Helaas is er nog geen specifieke diagnostische test voor het vaststellen van ME/CVS beschikbaar. Toch kan er wel een diagnose worden gesteld. Daarvoor zijn criteria beschikbaar waarmee artsen aan de hand van kenmerken de diagnose ME/CVS (chronisch vermoeidheidsyndroom) kunnen stellen.
Er bestaat geen test. De arts beoordeelt de uitslagen van het bloed- en het lichamelijk onderzoek. Nadat vastgesteld is dat de jongere geen andere ziekte heeft, kan de diagnose CVS worden gesteld. Dat gebeurt op basis van wat de jongere vertelt over vermoeidheid en andere klachten.
Kenmerken van het Chronisch Vermoeidheidssyndroom
vermoeidheid die nieuw is, dat wil zeggen niet levenslang aanwezig; vermoeidheid die niet het gevolg is van voortdurende inspanning; vermoeidheid die nauwelijks verbetert met rust; vermoeidheid die het functioneren ernstig beperkt.
De huisarts bespreekt de betekenis van de bevindingen met de patiënt. Indien er geen aanwijzingen zijn voor pathologie waarvoor specialistisch onderzoek geïndiceerd is en de patiënt aan alle criteria voldoet, stelt de huisarts de diagnose CVS.
Nee, helaas kan dat niet. Er bestaat geen betrouwbare test voor CVS. Bij onderzoeken van groepen patiënten met CVS zijn wel afwijkingen gevonden: trager werkende bijnieren bijvoorbeeld.
Het bloedonderzoek voor vermoeidheid kijkt naar de suikerhuishouding, ontstekingen, vitaminen en mineralen, ijzergehaltes, maar ook virussen zoals het Epstein Barr virus (ziekte van Pfeifer) en het Cytomegalovirus.
Wat is het verschil tussen fibromyalgie en CVS? Bij fibromyalgie is het bovenliggende symptoom pijn, bij CVS extreme vermoeidheid. Omdat beide symptomen bij beide ziektes een grote rol spelen, is het onderscheid vaak moeilijk te maken.
Er bestaat geen test. De dokter kijkt eerst naar de uitslagen van het bloedonderzoek en het lichamelijk onderzoek. Die moeten allemaal goed zijn.
Of je met ME/CVS nog kunt blijven werken, is afhankelijk van hoe ernstig ziek je bent. Sommige mensen met ME/CVS kunnen blijven werken. Anderen moeten kiezen voor een deeltijdbaan of werk in een aangepaste functie. Het kan ook zijn dat werken – tijdelijk of blijvend – niet meer mogelijk is.
Er is geen behandeling bekend waardoor ME/CVS overgaat. U kunt wel hulp krijgen bij het leren omgaan met uw klachten. Bijvoorbeeld van uw huisarts, praktijkondersteuner-ggz, maatschappelijk werker, psycholoog, ergotherapeut, fysiotherapeut of oefentherapeut. Sommige mensen met ME/CVS voelen zich hierdoor gesteund.
Nee, er is geen verschil. ME en CVS zijn twee namen voor dezelfde klachten. In 1956 dook een ziekte op in een Londens ziekenhuis. Veel mensen hadden ineens last van moeheid, hoofdpijn en concentratiestoornissen.
Een bezoek aan de internist kan helpen ter geruststelling en bij het hervinden van vertrouwen in uw eigen lichaam. Ook de huisarts en therapeut kunnen u begeleiden, bijvoorbeeld in de vorm van gespecialiseerde programma's (cognitieve gedragstherapie).
Een methode om de dagelijkse vermoeidheid te meten is de patiënt te vragen dit een aantal dagen in een logboek bij te houden. Daar is een eenvoudige maar valide methode voor nodig wil men de patiënt niet afschrikken. De single-item vraag 'hoe vermoeid voelt u zich op dit moment' kan hier uitkomst bieden.
Over het chronisch vermoeidheidssyndroom is veel gezegd en geschreven. Volgens de officiële omschrijving gaat het om onverklaarde vermoeidheid en malaise. Vaak gaat dit gepaard met geheugen- en concentratieproblemen en lichamelijke klachten, zoals keelpijn, spierpijn en hoofdpijn.
Bij langdurige moeheid die langer dan 6 maanden aanhoudt kan er sprake zijn van chronisch vermoeidheidssyndroom. Iemand met CVS lukt het niet meer om de dingen te doen die hij/zij normaal gesproken deed.
Psychologische factoren, zoals langdurige stress of stoornissen zoals een depressie, of cognitieve problemen, zoals geheugenklachten, kunnen leiden tot vermoeidheid. Een diagnose. Veel ziekten en aandoeningen veroorzaken vermoeidheidsklachten. Denk aan spierziekten, kanker, infectieziekten zoals Covid-19 of Q-koorts.
Een van de meest voorkomende oorzaken van vermoeidheid is slecht slapen. Het aantal uren slaap dat je nodig hebt verschilt per persoon, maar ook het niet hebben van vaste tijden waarop je gaat slapen en ontwaakt kan jouw slaap negatief beïnvloeden.
Je hebt last van zwakke of juist stijve spieren. Vaker in je benen dan in je armen. In veel gevallen merk je het eerst aan één been, en pas later aan je andere. Een moe gevoel in je heup komt ook voor, en zware voeten of benen.
De belangrijkste klachten bij fibromyalgie zijn pijn, stijfheid en moeheid. Gewone bezigheden zoals huishouden, werken en sporten zijn daardoor soms moeilijk te doen. Soms is zelfs fietsen en wandelen te veel. Slapen gaat vaak slecht.
Het UWV geeft aan dat patiënten met fibromyalgie in principe gewoon mogen en kunnen werken. Sommige patiënten ervaren echter zoveel pijn dat dit niet altijd lukt. Ook voelen mensen zich onbegrepen door deze uitspraak van het UWV. Het is een lastige situatie aangezien je pijn niet kunt meten.
De vitamines B2, B3, B5, B6, B12, C activeren extra energie bij vermoeidheid.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.