Aan de oostkant van de Pas de Chavanette, is de berg adembenemend steil.De helling bedraagt hier tot 56%. Door deze extreme stijging kan de helling niet worden geprepareerd met een pistenbully. De buckelpiste is alleen geschikt voor zeer ervaren skiërs of snowboarders.
Op nummer 1: De Langer Züg in Lech - Oostenrijk
De koning van de steile pistes vind je in Lech. Op de 1e plaats staat de 'Langer Zug' in Lech, Vorarlberg - Oostenrijk met een hellingraad van maar liefst 142%.
De meest steile piste: “De Muur”
De Muur in Avoriaz is de meeste steile piste in het hart van het skigebied Les Portes du Soleil. De piste heeft een hellingsgraad van 76% en een hoogteverschil van maar liefst 400 meter.
Blauwe piste heeft een hellingsgraad tussen de 10 en 16 procent. Rode piste heeft een hellingsgraad tussen de 17 en 23 procent. Zwarte piste heeft een hellingsgraad vanaf 24 procent.
Theoretisch zit er geen grens op de moeilijkheidsgraad van zwarte pistes. Maar in werkelijkheid zijn pistes, vanwege veiligheidsoverwegingen, zelden steiler dan 35° en dat ook maar voor relatief korte stukken. Zwarte pistes zijn steiler dan rode pistes, en kunnen ook meer verrassingen in petto hebben.
Zwart: de moeilijkste piste van allemaal. Deze piste is geschikt voor de vergevorderde skiër. Deze pistes zijn vaak ook héél erg steil, dus als je er eenmaal opstaat, is het lastig om terug te gaan.
Groene pistes zijn de makkelijkste pistes
Groene pistes zijn bijna nooit steiler dan 10°. Toch is dit niet in elk wintersportland hetzelfde. In Oostenrijk, Duitsland en Italië zijn er bijvoorbeeld geen groene pistes. In die landen is de makkelijkste piste blauw.
De kleur, die de moeilijkheidsgraad van zo'n afdaling aangeeft, kun je herkennen aan bordjes in die kleur, die op overzichtelijke afstand van elkaar aan de zijkant van de piste zijn geplaatst op houten paaltjes. Een blauwe piste is een gemakkelijke sneeuwafdaling in een skigebied, geschikt voor iets gevorderde skiërs.
Soms gebruikt men ook gele aanduidingen voor pistes die wel gemarkeerd zijn, maar niet geprepareerd. In praktijk zijn deze pistes het moeilijkst en verraderlijkst, ook omdat onvolkomenheden niet worden verholpen.
#1.
De Harakiri in Mayrhofen (piste 34) is namelijk één van de steilste pistes die je kunt vinden. Door de extreme hellingsgraad, 78%, verandert de piste al vroeg op de dag in een ijsbaan.
We hebben de tien steilste skipistes van de Alpen op een rijtje gezet. Op de 1e plaats staat de Langer Zug in Lech (Oostenrijk). Deze heeft een hellingspercentage van 142 %.
Harakiri is het Japanse woord voor zelfmoord en dat is waar de steilste geprepareerde piste van Oostenrijk garant voor staat als je deze als onervaren skiër trotseert. De Harakiri ligt in skigebied Ski Zillertal 3000, is 1500 meter lang en heeft een hellingsgraad van 78%.
Skigebied Mayrhofen is een van de grootste aaneengesloten skigebieden van Oostenrijk. Vanuit het dorp heb je via de Ahornbahn en de Penkenbahn toegang tot een uitgebreid pistenetwerk. Het skigebied heeft iedereen wat te bieden en omdat bijna alle pistes hoger liggen dan 1.500 meter zijn de sneeuwcondities er prima.
Als het goed warm is, heb je bruine pistes. Dat zijn de pistes zonder schneeanlage. Als het goed warm is, heb je bruine pistes.
Een zwarte piste is een zware skipiste in een skigebied, geschikt voor ervaren skiërs en snowboarders. In wintersportgebieden worden sneeuwafdalingen aangeduid met een bepaalde kleur om de moeilijkheidsgraad van de afdaling aan te geven.
Een rode piste is een relatief moeilijke skipiste in een skigebied, geschikt voor gevorderde skiërs. In wintersportgebieden worden sneeuwafdalingen aangeduid met een bepaalde kleur om de moeilijkheidsgraad van de afdaling aan te geven.
Ben je op zoek naar een leuk skigebied met veel gezelligheid en berghutten, maar wil je echt het liefst alleen maar blauwe pistes skiën? Dan is Skicircus Saalbach Hinterglemm Leogang Fieberbrunn het ideale gebied voor jou. Van de 270 kilometer aan piste is maar liefst 140 kilometer blauw.
Een groene piste is een gemakkelijke skipiste in skigebieden, geschikt voor beginnende skiërs. In wintersportgebieden worden sneeuwafdalingen aangeduid met een bepaalde kleur om de moeilijkheidsgraad van de afdaling aan te geven.
In Europa gebruiken we 6 kleuren voor de aanduiding van moeilijkheidsgraad van skipistes. Daarvan zijn er drie het meest gebruikt: groen, blauw en zwart. Hieronder zie je de moeilijkheidsgraad van de pistes in volgorde van makkelijk naar moeilijk.
Als skiërs en snowboarders bochten maken wordt er sneeuw onder de ski weggeschoven en opzij verplaatst. Dus in het spoor is minder sneeuw en naast het spoor wordt iets meer sneeuw opgehoopt. Als een heleboel skiërs over eenzelfde helling naar beneden skiën ontstaan er vanzelf plekken waar hobbels ontstaan.