Kenmerkend aan de aanwezigheid van de steenmarter in huis is namelijk het lawaai dat ze in huis maken door heen en weer te rennen en te spelen. Steenmarters leggen 's nachts behoorlijke afstanden af 7 tot 9 kilometer is geen probleem voor ze.
Hoe herkent u de aanwezigheid van steenmarters? Vaak begint dit met geluiden of lawaai. Steenmarters zijn 's nachts actief, wat zorgt voor lawaai op zolder of in de spouwmuur. In veel gevallen hangt er ook een intense stank, afkomstig van de urine, uitwerpselen en prooien van de steenmarter.
Over het algemeen maakt een steenmarter geen geluid. Wanneer een marter angstig is of opgewonden, maakt hij grommende of schreeuwende en fluitende geluiden. Wanneer er onderling confrontaties zijn, zoals in bovenstaande filmpje, gaat de steenmarter krijsen als een kat of grote vogel (papegaai).
Je mag een steenmarter alleen verjagen en dus niet bestrijden met gif, vangen of doden. De steenmarter behoort namelijk tot de beschermde diersoorten. Steenmarters zijn in principe goed te verjagen door een speciale spray te gebruiken.
Steenmarters komen in huis via kapotte spouwmuurroosters op de grond of via het dak. Het dak kunnen ze alleen bereiken via een muur of via begroeiing die tot het dak komt. Het ontbreken van spinnenwebben in openingen is een aanwijzing dat steenmarters er gebruik van maken.
TIP: Bij een steenmarter op je zolder hoor je een luid en duidelijk bonkend geluid. Sommigen beschrijven het als een inbreker op zolder. Vaak hoor je 's nachts ook luidkeels gekrijs van vechtende marters.
In de zomer slaapt een steenmarter graag onder takkenhopen, in de winter kiest hij liever schuurtjes, zolders e.d. Iedere avond als het donker is gaat de steenmarter gewoon op stap om voedsel te zoeken.
Steenmarters hebben soms wel tientallen schuilplaatsen. Ze slapen in boomholtes, tussen houtstapels, in hooibergen, op zolders, in spouwmuren, onder dakbedekking, in schuurtjes, in nestkasten of in grotten. En een enkele keer graaft hij een hol in de grond.
Steenmarters zijn erg goede klimmers en kunnen zonder problemen 1,5 meter hoog springen. Ze klimmen ook moeiteloos rechte muren op en af vooral wanneer diepe voegen houvast bieden.
Toiletblok met sterke citroengeur
Hij verstopt sinds jaar en dag een citroengeurend WC-blokje onder de motorkap. Weg blijft de steenmarter, op voorwaarde dat je af en toe het geurblokje eens vervangt!
Het natuurlijke leefgebied van steenmarters is voornamelijk het loofwoud, aan de rand van bossen en op open rotsheuvels. De steenmarter heeft zich goed aangepast aan de mens en leeft daarom ook in bewoonde gebieden, waar hij schuilplaatsen maakt op zolders, in garages en in schuren.
De steenmarter heeft een gevarieerd dieet. Vooral muizen en ratten staan op het menu. Ook insecten (kevers en rupsen), regenwormen, mollen, jonge konijntjes, vogels (en hun eieren) maar ook fruit en bessen (pruimen, kersen, braam, vogelkers, zwarte nachtschade …)
Ransuilen broeden vaak in halfopen (natuur)gebieden, waar ook veel campings zijn te vinden. Je hoort ze 's nachts al van ver met hun typische hoge, piepende, bijna klagende aanhoudende geluid. Ransuilen zijn tijdens de zomer zo luidruchtig omdat de uilskuikens hun nest verlaten en door de omgeving gaan zwerven.
De één vindt het naar urine ruiken, de ander naar ammoniak en sommigen doen het zelfs denken aan de geur van wiet. Hoe dan ook, voor de expert is het direct herkenbaar als muskusgeur.
In Nederland zijn de natuurlijke vijanden van de steenmarter eigenlijk alleen de vos en de oehoe. In andere landen komen daar wolf, beer en grote roofvogels als arenden bij.
Omdat de steenmarter een beschermde diersoort is, mag hij niet als ongedierte worden beschouwd. Als een polis schade door ongedierte uitsluit, geldt dat dus niet voor schade door steenmarters. De schade die dit dier veroorzaakt, valt daarom gewoon onder de dekking.
Door een pluk hondenhaar in een panty onder je auto te leggen verjaag je de marters. Ook is bewezen dat marters een enorme hekel hebben aan kippengaas. Dat voelt niet fijn om op te lopen en dus is een los stuk kippengaas onder de motorruimte een probaat afschrikmiddel.
Een steenmarter is in principe niet gevaarlijk en zal nooit spontaan aanvallen. Dit gebeurt enkel wanneer hij in het nauw wordt gedreven of zijn jongen bedreigd worden. Hij blijft ook uit de buurt van honden en katten.
In de laatste week voordat ze uitlopen kan je ook meer gekrijs en gestommel horen omdat de jongen aan het spelen zijn. Ook het lopen over het dak of het lichten van een dakpan die terug dicht valt kan hoorbaar zijn. Als twee marters elkaar ontmoeten, of een kat een steenmarter, dan kunnen ze katachtig krijsen.
De steenmarter houdt niet van geuren. Daarom kun je op verschillende plaatsen geurstoffen aanbrengen zoals restjes parfum, ammoniak, bleekwater een toiletblok met citroengeur, mottenballen.
De uitwerpselen van de marter zijn worstachtig en zo'n 3 à 4 tot 10 cm groot. De achterzijde wordt gekenmerkt door een gedraaide, spitse punt. Die gedraaide punt is het gevolg van het feit dat de steenmarter een roofdier is en harige prooien eet. U kunt dan ook vaak wat haren of veren in de uitwerpselen terugvinden.
Zijn steenmarters een gevaar voor mijn huisdieren? Steenmarters hebben eerder te vrezen van katten dan omgekeerd. Katten durven een steenmarter al eens opjagen. Een steenmarter die zelf een kat aanvalt is nog niet geobserveerd.
Steenmarters zijn in ons land beschermd. Dat betekent dat u ze niet mag vangen of doden. Het is overigens ook geen oplossing aangezien vrijgekomen territoria bijna onmiddellijk worden ingenomen door een andere steenmarter. De enige oplossing bestaat erin om uw zolder of kelder ongeschikt te maken voor de marters.
De borstels plaats je achter de eerste panlat onder de dakpannen. Door de volbezette borstel met harde haren kunnen de steenmarters niet onder de dakpannen kruipen. Om te voorkomen dat de beesten door de dakgoot lopen, raden wij ook aan om dakgootborstels in de dakgoten te leggen.