Ze kwispelen niet meer (of nauwelijks) en kunnen piepen alsof ze pijn hebben. Daarnaast wordt de staart vreemd gedragen. De staartaanzet - het gedeelte bij de rug - loopt vaak horizontaal terwijl de rest van de staart slap naar beneden afhangt.
De staart is pijnlijk en kan verdikt zijn, een zichtbare verwonding hebben, bloeden, slap hangen en/of niet meer worden opgehouden. De hond gaat niet of moeilijk zitten. Honden kwispelen niet of nauwelijks.
Staartfracturen
Uw hond kan ook zijn staart breken of fractureren. Veelvoorkomende oorzaken van staartfracturen zijn vallen of een staart die vastzit in een deur. U ziet mogelijk een duidelijke knik of verplaatsing, zwelling, tekenen van pijn wanneer u de staart probeert aan te raken of zelfs open wonden .
Net zoals andere onderdelen van het hondenlichaam, kan de staart ook problemen opleveren. Zo is er bijvoorbeeld de kurketrekker-staart, een diagnose die vooral bij buldogs voorkomt. Andere aandoeningen zijn schaaf- en snijwonden, 'happy tail' of zenuwschade. De staart kan ook breken.
Een diepe snijwond kan spieren en botten blootleggen. Wikkel de wond in met een handdoek om het bloeden te stelpen en ga direct naar je dierenarts. Bezoek je dierenarts ook wanneer je een kale plek op de staartpunt van je kwispelende hond ziet om 'happy tail' te voorkomen.
Als uw kat een verwonding heeft opgelopen aan de basis van zijn staart, kan hij moeite hebben met het bewegen van zijn achterpoten . U ziet hem misschien hinken, ongelijkmatig lopen of zijn evenwicht verliezen. Een gebroken staart voorkomt vaak ook dat katten kunnen springen of ontspannen op hun favoriete hoge plekken. Verlies van controle over de blaas of darmen.
Pijnlijke staarten zijn slap en bewegingloos - ze lijken bijna op een rechte lijn die naar de grond wijst . Bij honden met een krulstaart zul je merken dat hun staart recht naar beneden hangt, omdat het pijn doet om hun staart omhoog en over hun ruggen te krullen. Een verstuikte hondenstaart is erg pijnlijk voor je hond.
Blijde staart.
Deze verwondingen leggen gevoelige zenuwen bloot die pijn veroorzaken, dus veterinaire interventie wordt aangeraden. Soms voorkomt het verbinden van het gewonde gebied samen met antibiotica en pijnstillers infectie, kalmeert het de zenuwen en laat het de staart genezen.
Als je hond een fysiek probleem heeft aan zijn staart
Als jouw hond een fysiek probleem heeft met zijn staart, is het belangrijk om zo snel mogelijk naar een dierenarts te gaan. Staartblessures en andere medische aandoeningen kunnen pijnlijk zijn en kunnen tot ernstige complicaties leiden als ze niet worden behandeld.
Uw hond kan zijn oren naar achteren trekken of dichtknijpen als hij gestrest of angstig is. Dit is niet altijd duidelijk bij rassen met flaporen. Een van de subtielere tekenen van stress en angst die gemakkelijk gemist wordt, is neus- en liplikken, geeuwen en kwijlen.
De symptomen herkennen
Uw harige vriend kan ook tekenen van stress vertonen, zoals constant likken of bijten aan zijn staart, janken of een afkeer tonen om aangeraakt te worden in die regio. Bovendien kan het detecteren van een vieze geur die uit de staart van uw hond komt, duiden op een infectie die onmiddellijke aandacht vereist.
Het is duidelijk te merken wanneer een hond iets gebroken heeft: hij heeft pijn en op de plaats van de breuk treedt vaak een zwelling op; hij zal de poot niet meer kunnen gebruiken, soms staat een gebroken poot op een vreemde manier onder de hond; ook is het mogelijk de gebroken poot op een abnormale manier te bewegen.
Dit kan een paar weken tot een paar maanden duren. Het zal langer duren om te genezen als de hond de punt van de staart blijft traumatiseren. Uw dierenarts zal hoogstwaarschijnlijk een combinatie van pijnstillers, ontstekingsremmers en antibiotica voorschrijven.
De meest gebruikte pijnstiller bij de hond is de NSAID, de niet-steroïde ontstekingsremmer. Deze ontstekingsremmende en koortsverlagende pijnstiller wordt meestal als eerste keus pijnstilling gegeven bij problemen aan het bewegingsapparaat, na een operatie, bij ontstekingen, koorts of verwondingen.
Een knikstaart wil letterlijk zeggen dat er een knik in de staart zit, hetzij tussen twee wervels in, hetzij in een wervel zelf. Knikstaarten zijn niet gewenst. En vroeger, toen de staarten van een groot aantal rassen gecoupeerd werden, waren de knikstaarten die er mogelijk voorkwamen geen probleem.
Dit is meestal een teken van jeuk of pijn. Jeuk kan verschillende oorzaken hebben. Denk dan bijvoorbeeld aan een vlooienbesmetting, wormen of een overvulling of ontsteking van de anaalklieren, maar ook aan beschadigingen of huidproblemen. In ieder geval heel vervelend voor uw hond!
Eventuele signalen van pijn bij honden:
een vocale reactie zoals janken, blaffen of grommen, bijvoorbeeld bij aanraking of bij het omdoen van halsband of tuig. hijgen. trillen of bibberen. verhoogde hartslag en ademhaling.
Houdt je hond zijn staart laag of tussen zijn achterpoten, dan voelt hij zich onzeker, onderdanig of bang. Hij zal contact vermijden, tenzij hij gedwongen wordt. Dan kan hij grommen of bijten.
Overzicht: Signalen die bij de hond op pijn kunnen wijzen
Veranderde houding. Vermijden van bepaalde houdingen. Veranderde interactie met mensen; terugtrekken of juist steun vragen. Minder gapen, uitrekken en uitschudden.
Honden likken je wond helemaal niet schoon. Het is zelfs hartstikke gevaarlijk als een hond aan je wond likt. Want een hond likt aan allerlei vieze dingen en die bacteriën komen dan in jouw wond.
Wanneer een dierenarts moet voorkomen dat een hond een verband van zijn staart afzwaait, is de meest effectieve oplossing om een Elizabethaanse halsband te gebruiken . Deze halsband, vaak bekend als een "cone of shame", voorkomt dat de hond zijn staart bereikt, waardoor het verband op zijn plaats blijft.
De verstopte klieren kunnen er ook voor zorgen dat dat gebied van de staart pijnlijk en gezwollen wordt. En de huid kan donkerder of zelfs zwart worden. Als de hond een secundaire bacteriële infectie in dat gebied ontwikkelt, kan de huid ook jeuken, korsten of geïrriteerd raken.
Rust is de belangrijkste behandeling en moet minstens een week worden gedaan. Uw dierenarts kan er ook voor kiezen om ontstekingsremmende en/of pijnstillers voor te schrijven om het herstel te versnellen en de pijn te verminderen. Honden kunnen ook worden behandeld met acupunctuur of laseren.
Hoewel het pijnlijk is, is het limber tail-syndroom relatief goedaardig en geneest het zichzelf meestal binnen een week met een beetje R&R. Voor sommige honden met limber tail-syndroom kunnen we milde pijnstillers voorschrijven om de pijn en het ongemak te verlichten.
Als een hond zich een keer verstapt met één van zijn voorpoten kan er sprake zijn van een kreupelheid, die, of binnen enkele dagen vanzelf geneest, of met ondersteuning van een ontstekingsremmer, zoals Rimadyl® of Metacam® of Novacam® binnen 10 – 14 dagen alsnog verdwijnt.