"Het kan geen kwaad, de chloor in het water maakt alles schoon." Maar is dat ook zo? "Onze urine is in principe steriel", zegt microbioloog Rijkelt Beumer. "Tenminste, als je geen urineweginfectie hebt. Er zitten geen gevaarlijke stoffen in urine.
Terwijl de meeste mensen het openbare zwembad zien als een plaats om te ontspannen, beschouwt één op vijf het ook als een toilet. Volgens een Amerikaanse onderzoek plast namelijk 20 procent van de zwembadbezoekers wel eens in het zwembad.
In een zwembad met ruim 800.000 liter water blijkt zo'n 75 liter urine aanwezig te zijn; dat is ongeveer één liter plas op 11.000 liter zwemwater. Bij een zwembad van ongeveer de helft kleiner, zat ongeveer 30 liter urine in het water.
Door de druk van het water wordt je bloed naar het centrale gedeelte van je lichaam geduwd. Je bloedvaten en nieren denken dat er te veel water in je lichaam zit en je nieren gaan dit uitscheiden. Hierdoor moet je tijdens het zwemmen vaak plassen.
Rode, geïrriteerde ogen, hoesten, een kriebel in de keel en een moeilijker ademhaling kunnen het gevolg zijn van zwemmen in met urine vervuild zwembadwater. Meestal worden dergelijke klachten gelinkt aan het chloor in het water maar nu blijkt dus dat er meer aan de hand is.
In de gemiddelde plas zitten ook nog eens zo weinig van de stoffen, dat het helemaal niet vervuilend zou zijn voor het zeewater. Volgens de deskundigen komt daar nog bij dat ook alle vissen in zee plassen. Een vinvis laat iedere dag zelfs wel 250 liter urine de zee in lopen. Plassen in zee is vies.
Sterke chloorlucht? Vies water! Hoe sterker een zwembad naar chloor ruikt, hoe groter de verontreiniging is. Doordat chloor zich bindt met verontreinigingen in het water, krijg je chloramines die de typische 'zwembadgeur' afgeven.
Het kan wel zorgen voor irritatie. Dat komt door de combinatie van chloor en urine. Het chloor hecht zich aan het urinezuur dat in plas zit. Hierdoor ontstaan zogenaamde chlooramines, die rode ogen, huidirritatie en hoesten kunnen veroorzaken.
Urine is namelijk een stuk minder vies en nutteloos dan je misschien zou denken. De Technische Universiteit Delft ontwikkelde een techniek om belangrijke stoffen zoals stikstof en fosfaat uit urine te halen die anders gewoon zouden verdwijnen. Maar urine wordt al eeuwenlang gebruikt voor allerlei dingen.
In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt is urine niet steriel. Het bevat wel degelijk bacteriën. Maar echt ziek zal je niet worden als je per ongeluk wat pis binnen krijgt. Het probleem is dat chloor dat zich bindt aan urinezuur geen andere ziekteverwekkende bacteriën meer kan doden die in en op het water drijven.
Het grootste zwembad ter wereld vind je in Chili en hoort bij het San Alfonso del Mar resort. Het zwembad is ruim een kilometer lang en is op het diepste punt 35 meter diep. In het zwembad gaat 250 miljoen liter water, dat uit de aangrenzende zee gehaald wordt. Via een computersysteem wordt het water direct gefilterd.
"Urine bestaat net als de zee voor 95 procent uit water, en verder vooral uit natrium en chloride", zo legt de ACS in de videoboodschap uit. "Sterker nog: de ammonium in de urine bevordert zelfs de groei van zeeplanten." Bovendien plassen vissen en andere zeedieren zelf ook doorlopend in het water.
Niks lekkerder dan op warme dagen in de zee of een meertje plonzen. Maar op flink wat zwemplekken in Nederland zijn de afgelopen twee jaar té veel poepbacteriën gevonden. 'Ga lekker zwemmen', adviseert zwemwaterexpert Anniek de Jong.
Omdat de meeste zwembaden een (licht)blauwe bodem en zijwanden hebben, zal het lijken alsof het water blauw is. Daarbij komen dan nog eens twee extra dingen bij: zonnestralen die door water gaan, hebben eigenlijk alle kleuren in zich. Water absorbeert ("slikt in") echter 100 maal meer rood licht dan blauw licht.
Afhankelijk van de zuiverheid van het water, kan zwemmen in de natuur (zoals in de zee of een meer) een urineweginfectie veroorzaken. Uit onderzoek blijkt dat zwemmen in zee kan leiden tot UWI's, infecties van het maag-darmstelsel en oorproblemen.
Volgende symptomen zijn mogelijk: irritatie van de ogen, de neus en de keel, pijn ter hoogte van de bovenste luchtwegen bij ademen, hoesten, kortademigheid, misselijkheid en braken, tot zelfs zeer ernstige verschijnselen zoals cyanose, glottisoedeem en larynxspasmen.
In zwemwater zit chloor, dat men toevoegt omdat het bacteriën en algen doodt. Een prettige gedachte en daarmee lijkt het dat de bacteriën uit urine onschadelijk worden gemaakt. Niets is minder waar. Ironisch genoeg vormt het chloor samen met urine chemicaliën die irriterend zijn voor de ogen, luchtwegen en huid.
De juiste houding om zittend te plassen
We raden u aan om zittend te plassen, omdat het dan makkelijker is om u te ontspannen. Zorg er als u gaat plassen voor dat u goed rechtop zit. De plasbuis bevindt zich dan in verticale positie, waardoor u uw blaas volledig kunt legen.
Wij adviseren om het water 2 keer per week met een testset te testen. Zo ziet u of de pH-waarde nog goed is en of het chloor op peil is. Voeg 1 keer per week een langzaam oplossende chloortablet toe.
Met zekerheid zeggen hoe lang chloor actief blijft in je zwembad is eigenlijk niet mogelijk. De pH-waarde van het water kun je op peil brengen met pH+ poeder (als de waarde te laag is) of pH- poeder (als de waarde te hoog is.
Zelfs onder gunstige desinfecterende omstandigheden in het zwemwater, zoals het geval is bij voldoende vrij beschikbaar chloor in combinatie met een goede zuurgraad (pH), kan een contacttijd met chloor van 30 minuten of meer noodzakelijk zijn om de legionellabacterie af te doden.
In de zee plassen kan mééstal geen kwaad. Maar denk voortaan wél even drie keer na voor je je blaas laat leeglopen in het zwembad... Urine bestaat voor 95% uit water. De overige vijf procent bevat o.a. chemicaliën die ook in zeewater te vinden zijn.
Daalt de concentratie natrium in je bloed (doordat je heel veel drinkt) dan zal je juist veel moeten plassen en krijg je trek in zoute snacks. Hoeveel vocht je heb je nu echt nodig? Heb je flink gezweet dan is het daarom zaak niet alleen water te drinken.
Wat merk ik bij een blaasontsteking (man)?
Een man met blaasontsteking kan 1 of meer van deze klachten hebben: Plassen doet pijn of geeft een branderig gevoel. U voelt vaker dat u moet plassen. Maar u plast elke keer maar een klein beetje.