De arts verlaagt met medicijnen uw bewustzijn. Dit heet 'sederen'. Afhankelijk van de dosering wordt u soezerig, slaperig of valt u in een soort slaap waaruit u meestal niet meer vanzelf ontwaakt.Door de sedatie krijgt u rust.
pijn, zware vermoeidheid, benauwdheid, de ademhaling stopt af en toe, in de war zijn, angst, onmacht, somberheid, boosheid en verdriet, de hik, jeuk, vocht in de buik, geen zin in eten, misselijkheid, overgeven, diarree of verstopping.
Palliatieve sedatie gebeurt door een arts. Door medicijnen wordt de cliënt 'soezerig' of valt in een diepe slaap. Het doel van palliatieve sedatie is het verlichten van de klachten en zo min mogelijk lijden van de cliënt. De sedatie kan tijdelijk of blijvend (in de laatste levensfase) worden ingezet.
Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd.
Sedatie is een vorm van anesthesie waarbij je bewustzijn wordt verlaagd. Hiertoe krijg je een slaapmiddel (een zogenaamde sedativum) toegediend. Propofol is een voorbeeld van middelen die gebruikt worden. Bij sedatie raak je in slaap, maar de slaap is minder diep dan bij narcose.
Wakker worden na sedatie
Na het stoppen verschilt het per patiënt wanneer hij wakker is. Dit varieert van minuten tot dagen. Het hangt af van het type medicijn en de werking van de organen. De patiënten die in coma liggen zonder sedativa worden pas wakker als hun lijf weer een beetje hersteld is.
' Palliatieve sedatie duurt soms langer dan de patiënt en naasten denken, continue sedatie kan heel soms een week of nog langer duren. Na enkele dagen wordt het waken voor naasten sowieso vaak zwaar, zegt Vogelaar.
Wat betreft de vraag of je nog wekenlang moe kunt zijn van de narcose; nee, dat is niet het geval. De narcosemiddelen worden snel door het lichaam afgebroken en met de urine uit het lichaam verwijderd. Binnen een dag is het effect van de narcose daardoor helemaal uitgewerkt.
Kort na het onderzoek of de behandeling kunt u zich nog slaperig voelen en af en toe weer een beetje in slaap vallen. Dat is heel normaal. Het duurt een dag voordat de slaapmedicijnen zijn uitgewerkt. Na het wakker worden, is er een kleine kans dat u misselijk bent.
Gemiddeld duurt het een tot drie dagen voor de patiënt overlijdt. Hoe langer het duurt, hoe minder positief mensen zijn. Patiëntenfederatie Nederland onderstreept het belang van duidelijke informatie voor patiënten en hun naasten.
Bij sedatie krijgt u dezelfde medicijnen als bij narcose, maar veel minder. U gaat daardoor slapen, maar blijft zelf ademen. Wanneer u wakker wordt, kunt u zich niets meer herinneren van de ingreep.
Bij sedatie verlagen we uw bewustzijn tot een zodanig niveau dat u zich slaperig en comfortabel voelt. Dit gebeurt met het toedienen van slaapmedicatie en eventueel in combinatie met pijnstillende middelen. Sedatie kan worden toegepast indien algehele anesthesie (narcose) of regionale anesthesie niet nodig is.
Morfine is niet geschikt om de dood te bespoedigen of patiënten te sederen. Het snel ophogen van morfine kan ervoor zorgen dat het bewustzijn onvoldoende wordt verlaagd, de patiënt verward raakt, of spiertrekkingen (myoclonieën) krijgt.
Voor het veilig ondergaan van diepe sedatie moet je altijd nuchter zijn. Het maakt niet uit welk onderzoek je krijgt. 'Nuchter' betekent dat je maag leeg is. Zo voorkomen we dat de inhoud van je maag tijdens het onderzoek/de behandeling in de luchtpijp en longen komt.
Tijdens de sedatie moet u een lege maag hebben. U mag dus niet eten en drinken voor de sedatie. U moet nuchter zijn. Bij een volle maag kan tijdens de sedatie de inhoud van de maag in de luchtpijp en de longen terechtkomen.
Waarom sedatie
Sedatie kan worden toegepast om een onaangename (bijvoorbeeld pijnlijke) behandeling voor de patiënt zo comfortabel te laten verlopen. Dit wil zeggen met minder ongemak, zoals stress, angst en pijn. Sedatie kan variëren van wat slaperigheid tot diepe slaap.
Palliatieve sedatie is geen eenvoudige interventie, noch qua indicatie en communicatie, noch qua uitvoering. Een goede opvolging vraagt nogal wat ervaring en dus zal allicht een hulpverlener de diepte ervan soms niet accuraat inschatten.
Als u een roesje heeft gehad, duurt het nog enige tijd voordat de medicijnen zijn uitgewerkt. Daarom blijft u na het onderzoek nog 1 tot 2 uur uur in uw bed op de uitslaapkamer totdat u weer goed wakker bent. Gedurende deze tijd worden uw hartslag en zuurstofgehalte bewaakt.
Een roesje betekent het geven van een slaapmiddel (midazolam) en soms een pijnstiller (fentanyl). Deze medicijnen worden voor het onderzoek via een infuusnaaldje gegeven. De meeste mensen raken van dit middel in (lichte) slaap. Bij sommigen veroorzaakt het geen echte slaap, maar geeft het wel ontspanning.
Soms wordt een patiënt bewust in een coma gehouden (kunstmatig coma) om (verdere) schade aan de hersenen te beperken. Op die manier krijgt het beschadigde weefsel de kans om zo ver mogelijk te herstellen. Dit gebeurt vaak door de lichaamstemperatuur te verlagen.
Een patiënt die in coma ligt, ofwel in een diepe toestand van bewustzijnsverlies verkeert als gevolg van hersenbeschadiging, lijkt in diepe slaap te zijn, maar is dat niet. Het grote verschil is dat een comateuze patiënt niet wakker gemaakt kan worden.
Dit komt zelden voor, in minder dan een half procent van alle narcoses. De anesthesioloog bewaakt de diepte van de narcose en kan zo nodig bijsturen om te voorkomen dat iemand wakker wordt tijdens de operatie. Awareness wordt soms verward met dromen tijdens de narcose.