Hoe smaakt das? Een beetje als wild zwijn.
Dassen zijn onderdeel van de familie marterachtigen (Mustelidae) en hierdoor verwant aan onder andere wezels, nertsen, marters, bunzingen, otters. Deze diersoorten hebben lange lijven, korte poten en sterke geurklieren, voor communicatie en ter verdediging. Hun bouw is heel geschikt om deels onder de grond te leven.
De das is het grootste voorkomende landroofdier in Nederland. Hij behoort tot de familie der marterachtigen, net als de otter, wezel, hermelijn, bunzing, nerts, boom- en steenmarter. De das heeft een grote, brede kop en een zwaargebouwd gedrongen lichaam. Hij heeft korte poten en een korte, brede, bossige staart.
Het zicht van dassen is erg slecht. De dieren ruiken echter des te beter. De das is vooral 's nachts actief in een groot gebied. Hun territorium kan namelijk wel 50 hectare groot zijn.
De das heeft in Nederland geen natuurlijke vijanden meer. Van oorsprong is de wolf een vijand van de das. De hond is een ver familielid van de wolf, daarom is het niet wenselijk dat honden de burcht betreden.
De das heeft een zeer verborgen levenswijze. Hij kan al jarenlang een gebied bewonen, zonder dat het iemand opgevallen was. Zelfs in gebieden waar de das sinds mensenheugenis algemeen voorkomt moet men zoeken naar sporen van de das. Dassen kunnen echter, ondanks hun goedaardig karakter, wel degelijk schade aanrichten.
Uitwerpselen. Uitwerpselen van de das zijn zwart, donkergroen, vast en worstvormig tot bruin, geel en dikvloeibaar en vormloos. Dit is afhankelijk van het gegeten voedsel. De das graaft kleine, 10 tot 15 cm diepe, putjes om zijn uitwerpselen in te deponeren.
Per worp krijgt een dassenvrouwtje één tot vijf jongen. De jongen zijn blind en roze, met een dunne grijze vacht. Na vijf weken gaan de ogen open en na vier tot zes weken komt het melkgebit door. Als de dassen twaalf weken oud zijn, hebben ze hun volwassen gebit.
De das is een zeldzaam dier in ons land en behoort daardoor tot de beschermde diersoorten. In Europa bestaat nog maar één dassensoort. Ook in de omgeving van de Wildhoeve komt dit bijzondere dier voor. De das is een schuw nachtdier en slaapt dus overdag.
De das ziet geen kleuren, alleen maar in zwart-wit en grijstinten, en kan alleen binnen een relatief korte afstand scherp zien. Contrasten ziet hij des te beter. Hij ziet een silhouet al op 50 meter afstand. De das kan goed horen, de lage tonen ongeveer net zo goed als een mens, maar de hoge tonen vele malen beter.
Behalve statussymbool was de stropdas ook erg praktisch: lekker warm en handig om snot, zweet en bloed mee af te vegen. Een sjieke naam voor de stropdas is Cravatte; een Kroatisch woord. In de zeventiende eeuw, tijdens de Dertigjarige Oorlog, droegen de Kroaten de das als amulet, gelukbrenger.
Dassen zijn beschermde dieren. Verjagen, verstoren, doden of iets dergelijks is verboden. Voorkomen dat ze in je tuin komen is het enigste wat je kunt proberen. Dassen zijn echter sterke dieren en kunnen uitstekend graven.
Tijdens het zoeken naar voedsel lopen ze onverstoorbaar tussen het vee regenwormen te zoeken, en keren ze koeienvlaaien om op zoek naar mestkevers. Dassen hebben wel een enorme hekel aan vee dat over de dassenburcht loopt.
Hij loopt bijna altijd in een rustig tempo, maar als hij geschrokken is, of in gevaar is, zet hij het op een lopen. Hij kan dan een snelheid bereiken van 25 - 30 km per uur.
Dassen maken een aantal verschillende geluiden. Van een 'tjirp' (een zacht vogelachtig geluid), een spinnend 'purr' (van een moeder naar haar kleintjes) tot de herhalende kreet die we via de beelden van Molenaar hoorden.
minder dassen op een burcht zitten kunnen ze onmogelijk alle holen openhouden. Deze raken na verloop van tijd zo vol met blad, takken en zand dat ze niet meer als hol te herkennen zijn. Er rest vaak slechts een enorme stortberg, een bult in het landschap, als teken van betere tijden.
Slapen. 's Winters verblijven dassen veel langer in hun burcht. Ze teren dan grotendeels op hun vetreserves die ze in de herfst hebben opgebouwd. Ze houden geen winterslaap, maar slapen vaak wel dagen achtereen in hun riante ondergrondse onderkomens.
Hoe krijg je de das te zien? Dassen worden doorheen heel Vlaanderen waargenomen. Door de jacht en het vernielen van dassenburchten is de das in Oost- en West-Vlaanderen zeldzaam, en in Antwerpen en Vlaams-Brabant is hij mogelijk nog zeldzamer. In verschillende zuidelijke delen van Limburg komen ze wel vaak voor.
Klimmen kan een das wel, maar niet zo goed. Zwemmen kan hij ook, maar dat doet hij niet graag vrijwillig.
Ooit leefden er 12.000 dassen in Nederland, nu nog maar honderden: 'Ze zijn helemaal niet zo roofzuchtig'
De overlast van spinnen bestaat niet alleen uit rag en nesten maar ook uit uitwerpselen. De uitwerpselen van de spin bevatten zuren, die te herkennen zijn aan “zwarte pitjes” op de kozijnen. De zuren tasten houtwerk maar ook aluminium- en kunststof kozijnen aan.
Het grootste dier wat ooit geleefd heeft, de blauwe vinvis. Alles is enorm aan deze kolos en als hij een grote boodschap moet doen, doet hij dat… nou ja, ook groots.
Je raadt het al... hij poept het bijna allemaal weer uit! Nu komt 'ie: een olifant poept wel 100 kilo per dag!