Wanneer u denkt dat u mogelijk een blaasontsteking heeft, kunt u uw urine laten testen bij de huisarts. U vangt daarvoor wat (ochtend)urine op in een schoon potje en sluit dit goed af. Bij de apotheek kunt u goed afsluitbare opvangbakjes voor urine kopen.
Als je denkt dat je te maken hebt met een blaasontsteking kun je je urine in eerste instantie laten testen via de huisarts. Neem contact op met de assistente. Bij de apotheek kun je opvangbakjes kopen voor urine. Er wordt aangeraden om de urine binnen twee uur na het plassen te laten onderzoeken.
Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).
Een urineonderzoek op de huisartsenpraktijk is vaak voldoende om een blaasontsteking aan te tonen. De uitslag is meestal binnen een dag bekend. Sommige vrouwen gebben bij een blaasontsteking meer kans op problemen (bijvoorbeeld een nierbekkenontsteking).
Vang (liefst 's morgens) verse middenstroomurine op in een proper potje. Haal de teststrip uit de verpakking en dompel hem gedurende twee seconden onder in de urine. Leg de teststrip op de aluminium verpakking en laat deze gedurende exact één minuut liggen zonder aan te raken. Lees onmiddellijk daarna het resultaat af.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Afwachten: bij de helft van de vrouwen gaat blaasontsteking binnen 1 week vanzelf over. Als u weinig of kort klachten heeft, kunt u 1 week afwachten. Zo nodig kunt u een paar dagen een pijnstiller slikken. Bijvoorbeeld paracetamol: 3 tot 4 keer per dag 2 pillen van 500 mg tegelijk.
Bij een urineweginfectie is het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen ontstoken. Een infectie van de lagere urinewegen heet een blaasontsteking. Een onbehandelde blaasontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking. Een urineweginfectie ontstaat door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers.
Als een blaasontsteking onbehandeld blijft, is het mogelijk dat deze overgaat in een prostaatontsteking of nierbekkenontsteking. Dit gaat vaak gepaard met koorts en een ziek gevoel. Indien u last heeft van een blaasontsteking, moet u ervoor zorgen dat u anderhalf tot twee liter per dag drinkt.
Soms heb je bij een urineweginfectie geen klachten: dit wordt een asymptomatische urineweginfectie genoemd.
Lage rugpijn en buikpijn
Een herkenbare klacht bij een blaasontsteking is uitstralingspijn naar de onderrug en buik. De blaas ligt onder in het bekken. De pijn die daar bij een blaasontsteking optreedt wordt door twee factoren veroorzaakt. Ten eerste is er een lokale zwelling in de blaas vanwege ontstekingsoedeem.
De assistente test de urine voor u. De uitslag is dezelfde middag meestal bekend. U kunt hiervoor bellen met de praktijk. Heeft u een blaasontsteking, dan kijken we eerst of deze zonder medicijnen binnen een week over kan gaan.
Blaasontstekingen kun je 'wegdrinken'
Door dan veel te gaan drinken kunnen zij voorkomen dat de ontsteking doorzet. Maar heel veel drinken is juist weer niet verstandig bij het gebruik van antibiotica, dan kan het antibioticum door de verdunning zijn werk niet goed doen.
Don't: drink minder water
Want het droogleggen van je lichaam zorgt er alleen nog maar meer voor dat een infectie zich beter kan settelen. Het is dus van groot belang om voldoende tot veel water te drinken wanneer je een blaasontsteking hebt.
Zo herkent u een blaasontsteking
Uw urine (plas) kan raar ruiken of troebel zijn. Soms zit er bloed in. Een blaasontsteking kan ook een drukkend of pijnlijk gevoel in uw onderbuik of rug geven.
Als je dus ontlasting hebt gehad kunnen deze bacteriën je makkelijk je plasbuis bereiken Door zweet, via een inlegkruisje of gewoon al als je je afveegt van achter naar voren. Zo komt het ook dat vrouwen die urineverlies hebben en verband hiervoor dragen vaker en infectie hebben dan vrouwen die geen verband dragen.
Gebruik minder verzurende voeding die ontstekingen in de hand werkt - dat geldt voor alle ontstekingen - zoals koffie, zwarte thee, vlees, vleeswaren, soja, suiker, granen, frisdranken en kaas. Zo'n 75-80% van je voeding bestaat idealiter uit basen: groente, fruit, water, wat zure zuivel, kruidenthee etc.
Fruit met een lage zuurgraad
Omdat fruit voor een groot deel uit water bestaat, is het goed voor je blaas. Maar zuur fruit kan je blaas irriteren. Kies liever voor fruit met een lage zuurgraad, zoals (water)meloen, perzik, banaan, kokosnoot of papaja.
Zet een warme kop thee
Guldenroedethee helpt om blaasontsteking te voorkomen; het heeft een sterk reinigende werking. Zet dus lekker een pot – dan moet je vaker plassen – en drink het gedurende de dag.
Symptomen urineweginfectie
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Hoort jeuk bij blaasontsteking? Kun je jeuk en een toename van afscheiding aan het lijstje van symptomen toevoegen? Dan is het minder waarschijnlijk dat je een blaasontsteking hebt. Een ontsteking van de urinebuis (urethritis) past meer bij deze klachten.
Blaasklachten zijn klachten door een niet goedwerkende blaas, met name kunnen plasklachten ontstaan zoals veel plassen, heftige plasaandrang of de plas niet goed kunnen ophouden. Soms kan de blaas ook branderig aanvoelen of het plassen pijn doen.
Als u de klachten vervelend of pijnlijk vindt, kan uw arts een antibioticum geven. Artsen kiezen hierbij meestal voor het medicijn nitrofurantoïne. Nitrofurantoïne doodt bacteriën die blaasontsteking veroorzaken.
Eiwit in urine bij urineweginfectie
coli bacterie die zich via de plasbuis naar de blaaswand verplaatst. Bij aanhoudende klachten als ongemak met plassen, buikpijn, pijn in de flanken, koorts en bij risicogroepen wordt er een onderzoek gedaan naar bacteriën, eiwitten, suiker en bloedcellen in de urine.