De symptomen van Kissing spines zijn heel wisselend. In milde gevallen loopt het paard wat minder fijn nageeflijk of heeft moeite met lengtebuiging en is wat stijver. In andere gevallen is er duidelijk sprake van rugpijn tijdens het borstelen, opzadel of opstappen.
Oorzaken kissing spines:
Een predispositie (aanleg), vaak in combinatie met factoren vanuit de omgeving bv trauma, zadel, training kunnen leiden tot kissing spines. Wanneer een paard aangeboren dicht bij elkaar staande wervels heeft hoeft dat niet tot problemen te leiden.
Of je nog op een paard met kissing spines kunt rijden, is heel erg afhankelijk van de ernst van de klachten. Ook speelt het niveau van het paard én de ruiter mee. Er zijn paarden die na een behandeling, een goed trainingsplan en goed management nog prima kunnen functioneren als rijpaard, ook in de sport.
De ruggestrekkers raken verzuurd door de constante spanning en de buigers raken verslapt omdat ze onvoldoende gebruikt worden. Zo wordt de pijn erger en erger.
Kissing spines bij paarden is vaak aangeboren en kan erfelijk zijn. Daarnaast kan kissing spines ook ontstaan door een slechte training, te zware belasting of een slecht passend zadel. De ruimte tussen de doornuitsteeksels is het kleinst wanneer het paard de rug hol houdt.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
Van een echte klassieke karperrug tot een wat meer prominente 'hobbelige' lendenwervelkolom. En in principe hoort de rug van het paard van schoft tot kruis licht hol te glooien en te 'hangen' als een hangmat. Onderliggend probleem is in heel veel gevallen een blokkade in de overgang van borst- naar lendenwervels.
Bij kissing spines komen de spinaaluitsteeksels (foto) van een paard tegen elkaar, waardoor beschadiging en irritatie van het bot ontstaat. Door de reactie van het bot wordt er nieuw bot gevormd en treedt er soms ook botverval op, wat erg pijnlijk kan zijn voor het paard.
Spondylose bij paarden is artrose van de rugwervels. Er is sprake van een langzame verstijving bij het paard van een of meer tussenwervelgewrichten. Het maakt beweging zeer pijnlijk of zelfs onmogelijk, en wordt vooral aangetroffen bij middelgrote en grote paarden op gevorderde leeftijd.
Met lengtebuiging wordt bedoeld dat het paard in zijn lengte-as (wervelkolom) evenredig zijdelings inbuigt, voor zover zijn lichaam dit toelaat. Het paard is in de rugwervels namelijk minder buigzaam dan bijvoorbeeld in de halswervels. Dit komt doordat de rugwervels lange dwarsuitsteeksels hebben, de ribben.
Ook voedingssupplementen met glucosamine/chondroïtine en speciaal hoefbeslag zouden een paard met artrose kunnen helpen. Om de gewrichten soepel te houden, is het goed om het paard volgens een aangepast programma te laten bewegen en erop te letten dat het paard niet te zwaar wordt.
Baastrup syndroom
de verlaging van de hoogte van de wervellichamen veroorzaakt een pijnlijk contact van de doornuitsteeksels.
Mesotherapie in combinatie met andere therapieën draagt bij tot herstel. Over het algemeen is 1 tot 2 behandelingen voldoende voor een duidelijke verbetering van het probleem. Het grootste effect van de behandeling is te zien op ongeveer 7-10 dagen na het moment van injecteren.
Een paard met artrose in de benen zal vaak al enige tijd wat stijver gaan bewegen of heeft bijvoorbeeld wat moeite met opstaan. Bepaalde bewegingen worden lastiger of wil hij niet meer uitvoeren. Soms ontstaat prestatievermindering, met of zonder staken. Paarden geven kleine maar wel zichtbare signalen af.
Om te weten of een supplement op basis van glucosamine werkt moet je het daarom eerst twee tot drie maanden de tijd geven. Door een kwalitatief hoogwaardig supplement te kiezen dat een complex aan stoffen bevat is er vaak al eerder een verbetering zichtbaar.
Oorzaak van spondylose
Spondylose komt vaak voor bij mensen van 50 jaar en ouder, want de belangrijkste oorzaak is ouderdom. In de loop der jaren worden wervels brozer en tussenwervelschijven droger en dunner. Het lichaam maakt op slijtageplekken botweefsel aan om de wervelkolom te versterken.
Hanentred is een aandoening van het zenuwstelsel van een paard, waarbij één van de achterbenen, of allebei, hoog wordt opgetrokken, soms tot op de buik. Het is vooral goed zichtbaar als een paard stapt. Het kan aangeboren zijn, maar ook ontstaan door een verwonding of het eten van giftige planten.
Paarden met een hoge, korte schoft zijn gebaat bij een zadel dat een perfect aansluitende boom heeft, maar met dikke kussens zodat de wervel niet geraakt worden. Ook een teruggesneden kamer kan hier helpen.
De pasvorm van de meeste zadels is niet voor rondgeribte paarden gemaakt. Een rond paard heeft een wat wijdere en vlakkere boom nodig. Als de boom de vorm van de rug volgt wordt de balans op de rug beter. Daarnaast moet de boom ook breed genoeg zijn voor de schouders en ribbenkast.
Paarden bijten om zoveel verschillende redenen: om te spelen, om te domineren of te beschermen, bij spanning, pijn of angst, bij het allogroomen of het liefdesspel, omdat ze koekjes willen, omdat ze je niet leuk vinden, ze iets moeilijk vinden of je te dicht staat, enz.
Stampen = irritatie
Stampen is het optillen van het been en deze met een krachtige beweging op de grond stampen. Stampen is een manier om irritatie aan te geven. Vaak is het een kleine irritatie zoals een vlieg. Maar in sommige gevallen zie en hoor je paarden meerdere keren per uur stampen.
De reden van het hoofdschudden is veelal dat er iets in het hoofd van het paard in de knel zit. Meestal is dit de Trigeminus zenuw. Deze zenuw loopt door de oogkas en door het kaakgewricht, over het voorhoofd en vertakt zich naar het gebit. Ook problemen aan het gebit kunnen zo hoofdschudden veroorzaken.
Mesotherapie is het injecteren van kleine hoeveelheden medicatie met zeer dunne naalden in de mesoderm (is het middelste gedeelte) van de huid. Deze techniek wordt met name gebruikt bij problemen in de wervelkolom van het paard.
Cervicale facetpijn is nekpijn die veroorzaakt wordt vanuit de facetgewrichten van de nek. Facetgewrichten zijn de kleine gewrichten aan de achterzijde van de wervellichamen die samen met de tussenwervelschijf de wervels met elkaar verbinden. Zij zorgen er voor dat de wervels ten opzichte van elkaar kunnen bewegen.
Symptomen bij een lumbale stenose kunnen zijn:
pijn laag in de rug; uitstraling van de pijn in 1 of 2 benen; na een eind lopen of een tijd staan wordt de pijn in de rug erger, de benen gaan doof aanvoelen en worden stuurloos; na verloop van tijd kan men steeds minder lange afstanden lopen.