Een miskraam is het spontaan te vroeg geboren worden van je kindje tot en met de 16e week van de zwangerschap. De medische benaming hiervoor is spontane abortus. De meeste miskramen vinden plaats tussen 8 en 13 weken zwangerschap. Een miskraam komt best vaak voor, gemiddeld 1 op de 5 vrouwen maakt dit wel eens mee.
Factoren die de kans op een miskraam verhogen? De belangrijkste zijn: Een hogere leeftijd; hoe ouder je bent des te meer kans op een miskraam. Ongezonde leefstijl (roken en overgewicht); rokende vrouwen en vrouwen met overgewicht maken iets vaker een miskraam mee dan vrouwen die niet roken en geen overgewicht hebben.
Een miskraam ontstaat niet door lichamelijke inspanning. Zo kan een valpartij, vrijpartij of stress geen miskraam veroorzaken. De oorzaak is meestal een chromosoomafwijking die bij de bevruchting is ontstaan. Het vruchtje is niet in orde en het lichaam stoot het zelf af.
Je kunt een miskraam niet voorkomen of tegenhouden. Ook niet door rustig aan te doen of door medicijnen. Helaas gebeurt het; zonder dat je daar iets aan kunt veranderen. Van vrijen, fietsen of bijvoorbeeld paardrijden, kun je geen miskraam krijgen.
De oorzaak van een vroege miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Dit betekent dat het vruchtje niet in orde is. De natuur vindt als het ware een logische oplossing: het vruchtje groeit niet verder en het lichaam stoot het af. Bij een zwangerschap is er een vruchtzakje en een embryo.
Vanaf 6,5 weken zwangerschap is goed te zien of het hartje klopt. Een lege vruchtzak of een niet-levend embryo zonder hartactie zijn bij deze zwangerschapsduur met echoscopie betrouwbaar te zien. De kans op een miskraam bij een kloppend hartje is dan nog <10%.
Ongeveer 40% van de bevruchte eicellen komt niet tot innesteling. En na innesteling zal in zo'n 10 % van de gevallen alsnog een miskraam optreden. Hierbij stopt het vruchtje met groeien en stopt het hartje met kloppen. Vaak brengt dit krampen op gang, waardoor het vruchtje en de moederkoek naar buiten komen.
Dit kun je bij een miskraam merken: pijn onder in de buik of rug, alsof je ongesteld bent. bloedverlies. minder gespannen borsten, niet meer misselijk: klachten van de zwangerschap worden minder.
Conclusie. Onderzoekers vinden een verminderde spermakwaliteit bij mannen van wie de partner meermaals een miskraam kreeg. Of dit echter de oorzaak is van de herhaalde miskramen, werd met dit onderzoek niet duidelijk. Er is meer en grootschaliger onderzoek nodig.
Wanneer op een echo een kloppend hartje is gezien (vanaf de 6e week), dan is de kans op een miskraam nog maar 1-3%! Vaginaal bloedverlies en/of buikpijn zijn meestal de eerste tekenen van een miskraam. Bij bloedverlies in het begin van de zwangerschap eindigt 50% van de gevallen ook in een miskraam.
Het bloedverlies kan na een miskraam twee tot vier weken aanhouden. Op deze manier kan je dus alweer zwanger worden in de eerste maand na het stoppen van het bloeden na een miskraam, afhankelijk van wanneer je eisprong plaatsvindt. De eerste menstruatie na een miskraam kan heftiger zijn dan normaal.
De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Meestal speelt hierbij een chromosoomafwijking een rol, die ontstaat bij de bevruchting. Het embryo in aanleg is niet goed, groeit niet verder en wordt afgestoten.
Naast het blije gevoel dat je hebt van de positieve test en je zwangerschap, kunnen deze week de eerste zwangerschapskwaaltjes al opspelen. Misselijkheid en vermoeidheid zijn de meest voorkomende verschijnselen. Ook pijnlijke borsten horen hier bij.
Notificaties. Weinig energie en (extreme) vermoeidheid komen vaak voor onder zwangere vrouwen, vooral tijdens het eerste trimester. Heb je hier last van, dan ben je dus zeker geen uitzondering. Ook na het eerste trimester kan het zijn dat de vermoeidheid aanhoudt.
Echoscopisch onderzoek kan duidelijk maken of het vruchtje nog leeft. Meestal kan gezien worden of het hartje klopt. Klopt het hartje dan is de kans op een miskraam kleiner, maar niet uitgesloten. Een lege vruchtzak of een vruchtje zonder kloppend hart kan met echoscopie betrouwbaar worden opgespoord.
Zonder een tijdige reanimatie kan een omkeerbare hartstilstand in enkele minuten tot een onomkeerbare hersendood leiden. Tijdige reanimatie kan in veel gevallen de pompfunctie van het hart herstellen zonder ernstige schade aan de hersenen.
Leg twee warme handen om de buik en pak de buitenkant van de baarmoeder als het ware vast. Beweeg de buik zachtjes heen en weer. De baby wordt zo heerlijk gewiegd en zal reageren als je stopt met wiegen door naar je hand toe te zwemmen. Vaak moet je even leren om dit goed te doen, maar het is zó leuk.
Het hartje van de baby begint pas 28 dagen na de bevruchting te kloppen. Omdat de zwangerschapsduur berekend wordt vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie, moeten daar 14 dagen bij opgeteld worden. Hartactie kan gezien worden vanaf 42 dagen (in de zesde zwangerschapsweek).
Soms al voor de 16e week. Als dit je eerste zwangerschap is, is het ook normaal dat je je baby pas na de 20e week voelt. Vaak worden de eerste bewegingen omschreven als 'belletjes, bubbeltjes of kleine plopjes' of 'zoals je darmen, maar dan toch anders'. Als je je baby eenmaal hebt gevoeld, herken je de bewegingen.
Adviezen in de eerste 2 weken na een miskraam: geen tampons gebruiken (wel maandverband) geen seks hebben (niks in de vagina) niet in bad gaan, niet zwemmen (douchen mag wel)
Dat kan na een week, maar ook na een paar weken, met of zonder partner. Bespreek het ook als je last hebt van somberheid of angst. Het verschilt van vrouw tot vrouw wanneer je weer kunt beginnen met werken. Je kunt met de bedrijfsarts contact opnemen als de miskraam invloed heeft op je werk.
Ongeveer 40-50% van de bevruchte eicellen nestelen zich niet goed in. Dit is best een hoog percentage. Wist je dat je dit soms niet eens weet dat dit gebeurd is? Dit komt namelijk doordat een menstruatie lastig te onderscheiden is van een mislukte innesteling.