Harders zijn typische scholenvissen en je treft ze dan ook nooit alleen aan. Ze voeden zich voornamelijk met algen en kleine organismen die ze met hun borstelvormige tandjes en lippen als het ware van stenen en palen afgrazen.
Harder is een relatief onbekende vis die over de hele wereld voorkomt. Deze vis lijkt op de zeebaars en is te herkennen aan de twee korte gescheiden rugvinnen. Harders eten met name algen en kleine bodemdieren. In totaal zijn er ongeveer 100 soorten harders.
Aas om harder te vangen
Het meest gebruikt aas om te vissen op harder is wit brood. Je kan het brood als een bolletje kneden en op je haak doen, ook een vlok of een korstje werkt soms goed. Naast brood kun je bijvoorbeeld ook met maden op harders vissen.
In grote delen van Centraal-Europa, in het bijzonder Polen en Hongarije, wordt de karper wel gegeten. De vis wordt verwerkt in vissoep of in moten gepaneerd en gebakken. Ook in Oost-Azië is de vis populair.
Dacht in eerste instantie aan een roofblei, echter na 5 minuten bleek het te gaan om een Diklip Harder. Nu is algemeen bekend dat deze van origine zeevis soort regelmatig het zoete water opzoekt.
Ze komen voor in alle wereldzeeën, in zowel de tropische als in gematigde klimaatgebieden. Harders hebben een voorkeur voor kustwateren en komen ook voor in brak water. Er zijn ook soorten die in zoet water leven. Harders kunnen maximaal 90cm lang worden maar de gemiddelde maat ligt tussen de 40 en 55cm.
Harder in het Engels mullet, striped mullet, flat head grey mullet.
Harder is een stevige vis, dus ook geschikt om te grillen op de barbecue. Gerookte harderfilet is ook een optie. Of marineer stukjes harderfilet in citroensap en serveer het als ceviche (rauwe-visschotel). Harder wordt in de zuidelijke landen veelvuldig gebruikt.
Vissen hebben schubben Vissen leven in het water. Hun huid is bedekt met schubben. Schubben zijn kleine stukjes huid die als dakpannen over elkaar heen liggen. Over deze schubben zit een slijmerig laagje.
Het vlees van de snoek is heel stevig van structuur maar heel zacht van smaak, ontzettend lekker! Het bevat wel vrij veel kleine graten, sommigen zelfs gevorkt. Maar dat is het helemaal waard.
Op het grote water is het zo dat de kleinere snoek vaak dichter bij de kant op circa 1 tot 2 meter diepte verblijft. Logisch natuurlijk. Op het diepere open water is een kleinere snoek een makkelijke prooi voor een buffel.
Wat betreft de tanden van de snoekbaars valt op dat deze spits en erg scherp zijn maar dat het geen aaneengesloten rij is. Ook het aantal tanden is minder dan dat je dat bijvoorbeeld in een snoekenbek ziet. Toch zijn ze speciaal gemaakt om visjes mee vast te houden. Daar jaagt de snoekbaars namelijk vooral op.
Als je een gewicht de hoogte in tilt, onstaan kleine scheurtjes in je spierweefsel. Terwijl je spier zich herstelt, maakt je lichaam extra krachtig spierweefsel aan om je sterker te maken. Hetzelfde gebeurt volgens de wetenschappers op moleculair niveau na het ervaren van een tijdelijk trauma of stress.
Mentaal sterk zijn betekent niet dat je je emoties uitschakelt. Het gaat er juist om dat je je in evenwicht bent, op zowel emotioneel gebied als verstandelijk gebied. Het gaat erom dat je om kunt gaan met gevoelens en weet wanneer je naar je gevoelens handelt en wanneer naar wat je hoofd je ingeeft.
Uitdrogingsgevaar is er niet, maar ze kunnen wel opzwellen. Daarom plassen ze veel. Ze hebben een cloaca of een opening achter de anus waar de plas en poep uitkomt. Indien je dus een zeevis in zoet water zet dan zal deze niet overleven.
De bloedsomloop van de vis is enkelvoudig. Het bloed stroomt van het hart naar de kieuwen en van daaruit door het lichaam. De bloedvaten vertakken zich in het lichaam tot haarvaten. Haarvaten zijn zeer kleine bloedvaatjes die het bloed bij alle cellen van het lichaam brengen.
Spijsverteringsorganen. Vissen hebben niet echt een maag (nr 4) maar die is vervangen door een lange darm (nr 21). Het voedsel dat de vissen tot zich nemen schuift als het ware door de vis.