Formule 1-auto's zijn uitgerust met een halfautomatische versnellingsbak. De coureur verandert de gekozen versnelling door middel van "flippers" achter het stuur. De aandrijving is op de achterwielen.
Enig idee hoe vaak een F1 coureur moet schakelen tijdens een race? Gemiddeld zo'n 2800 en op een stratencircuit zoals Monaco kan dit oplopen tot ruim 4000 keer.
Aan de achterkant van het stuur zitten de koppeling en de schakelflippers voor op- en terugschakelen. De koppeling wordt alleen gebruikt om de auto van neutraal in de eerste versnelling te zetten bij de start en in de pitbox. Daarna wordt met de flippers op- en teruggeschakeld langs de acht versnellingen.
De sequentiële versnellingsbak in de Formule 1-auto's hebben momenteel acht versnellingen.
In een F1-bolide zitten twee pedalen: het rempedaal en het gaspedaal. De koppeling zit aan het stuur, met twee hendels, zodat je die afhankelijk van het links of rechts de pits uitrijden kunt gebruiken.
Aangezien het volume van brandstof afhankelijk is van de temperatuur en het F1-circuit ongeveer alle uithoeken van de wereld aandoet, rekenen ze in de F1-garages in kilo's, veel betrouwbaarder. Maar voor wie toch wil vergelijken: ongeveer 120-150 liter brandstof per race.
Formule 1-bolides accelereren in zo'n 2,6 seconden van 0 naar 100 kilometer per uur en bereiken in 10,6 seconden een snelheid van 300 kilometer per uur.
Het gebruik van de koppeling is in hedendaagse Formule 1-auto's anders dan gebruikelijk; alleen tijdens het wegrijden vanuit stilstand moet de coureur de koppeling handmatig (achter het stuur) op laten komen, tijdens de overige verandering van versnellingen hoeft de coureur de koppeling niet te gebruiken.
Elk stuur kost 80 uur om te maken en kost tussen de 60.000 en 90.000 euro. Elke coureur krijgt drie of vier stuurtjes tijdens één seizoen. Of meer, als ze 'm uit de auto smijten.
Het zwaarst voor de remmen is bocht 5: de eenzitters remmen hier af van 310 km/u tot ruim 165 km/u binnen een kleine 90 meter. De F1-coureurs hoeven hiervoor slechts 1,60 seconden lang af te remmen, maar hiervoor moeten ze het rempedaal wel met 137 kg intrappen, waarbij ze 4,6 G aan vertraging doorstaan.
Hoeveel pk heeft een Formule 1 auto? Hoeveel pk's iedere F1 auto precies heeft is niet bekend, maar aan een slordige 1.000 pk kan je zeker denken. Het minimale gewicht van de power unit is wel opgenomen in de reglementen: in 2021 is dat 150 kilo.
De coureur hoeft het stuur ook niet zover te draaien als in een normale auto (die soms helemaal gedraaid moet worden) door de stuurbekrachtiging. Rijden in de toekomst alle auto's op zonne-energie?
Hoewel de motor het kloppende hart van de auto is, zijn er nog een heel aantal andere onderdelen die onmisbaar zijn voor Formule 1-auto's. Zo wordt de motor gekoppeld aan een versnellingsbak: kosten hiervoor lopen vanaf 400.000 euro op tot rond de 800.000 euro.
De DRS kan door een coureur geactiveerd worden zodra dit is toegestaan door de race-directie. Feitelijk kan dit ook automatisch maar alleen als de achterliggende bolide binnen een seconde van zijn voorganger rijdt.
Er zijn een aantal regels omtrent het gebruik DRS tijdens de race: DRS mag pas gebruikt worden na de tweede ronde.
Het is niet meer dan een flap in de achtervleugel die opengezet kan worden om de luchtweerstand te verminderen. Middels een knop op het stuur kan het systeem worden geactiveerd. Zolang de DRS-flap geopend is, produceert de achtervleugel minder downforce en kan de auto harder rijden.
Kortom: Formule-1 auto's zijn absurd duur
Al deze onderdelen samen zijn ongeveer zo'n 6,8 miljoen euro waard. Een gigantisch bedrag waarbij we zaken als wielophanging, Hybride-systemen, brandstofsystemen en koeling nog niet eens meerekenen. Sterker nog, dit zijn kosten die enkel een auto realiseren.
De meest opvallende verandering aan de voorkant van de auto is echter de introductie van spatbordjes, al is dat uiteraard niet hun functie. Een ronddraaiend wiel creëert op hoge snelheid veel turbulente lucht en dit is één van de manieren om die turbulentie iets te doen laten afnemen.
De heilige graal is en blijft toch wel de F1-wagen van Juan Manuel Fakito uit 1954. Deze prachtige wagen werd verkocht tijdens een veiling in 2013 en bracht meer dan 30 miljoen euro op. In dit scheurijzer werd de coureur voor de tweede keer kampioen. Het is vooralsnog de duurste F1-wagen ooit verkocht.
Remmen is een van de competitieve sterktes van een formule 1 wagen. De remschijven van Formule 1 wagens zijn van een koolstofvezel-versterkt composiet materiaal. De wrijvingscoëfficiënt tussen de pads en de remschijf kan oplopen tot 0.6 wanneer de remschijven op temperatuur zijn.
Het stuur is voorzien van een krachtige force feedback en kan tot 180 graden draaien.
Aan de achterkant van het stuur zitten de koppeling en de schakelflippers voor op- en terugschakelen. De koppeling wordt alleen gebruikt om de auto van neutraal in de eerste versnelling te zetten bij de start en in de pitbox.
De hoogst gemeten snelheid van de 300+ is 490 km/u, maar het schijnt dat 500 km/u prima te doen is in deze Chiron. De Koenigsegg Agera RS is trouwens officieel nog de snelste auto ter wereld.
Een hoop Nederlanders zitten vandaag weer voor de buis gekluisterd, want het Formule 1-seizoen gaat van start. Maar je kunt er ook voor kiezen om naar zo'n auto in je eigen garage te gaan kijken. Je kunt zo'n Formule 1-auto namelijk ook 'gewoon' kopen.
Inmiddels heeft het merk bekendgemaakt hoeveel pk er onder de kap zit: 330 pk. Daarmee is de nieuwe dienstauto van onder andere Max Verstappen de krachtigste Civic ooit. Wie de Formule 1 volgt, weet dat de auto's van Red Bull en AlphaTauri nog altijd voorzien zijn van Honda-krachtbronnen.