Om een nabloeding te stoppen kunt u een verbandgaasje of een zakdoek met een knoop op de wond te leggen en stevig dicht te bijten. Houd dit zeker dertig minuten vol. In een aantal gevallen zal de bloeding door de uitgeoefende druk op de bloedvaten stoppen.
Nabloeding. Een beetje bloed vermengd met speeksel is normaal na het trekken van een kies of tand. Als het bloeden na twee uur niet gestopt is, kunt u het volgende doen: vouw een verbandgaasje dubbel, leg het op de plek van de wond en bijt er stevig op gedurende ongeveer een kwartier.
Bij 1 op de 10 patiënten geneest de wond na verwijdering van een verstandskies, kies of wortelrest minder goed. Dit komt dus regelmatig voor en is niet verontrustend, maar wel hinderlijk. Normaal hebt u na een behandeling klachten die ongeveer 5 dagen aanhouden. Daarna treedt langzaam verbetering op.
Bij een nabloeding in een oppervlakkige wond, zoals na een borstoperatie, is zwelling van het wondgebied vaak het eerste verschijnsel. Als in de wond een drain werd achtergelaten, is het vollopen van het drainzakje of de drainpot een zeker teken van nabloeding.
Wat is een nabloeding? Als u te maken heeft met een nabloeding, gaat de wond in uw mond (licht) bloeden. In de meeste gevallen is dit niet gevaarlijk. Sterker nog, een nabloeding lijkt vaak sterker dan deze in feite is.
Bij veel bloedverlies kan een slachtoffer in shock raken. Bij shock voelt een slachtoffer zich ellendig, ziet het slachtoffer er slecht /ziek uit, ontstaat er een vale huidskleur, is het slachtoffer koud en klam/zweterig, dorstig en onrustig en slap en krachteloos.
De eerste uren na de behandeling kan de wond nog bloeden. U hoeft zich niet ongerust te maken, dit gaat vanzelf over. U mag niet spugen of kracht zetten om het bloed uit de mond te verwijderen. Bloed voorzichtig afdeppen of voorzichtig met wat water uit uw mond laten lopen mag wel.
Een inwendige bloeding kan veroorzaakt worden door stomp (een autostuur in de buik; een klap tegen het hoofd) of penetrerend (een kogel, een mes) letsel. Ook kunnen ziekten zoals een maagzweer of een stoornis van de bloedstolling inwendige bloedingen veroorzaken.
Symptomen van een bloeding
Het belangrijkste symptoom van een uitwendige bloeding is bloedverlies. Daarnaast is er ook vaak sprake van pijn. Bij een inwendige bloeding is er geen bloed zichtbaar, maar je kunt het wel herkennen aan de volgende symptomen: Pijn.
Het allereerste is je mond grondig spoelen met een milde zoutwater oplossing of mondwater; Stopt het bloeden niet, vouw dan een steriel gaasje dubbel en druk het gedurende 10 tot 15 minuten tegen het wondje aan; Het gebruik van een ijspak wil ook helpen om de pijn te verzachten.
Dit doet u met zout water: een glas lauw water uit de kraan waarin een halve theelepel keukenzout is opgelost. Het water hoeft dus niet te worden gekookt. In het begin kan het spoelen pijnlijk zijn. Het is verstandig om toch even door te zetten.
Om uw slijmvliezen schoon te houden en ontstekingen te voorkomen is het goed om de mond meerdere keren per dag met een zoutoplossing te spoelen of met lauw water. Deze zoutoplossing kunt u zelf maken; 2 theelepels zout oplossen in 1 liter lauw water.
Bij een nabloeding is er meer bloed dan speeksel in de mond. In dat geval kunt u het beste een half uur stevig dichtbijten op een dubbel gevouwen verbandgaas. Stopt het bloeden hierna niet, herhaal dan de procedure. Helpt dat nog niet, neem dan contact met ons op.
Heb je een oppervlakkige ontsteking (gingivitis), dan mag je pas bloed of plasma doneren als het volledig is genezen. Bij een diepe ontsteking, soms met aantasting van het kaakbot (parodontitis), moet je 2 weken vrij zijn van koorts en antibiotica voordat je doneert.
Het eten van vast voedsel kan een probleem zijn, omdat je mond niet goed kan openen en de wond kan weer open gaan. Zorg daarom, in ieder geval voor de eerste dag, voor vloeibaar voedsel, zoals yoghurt, vla en soep. Let ook op dat je eten niet te zout is en eet bijvoorbeeld je soep ook niet te heet.
Bij hemofilie A ontbreekt stollingsfactor VIII (8), bij hemofilie B ontbreekt stollingsfactor IX (9). Hoe minder stollingsfactor, hoe erger de ziekte. Bij ernstige hemofilie is er geen stollingsfactor aanwezig. Hierdoor kunnen er spontaan bloedingen optreden, met name in gewrichten en spieren.
Na de overgang stoppen de eierstokken met het maken van oestrogeen en progesteron. Dit zorgt ervoor dat het slijmvlies in de baarmoeder dun blijft en kwetsbaar wordt. Dit kan onschuldig bloedverlies veroorzaken. Sommige vrouwen krijgen toch nog een menstruatie nadat zij meer dan een jaar geen menstruaties hebben gehad.
Oorzaken hiervan zijn bv. stress, te veel sporten, gewichtsverlies of polycysteus ovariumsyndroom (PCOS). Bij gebruiksters van de pil of het spiraaltje komen zogenaamde doorbraakbloedingen voor, vooral tijdens de eerste maanden van gebruik. Ook een onregelmatige inname van de pil kan de oorzaak zijn.
Meer informatie over: Zwelling Je koelt de wang aansluitend aan de behandeling, 3 keer voor 20 minuten. Koelen doe je meteen de eerste dag, daarna heeft het nauwelijks tot geen effect meer. Slaap de eerste nacht wat meer rechtop door een extra hoofdkussen te gebruiken en niet op de behandelde zijde te gaan liggen.
Het is beter om de eerste dagen geen warme dranken te gebruiken. Ook het eten van sterk gekruide gerechten raden wij af evenals het eten van hele hard voedsel zoals stokbrood, chips en appels.
Om een nabloeding te stoppen kunt u een verbandgaasje of een zakdoek met een knoop op de wond te leggen en stevig dicht te bijten. Houd dit zeker dertig minuten vol. In een aantal gevallen zal de bloeding door de uitgeoefende druk op de bloedvaten stoppen.
Bloed is constant aanwezig in je lichaam en wordt ook constant ververst. Oude bloedcellen worden verwijderd in je milt en beenmerg. Nieuwe bloedcellen ontstaan in je milt. Dit gebeurt in een proces dat hematopoëse wordt genoemd.
Voor het aanmaken van rode bloedcellen moet er voldoende ijzer, foliumzuur en vitamine B12 in uw voeding zitten. Als uw voeding te weinig van deze voedingsstoffen bevat, kunt u ook bloedarmoede krijgen. Het beenmerg speelt een belangrijke rol in het aanmaken van (rode) bloedcellen.
Als je te veel bloed verliest, zal de gynaecoloog met je overleggen over een bloedtransfusie. Je bloed bestaat uit heel veel verschillende soorten cellen en eiwitten. Als je veel bloedverlies hebt, raak je deze kwijt. Via een bloedtransfusie kun je de cellen en eiwitten krijgen die je nodig hebt.