Bij zenuwpijn voelt u een tintelende, prikkelende, branderige pijn. U kunt heftige pijnscheuten hebben. Mensen beschrijven dit ook wel als 'elektrische' of 'schietende' pijn. De pijn blijft vaak lang: weken of maanden.
(Zenuw)pijn
brandende of stekende pijn in je benen, handen, voeten of vingers. Sommige mensen hebben het gevoel dat ze op prikkeldraad lopen. pijn op de plek van de beschadigde zenuwen, bijvoorbeeld je sokken voelen vervelend aan bij je voeten. pijn als je iets kouds of warms aanraakt.
Bij neuropathische pijn (ook wel zenuwpijn of neuralgie genoemd) gaat het specifiek over pijn als gevolg van een beschadiging in het zenuwstelsel, hierdoor ontstaan pijnprikkels die geen functie hebben. Het kan ontstaan door beschadiging van één zenuw, van een bundel zenuwen, van het ruggenmerg of van de hersenen.
Diabetische perifere neuropathie (DPN) is een neurologische stoornis die als gevolg van zenuwbeschadiging kan leiden tot hevige chronische pijn. De zenuwen vormen de verbinding tussen het ruggenmerg en het lichaam. Ze zorgen ervoor dat de hersenen kunnen communiceren met de huid, de spieren en de inwendige organen.
Deze beschadiging leidt tot een veranderd gevoel. In de meeste gevallen verdwijnt het veranderde gevoel na enige tijd vanzelf en komt het zenuwstelsel tot rust.
Soms zit de pijn aan 1 kant van uw lichaam, dus links of rechts. Zenuwpijn gaat vaak samen met 'gewone' pijn. De pijn is heel vervelend, maar niet gevaarlijk.
Het begint met een tekort aan voeding en zuurstof aan de zenuwuiteinden, wat leidt tot spontane prikkels met pijn en tintelingen.De verschillende zenuwvezels geven allemaal andere prikkels door, zoals pijn, aanraking, temperatuur of trilling.
Neuropathie ontstaat vaak als gevolg van bijvoorbeeld diabetes. Ook ziekten aan de schildklier of nieren kunnen neuropathie veroorzaken. Tekorten. Polyneuropathie kan ontstaan door een tekort aan bepaalde stoffen.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
Steun van familie, vrienden en collega's kan heel veel helpen. Als u zich somber, bang of boos voelt over de pijn, kan dit de pijn erger maken.
Gunstig effect magnesium
Wout zegt hierover: “Hoogstwaarschijnlijk doet magnesium ook veel positiefs bij typische diabetescomplicaties zoals slecht zien, nierproblemen en neuropathie (pijn, tintelingen, gevoelloosheid in handen en voeten).
De pijn kan variëren van schietende, stekende tot zeurende pijn. Zaken die kunnen wijzen op een aantasting van motorische zenuwen zijn krampen, dunner wordende spieren (atrofie) en spierzwakte. Dit uit zich door krachtsvermindering en kan zelfs leiden tot verlamming (paralyse).
Er zijn meerdere geneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van neuropathische pijn. TCA's, duloxetine, venlafaxine, carbamazepine, oxycodon, tramadol, pregabaline, gabapentine en capsaïcine zijn alle werkzaam gebleken in gerandomiseerde dubbelblinde en placebogecontroleerde onderzoeken.
Dat vitamine B12 helpt bij neuropathie is al vele jaren bekend. Minder bekend is dat patiënten met neuropathie ook gunstig kunnen reageren op foliumzuur.
Veel mensen met neuropathie voelen zich beter als ze uitgerust zijn en goed in hun vel zitten. Zorg dat u voldoende beweegt. Regelmatig bewegen, zoals wandelen, blijkt een gunstig effect te hebben op neuropathie na chemotherapie. Vermijd contact met kou, zoals kou uit de koelkast of buiten.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.
Strek- en draaibewegingen verergeren vaak de klachten, net als lang zitten, staan en slenteren. Een andere oorzaak kan verkleving en/of littekenweefsel rondom een zenuwwortel zijn. Deze rugpijn zorgt voor uitstralende pijn naar het been.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Verder kan magnesiumsulfaat, in doseringen van 500-1000 mg ingezet worden om de pijnstillende werking van andere stoffen te potentiëren, via het effect op de zogenaamde NMDA receptor. Deze receptor speelt een belangrijke rol bij de pijnverwerking op ruggenmergniveau.
Een gebrek aan vitamine B12 kan je zenuwcellen verslechteren, wat tot tintelingen in je voeten en handen leidt. Ook een brandend gevoel of zenuwpijn kunnen op een tekort wijzen. Zonder de bescherming van vitamine B12, kunnen de zenuwen in je ruggenmerg verdoofd raken waardoor je je duizelig voelt en begint te wankelen.
Een neuropathie kan ook de autonome functies aantasten, met als gevolg verlaagde bloeddruk, spijsverteringsstoornissen, urineverlies, zweten, impotentie,... . Ten slotte kan ook de huid wondjes vertonen omdat de zenuwaantasting de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen verhindert.
De volgende oefeningen zijn hiervoor gegeven: De bal van de ene naar de andere hand overbrengen op ooghoogte en op kniehoogte; Het lichaam van links naar rechts draaien; Gecontroleerde gewichtsverplaatsing naar opzij, naar achter en naar voren waarbij de push-off fase wordt gesimuleerd.
Het is dus goed mogelijk dat niet alle symptomen optreden. Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.