De enige manier om ze snel en pijnloos te laten sterven is door ze te verdoven en/of hersendood te maken. Bij de thans in Nederland en elders in de wereld gangbare methoden gebeurt dat niet: de hersenen van de vissen blijven intact, waardoor het stervensproces erg lang duurt.
De vissen die bij de consument op het bord terechtkomen, zijn gestikt, geplet, doodgebloed, gestorven van de kou of levend ontdaan van hun ingewanden. Waar varkens en koeien snel en zo pijnloos mogelijk worden gedood, kenmerkt het einde van vissen zich door gruwelijkheden.
De meeste vissen worden levend verwerkt tot visfilet. Vaak worden ze 'gekaakt', waarbij de organen via de mond naar buiten worden getrokken of gezogen. Vissen reageren daarna nog 25 tot 65 minuten op pijnprikkels. Ook worden ze levend op ijs gelegd.
De enige goede reden om een vis te doden, is wanneer de vis ernstig lijdt en niet meer te redden is door eventueel medicijnen en/of goede zorgen. Ongeneeslijke zieke, misvormde en/of verzwakte vissen kunnen zo snel en pijnloos mogelijk uit hun lijden worden verlost.
Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.
Etherische kruidnagelolie wordt vaak gebruikt voor de euthanasie van vissen. De etherische kruidnagelolie zal eerst de vis verdoven en kort hierna zal de vis pijnloos inslapen. Niets is zo vervelend als een ernstig zieke vis, een handje te helpen naar de eeuwige zwemvelden.
Als men teveel vissen heeft en er geen raad mee weet kan je het Vissenasiel inschakelen en kunnen de vissen bij ons Gratis geplaatst worden.
Het Voedingscentrum raadt het regelmatig eten van zelfgevangen zoetwatervis uit Nederlandse wateren af, zoals paling, baars en forel. En eet zo min mogelijk vis, garnalen, oesters en mosselen uit de Westerschelde. Een enkele keer kan geen kwaad. Voor zelfgevangen zeevis gelden geen beperkende adviezen.
Reacties. Een grote goudvis kan in elk geval zo'n 12 uur overleven als hij koel en uit de zon ligt.
snelle BegrAving
onderzoek aan dode vissen heeft laten zien dat zij binnen een aantal dagen tot enkele weken helemaal vergaan. Per- fect bewaard gebleven fossiele vissen die geen tekenen van afbraak vertonen moeten dus bijzonder snel zijn begraven. in huidige meren tref je gewoonlijk geen restanten van vissen aan.
Oude vissen die op sterven liggen vertonen in de dagen daarvoor echter heel wat subtiele gedragsveranderingen. Zo zal een vis die altijd als eerste de lekkerste brokjes mysis uitpikt, nu niet meer de eerste zijn. De eetreflex vermindert, en na enkele dagen stopt het dier volledig met eten.
“Of je vis depressief is, kan je niet echt weten” zegt biologe Gudrun De Boeck van de Universiteit Antwerpen “maar wel kan je zien of hij zich goed of niet goed voelt.” Een vis die niet lekker in zijn vissenvel zit, zweeft bijvoorbeeld net boven de bodem en beweegt weinig.
Het beste antwoord. voor veel dieren geldt dat als ze minder actief worden dat een veeg teken is. is ook wel logisch dat een groepsvis zich onveilig en ongelukkig voelt alleen. door de stress zal ook de weerstand verminderen, en wordt je vis vatbaarder voor ziektes.
Asiel voor vissen
In het geval je stopt met het aquarium wil je natuurlijk wel dat je vissen op een goede plek terecht komen. Je kunt dan je vissen weggeven aan iemand die je kent van jouw aquariumvereniging (NL of BE), op Marktplaats aanbieden aan andere aquariumhouders of ze naar het asiel brengen!
Zo hebben vissen net als zoogdieren een hersengedeelte dat het ruimtelijk geheugen mogelijk maakt. Ze kunnen bijvoorbeeld in korte tijd de weg leren te vinden in een doolhof. En ze herinneren zich die route maanden later nog steeds.
Dan zoveel u wilt. Chocola en snoep mogen gewoon. Van honing mag u maximaal 2 kilo meenemen. Vis of visproducten mogen ook, maar maximaal 20 kilo.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Verse vis: koelkast of vriezer
Het beste kun je de vis dezelfde dag nog eten. Lukt dit niet, dan kun je het prima twee dagen later eten. Bewaar verse vis echter niet langer dan deze twee dagen in de koelkast. Wil je de vis langer dan twee dagen na aankoop eten, dep de vis dan goed droog en doe deze in de vriezer.
Het eerste wat je doet als een vis is overleden
Je kan een dode vis beter niet door het toilet spoelen, het is beter om hem gelijk in de vuilnisbak te gooien. Kan je hem niet direct buiten weggooien, doe er dan even een zakje omheen.
Het overvoeren van je vissen heeft een aantal nadelen. Alles wat je vissen niet opeten, zakt naar de bodem van het aquarium. Daar gaan de restjes voer rotten en dat komt de watersamenstelling niet ten goede. Ook gaan vissen meer ontlasting produceren als ze teveel eten krijgen.
De goudvis uitzetten in het wild is dus niet handig, maar in theorie zouden ze daar best kúnnen overleven. Roofdieren zullen het waarschijnlijk niet erg vinden als je je goudvis dumpt, maar het is beter om deze gewoon in een aquarium of vijver te laten rondzwemmen.
Voor het doden van palingen is het zogenaamde “doodkruipen” een veelgebruikte maar uiterst wrede methode. Hiervoor wordt zout gestrooid op de palingen, waarna de vissen langdurig heftig kronkelen doordat de gevoelige slijmlaag weggebrand wordt.
Vissen voldoen dus aan die eerste stap van bewustzijn. Ze verzamelen informatie om geïnformeerde beslissingen te maken over, bijvoorbeeld, te zwemmen routes, of met welke soortgenoot wel en niet de strijd aan te gaan. Om vissen als sentiënt - wezens met gevoel - te erkennen, moeten ze emoties kunnen ervaren.
Een vis die scheef (op zijn zij) of ondersteboven zwemt, heeft normaal gesproken last van een zwemblaas aandoening of zwemblaas probleem. Een zwemblaas is een met gas en soms met olie gevulde blaas in de vis. Het orgaan helpt de vis om de juiste diepte in het water te behouden en is te vinden in de meeste vissen.