U kunt alleen worden veroordeeld voor smaad en/of laster als met voldoende bewijs kan worden aangetoond dat u opzettelijk de eer of goede naam van een ander aanrandt met het doel daar ruchtbaarheid (bekendheid) aan te geven, zijnde smaad, of het doen van schriftelijke of mondelingen uitlatingen waarbij een ander in ...
Als iemand negatieve berichten over u verspreidt, vraag dan of hij hiermee stopt en de berichten verwijdert. Als de persoon weigert, kunt u aangifte doen bij de politie. U kunt de rechter vragen de dader te dwingen de berichten te verwijderen.
Smaad, smaadschrift en laster, net zoals belediging trouwens, zijn misdrijven. Maar deze worden niet zomaar vervolgd. Het zijn namelijk zogenaamde klachtdelicten. Dat betekent dat je klacht moet doen bij de hulpofficier van justitie.
Het verschil tussen smaad en laster is dus dat het bij laster altijd gaat om beweerde feiten die niet waar zijn. Dus enkel wanneer u iemands goede naam aantast door onware feiten bent u strafbaar op grond van laster. Wanneer u de waarheid vertelt en iemands goede naam aantast, kan dit smaad zijn.
er is geen bewijs of onvoldoende bewijs. het belang van de aangifte is te klein. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een gestolen fiets. er is al te veel tijd verstreken sinds het strafbare feit is gepleegd.
Bij overtredingen blijven de gegevens 5 jaar bewaard (als er een taakstraf of vrijheidsstrafvoor is opgelegd blijven ze 10 jaar bewaard). Voor misdrijven blijft het 20 jaar; of 30 jaar bewaard (als de maximale straf van het strafbare feit 6 jaar of meer is) en. Bij zedenmisdrijven blijft het 80 jaar bewaard.
Nee. Alleen de ambtenaren die daarvoor geautoriseerd zijn door de politie. Omdat de politie zulke gevoelige persoonsgegevens verwerkt, stelt de wet strikte eisen aan het systeem dat regelt wie waar toegang toe heeft.
Valse beschuldiging melden via Centraal Meldpunt Nederland: Meld.nl. Heeft u te maken met smaad en laster. Als iemand u in een kwaad daglicht wilt zetten of wilt 'zwartmaken', dan is de persoon strafbaar op grond van belediging.
Smaad is het opzettelijk zwartmaken van een ander. Deze persoon wordt in dat geval beschuldigd van strafbare feiten die hij zou hebben gepleegd. Hier is sprake van als iemand opzettelijk 'slechte' of 'nare' dingen zegt over een ander persoon met als doel dat hij of zij in een kwaad daglicht komt te staan.
Wanneer smaad gepleegd wordt door middel van een geschrift, afbeelding of geluidsdrager spreekt men van smaadschrift. Smaad en smaadschrift behoren tot de uitingsdelicten en zijn in Nederland als misdrijven al sinds de invoering van het Wetboek van Strafrecht in 1886 daarin strafbaar gesteld.
Laster en eerroof is strafbaar. Wie in het openbaar kwaadwillig onwaarheden over iemand vertelt die zijn eer of imago kunnen schaden, begaat een inbreuk op artikel 443 van het Strafwetboek. Ook publieke beledigingen kunnen bestraft worden, in dat geval door artikel 448 van het Strafwetboek.
De officier van justitie behandelt
Dan geeft de politie de zaak door aan de officier van justitie. De officier van justitie behandelt de zaak verder. Je ontvangt een brief van het Openbaar Ministerie met het formulier 'Gegevens slachtoffer' en Wensenformulier.
Aangifte van bedreiging of intimidatie doe je als iemand je bedreigt met de dood, met ernstig letsel, verkrachting of aanranding. Je kunt op verschillende manieren bedreigd worden. Bijvoorbeeld op werk, op straat of via social media.
Voorbeelden van eenvoudige belediging zijn het grof uitschelden van iemand, het opsteken van een middelvinger of het spugen in het gezicht. Eenvoudige belediging is strafbaar gesteld in artikel 266 Sr. Een bijzonder vorm van belediging is smaad/smaadschrift.
Belediging – Conclusie
Eenvoudige belediging is elke opzettelijke belediging die niet smaad of smaadschrift is. Voordat iemand hiervoor vervolgd wordt moet het slachtoffer wel aangifte doen: meestal zal belediging dan ook onbestraft blijven.
Bij een klachtdelict is aangifte nodig om de verdachte te kunnen vervolgen. Klachtdelicten zijn: stalking. smaad, laster en belediging.
Dit kunnen ze doen door te zeggen dat je iets niet begrijpt. Of door aan te geven dat je een vreemde of onjuiste mening hebt. Of ze kunnen het op de persoon spelen en bijvoorbeeld krenkende opmerkingen maken over je uiterlijk, je levensvisie of opvattingen.
Dat kan als het (online) pesten bedreigend of discriminerend wordt. Ook smaad en laster zijn strafbaar. De politie neemt aangiften zeer serieus, omdat je iemand levenslang kunt beschadigen.
Met kwaadsprekerij en achterklap wordt bedoeld: er worden dingen gezegd over iemand die niet waar zijn, half waar zijn of die op zijn minst niet gecheckt zijn op juistheid. iemand wordt verweten iets te hebben gedaan of nagelaten terwijl niet gecontroleerd is of dit feitelijk klopt.
Vals aangifte doen is strafbaar
Exacte cijfers met betrekking tot het aantal valse aangiften van zedendelicten zijn niet bekend, maar naar schatting gaat het om zo'n 10 tot 20 procent van alle bij de politie aangebrachte zedenzaken. Het motief komt vaak voort uit wraak.
Een klacht kan ingediend worden bij de politiediensten, maar ook een klacht met burgerlijke partijstelling voor de onderzoeksrechter of een rechtstreekse dagvaarding kunnen nuttig zijn om de zaak met zekerheid bij het gerecht aanhangig te maken.
Als je een valse melding doet (dit betekent: zeggen dat er iets gebeurt, wat niet waar is), of misbruik maakt van 112 (alleen bellen en de verbinding verbreken of lachen, schreeuwen, schelden, etc.), dan pleeg je een misdrijf. Dat wil zeggen dat het als een zwaar vergrijp wordt gezien. De politie zal dus ingrijpen.
Waarom een screening? Integriteit en betrouwbaarheid zijn de kernwaarden van de politie. In de wet is bepaald dat een ambtenaar van politie pas met zijn werkzaamheden voor de politie mag starten, als is vastgesteld dat deze persoon betrouwbaar is. Daarom word je tijdens de selectie gescreend.
Strenge regels rond bevoegdheid
Sommige bevoegdheden mag de politieagent zelf toepassen. Zwaardere opsporingsbevoegdheden, zoals een telefoon tappen, iemand observeren of een woning doorzoeken (huiszoeking) mogen pas worden toegepast na toestemming van de officier van justitie of de rechter-commissaris.
Politie kan straks geautomatiseerd saldo- en transactiegegevens opvragen. De politie, het openbaar ministerie, de Belastingdienst en andere opsporingsdiensten kunnen straks geautomatiseerd saldo- en transactiegegevens bij banken opvragen.