Klachten van het centrale zenuwcentrum: duizeligheid, zwart worden voor de ogen, gevoel van flauwvallen, droge mond, transpireren, koud of warm worden, hoofdpijn; Maag-darmklachten: misselijkheid, buikpijn, opgeblazen gevoel, overgeven; Algemene klachten: gespannenheid, angst, paniek, vermoeidheid, slaapproblemen.
Oorzaken van hyperventilatie
In de meeste gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door spanning of door de angst om een aanval te krijgen. Door spanning of angst gaat u vaak vlugger en dieper ademhalen en dit kan klachten veroorzaken. Soms kunnen bepaalde ziektes de oorzaak zijn van hyperventilatie.
Bij hyperventilatie gaat u sneller ademen zonder dat uw lichaam daar behoefte aan heeft. Daardoor ademt u teveel koolzuur uit. Het lichaam wil de concentratie van koolzuur in het bloed zoveel mogelijk constant houden.
Daar waar tachypneu slaat op het aanhoudend te vlug en te oppervlakkig ademen tijdens de slaap, gaat acute hyperventilatie tijdens de slaap over plotse aanvallen of episodes van te vlugge, te intense en te diepe ademhaling (net zoals bij hyperventilatie overdag).
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);
Als u merkt dat u hyperventileert of andere verschijnselen van angst voelt opkomen, probeer dan rustig te ademen. Een rustige ademhaling kan helpen de klachten te verminderen . Zoek afleiding: neem een slok water, loop naar buiten, doe een paar oefeningen (bijvoorbeeld kniebuigingen) of ga hardop lezen.
Uw hart gaat steeds sneller kloppen, u heeft uw ademhaling niet meer onder controle, u kunt duizelig worden of wazig gaan zien. Het voelt alsof uw lichaam het niet meer aan kan. Dat maakt de angst nog groter en u raakt in paniek. U weet niet meer wat u moet doen.
Acute hyperventilatie kan worden veroorzaakt door angst- of paniekaanvallen of door te hoge inspanning. Chronische hyperventilatie is minder herkenbaar. Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling voortdurend te diep.
Globaal genomen zijn er 3 groepen medicijnen die veel bij angst en hyperventilatie worden voorgeschreven. De eerste groep is die van de rustgevende middelen, de zogenaamde benzodiazepines (bijvoorbeeld: oxazepam, diazepam, lexotanil). Deze middelen werken vaak snel en men wordt er rustiger van.
De test bestaat uit drie minuten diep en snel in- en uit ademen, gevolgd door een herstelfase van vijf minuten. Voor aanvang van de test wordt een klachtenscorelijst ingevuld. Tijdens de test wordt met behulp van ECG electrodes op de borst en rug de hartslag gemeten.
Is er een behandeling die chronische hyperventilatie kan genezen? Ja, gelukkig zijn er methoden die helpen om de ademhaling weer te normaliseren. Wij passen deze technieken ook met grote regelmaat toe. Het belangrijkste hierbij is het helpen bij bewustwording.
Een hyperventilatie-aanval duurt bijna nooit langer dan een half uur. Je kunt er daarom ook voor kiezen om te wachten tot de spanning vanzelf zakt en de gevoelens verdwijnen.
Er bestaan twee vormen van hyperventilatie: acute hyperventilatie en chronische hyperventilatie. Je herkent hyperventilatie aan een snelle en diepe ademhaling, een verstikkend gevoel, duizeligheid en misselijkheid. Kalm blijven, ademhalingsoefeningen en afleiding kunnen helpen tijdens een hyperventilatie-aanval.
U krijgt een saturatiemeter aan het oor voor het meten van het zuurstofgehalte in het bloed (=saturatie). U wordt gevraagd 3 minuten rustig te ademen. Vervolgens gaat u 3 minuten snel en diep in- en uitademen. Daarna ademt u nog 6 minuten rustig door.
Na drie minuten rust laat men de patiënt 45 seconden hyperventileren met een frequentie van 1s, om vervolgens weer de adem zo lang mogelijk in te houden. De tijd hiervan, gedeeld door die van de eerste maal adem inhouden, wordt de hyperventilatie-index genoemd. Is deze index kleiner dan 1,3, dan wijst dit op een HVS.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Er is sprake van terugkerende onverwachte paniekaanvallen, dat wil zeggen; een plotselinge hevige angst die gepaard gaat met ten minste vier van de volgende verschijnselen: hartkloppingen of verhoogde hartslag. transpireren. trillen of beven.
Een aanval van hyperventilatie kan worden gevolgd door diarree, buikpijn, hoofdpijn, pijn in de rug of een grieperig gevoel. Acute hyperventilatie kan heel beangstigend zijn. De patiënt heeft het gevoel te stikken en kan duizelig worden, flauwvallen, misselijk worden en pijn krijgen op de borst of in de buik.
Je gaat automatisch sneller ademhalen en je hart gaat sneller kloppen. Daardoor adem je teveel koolzuur uit. Hierdoor ontstaan symptomen als duizeligheid, tintelingen, wazig zien, hartkloppingen en kan zelfs de ademhaling geremd worden, wat optreedt bij het flauwvallen.
Symptomen chronische hyperventilatie
een benauwd gevoel. duizeligheid. kortademigheid. tintelingen rond mond of in vingers.