Zo schaadt kleding het milieu. Er is steeds meer mode beschikbaar en je kunt kleding vinden voor een lage prijs. Maar het milieu betaalt hiervoor een hoge prijs. Het massale, razendsnelle produceren, gebruiken en afdanken van kleding leidt bijvoorbeeld tot CO2-uitstoot, plasticsoep en vervuiling van grond en water.
De kledingindustrie stoot, op olie-industrie na, de meeste Co2 uit. De sector stoot in totaal meer dan 10% van de wereldwijde Co2 uit, daarbij is de sector de veroorzaker van de helft van het afvalwater probleem: voor de productie van één T-shirt en spijkerbroek samen, kun je 175 keer in bad.
De kledingindustrie, ook wel mode-industrie genoemd, is de op één na meest vervuilende industrie ter wereld. Er zijn veel uitdagingen. Overproductie, afval, (kinder)arbeidsomstandigheden, grondstoffen, chemicaliën, watergebruik, toeleveringsketens om er een paar te noemen.
De kledingindustrie is de op één na vervuilendste industrie die er is. Van verf in het water tot meren die verdwijnen en van kinderarbeid tot greenwashing. Maar in de industrie waar profit al jaren domineert, is er steeds meer aandacht voor people and planet. “Sommige producenten zijn serieus bezig met duurzaamheid.
De totale industrie draagt bij aan zo'n 32% van de totale uitstoot van de broeikassen. Eén van deze vervuilers is de chemische industrie. De chemicaliën die voor deze vervuiling zorgen worden gebruikt in producten als plastic en kunstmest.
Zoals we al eerder hebben benoemd in een artikel over duurzame kleding; meldt de UNEP dat de fashion industrie verantwoordelijk is voor 10% van de totale wereldwijde CO2-uitstoot.
De verbranding van olie en aardgas stoot het meeste CO2 uit, terwijl planten en oceanen de balans enigszins herstellen door kooldioxide op te nemen. De verbranding van olie en aardgas stoot het meeste CO2 uit, terwijl planten en oceanen de balans enigszins herstellen door kooldioxide op te nemen.
Fast fashion is kleding die zo goedkoop en zo snel mogelijk in de winkels ligt. Door de hoge omloopsnelheden en snelle wisselingen van het assortiment blijven klanten komen en kopen. Binnen twee weken kan een kledingstuk van de tekentafel in de winkel liggen.
Het verwerken van de materialen in de fabriek is ook vervuilend, want verven gebeurt met schadelijke verfstoffen en het water wordt nog al te vaak ongefilterd terug in een rivier gegooid. Daarbij komt dan nog het vervoeren van de materialen én van het eindproduct, over de hele wereld.
Bergen spotgoedkope kleding, vervuiling, uitbuiting van fabrieksarbeiders: allemaal de schuld van fast fashion. Althans, zo wordt vaak gedacht. Maar door alles wat er mis is met de mode-industrie te scharen onder fast fashion, blijft het onderliggende probleem buiten schot.
Inzameling van textielafval
In 2019 is 554 kiloton textiel als afval weggegooid of als tweedehandsartikel geëxporteerd. In 2019 werd via de gemeenten 86 kiloton textiel gescheiden ingezameld. Daarnaast werd 174 kiloton textiel via het restafval weggegooid.
Alleen al het maken van een enkele spijkerbroek produceert zo'n 33.4 kg aan CO2. De voetafdruk van een standard paar sneakers levert al gauw 14 kg CO2 op, terwijl een volledig katoenen t-shirt ook al zo'n 15 kg CO2 produceert. In totaal kost een simpel driedelig outfit al 62.4kg aan CO2.
Wat duurzame stoffen betreft, is lyocell – ook wel bekend als Tencel – de absolute top. Naast dat het goed scoort qua duurzaamheid, heeft het ook nog eens hele fijne eigenschappen: het is zacht, zo sterk als polyester en neemt vocht beter op dan katoen. Daarnaast houdt het je net als wol lekker warm.
Spijkerbroeken zijn extreem vervuilend
Om de katoenplanten op de plantages water te geven en het garen te verven, wordt naast stinkende chemicaliën ongeveer 7.000 liter water gebruikt. En dat allemaal voor de productie van één jeans. Er worden jaarlijks meer dan 2 miljard spijkerbroeken verkocht, dus reken maar uit.
China is verreweg de grootste exporteur van kleding in de wereld. Vanaf 1979 stelde de Volksrepubliek China zich meer open voor internationale handel via flinke economische hervormingen.
De impact op het milieu
Alleen al in Nederland zorgt de verbranding van kleding voor zo'n 75.000 tot 150.000 kilo CO2-uitstoot per jaar (als energiewinning wordt meegerekend!). Daarbij opgeteld heeft het produceren van kleding óók een grote impact op het milieu.
Voor een kilo katoen is ongeveer 10.000 liter water nodig. Dat betekent dat voor een t-shirt 2500 liter water nodig is, en meer dan 7000 liter voor een spijkerbroek. Dat zijn hoeveelheden waar je toch wel even van staat te kijken. Het water voor alle velden vol katoen komt uit rivieren, meren en waterreservoirs.
Slecht voor de natuur en de mens. Alom wordt erkend dat fast fashion, na de olie-industrie, de meest vervuilende bedrijfstak is. Een kwart van alle pesticiden in de landbouw wordt gebruikt bij het laten groeien van katoenplanten. Voor de productie van fast fashion zijn enorme hoeveelheden water nodig.
HOE WORDT BAMBOE KLEDING GEMAAKT
In het mechanische proces worden de bamboestengels geplet, gestoomd en gekookt met natuurlijke enzymen waardoor het zachte pulp wordt. De vezels worden dan mechanisch uitgekamd en tot garen gesponnen. Dit is een zeer kostbaar en arbeidsintensief proces.
ACHTERGROND – Binnen 25 dagen van ontwerp in de winkelrekken: modeketen Zara is een van de snelste kledingretailers ter wereld. Samen met H&M zijn ze de koplopers van de snelle mode.
De kleding- en textielketen is één van de grootste ketens waar kinderarbeid nog vaak voorkomt. Naar schatting worden 250 miljoen kinderen wereldwijd beïnvloed in verschillende schakels van de kledingketen.
Sinds 2005 is China de grootste uitstoter van broeikasgassen, direct na de Verenigde Staten. In 2019 waren ze verantwoordelijk voor respectievelijk 26,7% en 12,6% van de totale broeikasgasuitstoot. Ook India, Rusland, Indonesië, Brazilië en Japan stootten toen meer dan 2% van de wereldwijde uitstoot uit.
Kijkend naar CO2-uitstoot van de industrie, dan wordt meer dan 40% veroorzaakt door de chemische industrie. Deze broeikasgasuitstoot wordt voornamelijk veroorzaakt bij de vier grootste raffinaderijen van Nederland: Chemelot Site Permit, Dow Benelux, Yara Sluiskil en Shell Nederland Chemie.