Aan het einde van de zomer leggen de vrouwtjes de eitjes met lange legbuizen in de grond. Hier overwinteren ze en ze komen het volgende voorjaar als larven uit de grond, die meteen op de volwassen sprinkhaan lijken. Net als hun ouders kunnen ze zich voortbewegen door te springen.
Bij de paring kruipt het kleinere mannetje op de rug van het vrouwtje. Het mannetje verbindt zijn achterlijf met de (darm)opening aan het achterlijf van het vrouwtje. Zo draagt hij een zaadpakketje over, dat het vrouwtje opslaat in haar lichaam. Met dit pakketje bevrucht het vrouwtje levenslang haar eieren.
Beeldspraak en symboliek. a.De overdrachtelijke betekenis van de sprinkhaan verschijnt veelal in de context van oorlog en strijd, en de oorlog en strijd staan weer in dienst van Gods oordeel over inhumaan en goddeloos gedrag van mensen en volkeren. De sprinkhaan symboliseert bedreiging, angst, naderende ondergang.
Na een paar dagen lijkt het jong al meer op een sprinkhaan. Enkele weken later zie je geen verschil meer tussen een jong en een ouder. De sprinkhaan is volwassen.
De voortplantingscapaciteit van de huiskrekel is aanzienlijk; het wijfje legt per dag 70-80 eitjes. Een vruchtbare periode van ca.5 weken kan 700-1000 eitjes opleveren. Deze worden door middel van de lange legboor afgezet in losse grond, vuilnis en in gebouwen op donkere enigszins vochtige plaatsen.
De levensduur van een krekel is vrij kort, ongeveer zes tot acht weken. Ze beginnen met broeden in ongeveer drie tot vier weken . Wat je meestal doet, is een grote bak nemen, ter grootte van een wasmand, en deze vullen met onlangs uitgekomen krekels.
De veelal groen gekleurde sprinkhanen hebben dunne en lange sprieten, vaak langer dan hun lijf. De krekels zijn donker gekleurd, bruin en zwart. Ook zij hebben lange sprieten en een legboor. Hét verschil met de sprinkhanen is dat de krekels, van voren bezien, afgeplat ogen.
Eieren komen uit in ongeveer twee weken (het bereik is 10-65 dagen), hoppers ontwikkelen zich in vijf tot zes stadia over een periode van ongeveer 30-40 dagen, en volwassenen worden volwassen in ongeveer drie weken tot negen maanden, maar vaker van twee tot vier maanden. Hoeveel eieren produceert een woestijnsprinkhaanvrouwtje?
Sprinkhanen zijn ongevaarlijk en bijten of steken niet. Je kunt ze, als ze klein zijn, gewoon vangen in een glas of potje en buiten in de struiken weer loslaten. Een groter exemplaar – als je durft – ook, maar dan in een wat groter bakje.
De woestijnsprinkhaan heeft natuurlijke vijanden zoals roofwespen en vliegen, sluipwespen, larven van roofkevers, vogels en reptielen .
Net als kleine insecten zoals lieveheersbeestjes, staan sprinkhanen bekend om hun geluk . Net als de libel symboliseren sprinkhanen ook welvaart, nieuwe beginpunten en transformatie. Als je regelmatig sprinkhanen ziet in de natuur, in je huis of in je dromen, kan dat een belangrijk teken zijn van het universum.
Volwassen sprinkhanen en krekels hebben een levensverwachting van enkele weken tot maanden. Slechts weinig soorten zijn meerjarig, een uitzondering zijn de op Nieuw-Zeeland endemische weta's.
Tsjirpen in de tuin
Veel sprinkhanen eten gras en dat blijft beter beschikbaar, waar veel bloemen bij droogte snel verdwijnen. Sprinkhanen zijn ook echte liefhebbers van zon en droogte. Dat merk je als je richting Zuid-Europa gaat. Sprinkhanen nemen in aantallen en soorten sterk toe."
Ze kunnen flink bijten, indien vastnemen niet noodzakelijk is moet het vermeden worden. Neem ze eventueel bij het halsschild terwijl de beide achterpoten tegelijkertijd tegen lichaam worden gedrukt.
De sprinkhaan moedigt mensen aan om veranderingen te omarmen, uitdagingen aan te gaan en creatieve oplossingen te vinden om obstakels te overwinnen. Hij herinnert eraan dat tegenslagen groeikansen zijn, en dat ons vermogen om ons aan te passen bepalend is voor ons succes.
Ze kunnen uw gazon of tuin beschadigen, maar ze doen zelden mensen pijn, tenzij ze zich bedreigd voelen. Als ze zich bedreigd voelen, kunnen ze bijten, schoppen of overgeven . Maar insecticiden en zelfs het maaien van een rand rond uw gazon kunnen helpen om sprinkhanen buiten te houden.
Wist je dat krekels en sprinkhanen geen water drinken? Alles wat ze nodig hebben is vers groenvoer. Mega potent met een mini-milieu impact! Krekels en sprinkhanen zijn echte voedingsbommetjes.
Sprinkhanen kunnen zeer destructief zijn voor gewassen en andere planten , vooral tijdens het nimfstadium wanneer ze zich voeden en snel groeien, en tijdens uitbraakjaren. Met hun kauwende monddelen kunnen ze een boom ontbladeren, fruit beschadigen en zelfs hele planten verslinden.
Sprinkhanen en sprinkhanen lijken op elkaar, maar sprinkhanen kunnen in twee verschillende gedragsstaten bestaan (solitair en groepsachtig), terwijl de meeste sprinkhanen dat niet doen . Wanneer de populatiedichtheid laag is, gedragen sprinkhanen zich als individuen, net als sprinkhanen.
Het vrouwtje heeft een lange legboor (ovipositor) welke zij recht omlaag buigt. daarmee kan zij de langwerpige eitjes 2 centimeter onder de grond leggen. Het duurt tot 3 jaar voordat deze eitjes ( 1 ) uitkomen.
Zorg er altijd voor dat er voedsel beschikbaar is in hun verblijf, want sprinkhanen eten veel. Sprinkhanen sterven door uitdroging voordat ze verhongeren . Het is cruciaal om ze in leven te houden door ze een waterbron te bieden. Sprinkhanen kunnen verdrinken in een waterbak, dus een Bug Gel is een geweldig alternatief.
Eenmaal volwassen kunnen bidsprinkhanen nog enkele maanden leven; afhankelijk van de temperatuur en de beschikbaarheid van voedsel leven mannetjes vaak nog maximaal twee maanden en vrouwtjes nog drie tot zes maanden.
Het belangrijkste verschil tussen een sprinkhaan en een krekel is dat krekels de neiging hebben om lange voelsprieten te hebben, sprinkhanen hebben korte voelsprieten . Krekels striduleren ("zingen") door hun vleugels tegen elkaar te wrijven, terwijl sprinkhanen striduleren door hun lange achterpoten tegen hun vleugels te wrijven.
Ze kunnen grote sprongen maken dankzij hun goed ontwikkelde achterpoten. Sprinkhanen produceren geluid door hun achterpoten tegen hun vleugels te wrijven. Dit geluid dient als communicatiemiddel om soortgenoten aan te trekken of territoria te markeren.