IPA: (Noord-Nederland): /be.ˈliː.zə/
De Ï wordt in de meeste talen, waaronder het Nederlands, Afrikaans, Catalaans, en Frans, niet gebruikt voor een specifieke klankweergave, maar om aan te geven dat I niet met een voorgaande klinker een diftong vormt, maar met een hiaat alléén uit te spreken is.
la/, /ˌχʋɑ. tə. ˈma. la/
Een realistisch dagbudget voor Guatemala is 50 euro per persoon. Reis je dus voor drie weken door Guatemala, houd dan dan rekening met een budget van ongeveer €1000 euro per persoon. Dit is exclusief de vluchten en een budget gebasseerd op de gemiddelde uitgaven. Het kan altijd goedkoper of duurder.
Het Zweedse alfabet kent behalve de gewone letters ook nog de letters å (oo), ä (èè) en ö (eu). In een woordenboek of taalgids komen deze letters na de z. De puntjes zijn van belang bij de uitspraak. Zo wordt de gewone o uitgesproken als oe in zoet, terwijl de ö wordt uitgesproken als eu in reuk.
In Nederlands wordt de letter 'v' meestal uitgesproken als een korte f. Sterker nog: meestal MOET je een f gebruiken. Het Nederlands heeft namelijk geen stemgeluid bij klanken die aan het eind van een lettergreep staan. Je ziet dit ook aan de spelling: wij geven – ik geef; wij geloven – ik geloof.
Wanneer het accent grave op een e gezet wordt, spreek je het vrijwel altijd uit als een korte e (eh) in plaats van een lange (ee).
Het accent aigu (Latijn: acutus, scherp), in de drukkerij kort met kuut aangeduid, is een diakritisch teken in de vorm van een streepje boven een letter dat van linksonder naar rechtsboven wijst.
De meeste mensen spreken de w in wraak, wreed en wringen uit als een v en zeggen dus 'vraak', 'vreet' en 'vringen'. Dat is ook de uitspraak die in uitspraakwoordenboeken staat. Sommige mensen maken wél verschil tussen wr- en vr- en zeggen dus 'wraak', 'wreet' en 'wringen'. Dat is ook prima.
De 'b' en de 'v' worden in het Spaans hetzelfde uitgesproken: aan het begin van een woord of na een m of n als een b. In alle andere gevallen als een w!
De É (onderkast é) is een in het Latijnse alfabet voorkomende letter. De letter wordt gevormd door het karakter E met een daarboven geplaatste accent aigu.
De correcte spelling is én. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (én).
U spreek je uit als 'oe', maar Ü spreek je uit als 'uu'. O spreek je uit als 'oh', maar Ö spreek je uit als 'eu'. Au spreek je uit als 'au', maar Äu spreek je uit als 'oi'.
Volgens een artikel van Marc van Oostendorp uit 1997 is het de plaats in de mond waar de klanken gevormd worden. Alle g's worden gemaakt door de achterkant van de tong iets omhoog te brengen en zo de mondholte iets te vernauwen. De luchtstroom begint door die vernauwing te bewegen en te ruisen.
Het NAVO spellingsalfabet of NATO phonetic alphabet is ontstaan om woorden en boodschappen op een foutloze manier te kunnen spellen aan de hand van vastgelegde woorden. De spelling van sommige letters uit het alfabet lijken heel sterk op elkaar zodat er bijvoorbeeld bij telefoongesprekken fouten en verwarring ontstaan.
Psycholoog. Een lastige, het blijft voor veel mensen lastig om psycholoog uit te spreken. Je zegt namelijk geen spygoloog, maar echt 'p'sycholoog.
Wordfeud is een Engelse naam, die klinkt als iets tussen 'weurdfjoed' en 'weurdfjuud' in. Het is dus geen 'weurtfoit' of 'weurtfeut'. De uitspraak van feud is niet precies 'fjoed' of 'fjuud', maar iets ertussenin; de klank is lang, in tegenstelling tot bijvoorbeeld in good.
In het Nederlands werden de woorden eenvoudigweg behouden en bleef de uitspraak als vr. Maar in het Duits viel de 'w' meestal weg. Denk maar aan reiben (wrijven) en rache (wraak). In het Engels bleef de 'w' staan, maar viel ze weg in de uitspraak, zoals in wreck (wrak), wrath (wraak).
Het accent circonflexe, of kortweg de of het circonflexe of circumflex (Latijn: circumflexus, rond, gebogen), is een dakvormig diakritisch teken op een klinker of een medeklinker.
Het trema of deelteken is een diakritisch teken in de vorm van twee punten die, naast elkaar, boven een klinker geplaatst worden. Als het trema op de letter i geplaatst wordt, vervalt de gewone punt en wordt deze vervangen door het trema.