Daaruit bleek dat paarden de spieren rond hun oren, ogen, lippen, neus, mond en kin gebruiken om een bepaalde uitdrukking weer te geven. Zo kunnen ze grote ogen opzetten door hun bovenste ooglid op te trekken en het wit rond hun ogen te tonen. Dat geeft meestal weer dat ze angstig zijn.
Onderzoek heeft in de afgelopen jaren aangetoond dat paarden erg goed zijn in het herkennen van en het reageren op het humeur en emoties van de mens. Ze zijn in staat om connecties te maken tussen stemgeluid, lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen. Een paard is, zo is gebleken, een levende emotiedetector.
Onderzoek toont aan dat paarden menselijke emoties herkennen en erop reageren, uitgedrukt in gezichtssignalen alleen. We hebben allemaal geleerd dat paarden onze angst, woede en andere emoties gemakkelijk kunnen oppikken uit onze lichaamstaal. Nu suggereert onderzoek uit Engeland dat ze ook onze gezichtsuitdrukkingen kunnen lezen.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Wat is paardentherapie? Paarden reageren voornamelijk op wat mensen om hun heen doen. Dus wanneer iemand verdrietig is zal het paard deze emotie overnemen en bijvoorbeeld stil blijven staan. Paarden voelen dus heel goed emoties en gedrag aan van mensen.
Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Maar kúnnen paarden eigenlijk wel huilen, of speelde er soms iets anders? Ellen de Boer, een psycholoog die gespecialiseerd is in gedragstherapie bij dieren, weet het niet zeker. “Dat paarden verdrietig kunnen zijn en kunnen rouwen, dat staat vast,” zegt ze.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Eerst brengen ze de neuzen naar elkaar en blazen ze in elkaars neusgat, ze zetten de hals erop en soms slaan ze met het voorbeen om hun eigen positie aan te geven: hier ben ik, ik ben sterk! Vervolgens gaan ze aan elkaars flanken snuffelen en dan aan de genitaliën, om vervolgens onder elkaars staart te snuffelen.
Een paard dat boos op je been reageert accepteert je been niet, en reageert niet zoals je zou willen. Dit begint vaak met een beetje inhouden in tempo, zwiepen met de staart en boos kijken met de oren.
Betekenis van angst
Paarden zijn visuele denkers, ze denken niet in woorden zoals de meeste mensen, maar in plaatjes. Het is veel enger als je je angst in beelden voor je ziet dan in woorden, daarom hebben paarden meer angsten. Bovendien kan een paard niet rationeel over zijn angst nadenken zoals mensen doen.
Paarden kunnen stress ervaren, vreugde tonen, maar ook verdriet en verlies voelen. Het is belangrijk dat we als mensen deze emoties erkennen en respecteren. Wanneer een paard een belangrijke metgezel verliest, is het essentieel om de tijd en ruimte te bieden voor het afscheid en de rouw.
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u zult dit misschien opmerken als uw paard eenmaal ontspannen is tijdens uw rit.
Door kopstoten voelt een paard zich zeker over zijn vermogen om zijn wereld te controleren en heeft hij een gezond gevoel van handelingsvrijheid , zegt McLean. Het laatste wat je wilt doen is dat vernietigen. Maar omdat je ook niet wilt dat hij ruw tegen je aan duwt, kun je hem de kans bieden om iets anders te controleren, zegt hij.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt. Ook merries en hengsten doen dit om hun interesse te uiten.
Het paard likt en bijt zachtjes in je handen
Misschien wil het paard gewoon een snoepje van je. Maar het kan soms ook duiden op iets wat speelt bij jou, bijvoorbeeld als je vingers gevouwen zijn en het paard iets harder gaat bijten in je vingers.
Als je naar een onbekend paard toe gaat, moet je niet direct z'n neus aaien. Dat is zoiets als een onbekende direct op de mond zoenen. Aai eerst schouder en hals, laat hem aan je ruiken en win vertrouwen, voordat je neuzen gaat aaien. Straffen op de neus is uit den boze.
De meeste mensen denken dat een paard lacht, als hij/zij zijn bovenlip krult en zijn tanden ontbloot; het lijkt op een brede grijns. Eigenlijk lachen paarden niet, het is een reactie die te maken heeft met de geuren. Het paard registreert alleen de geuren die via de lucht naar zijn klieren stromen.
Voor paarden die al de neiging hebben om te knabbelen en bijten is het heel verleidelijk om eens te happen als je dicht bij staat. Probeer eerder te voorkomen dat hij bijt in plaats van te straffen. Vooral bij jonge paarden en hengsten is de kans groot dat bijtgedrag ontstaat. Laat het gedrag niet escaleren.