De één vindt het naar urine ruiken, de ander naar ammoniak en sommigen doen het zelfs denken aan de geur van wiet. Hoe dan ook, voor de expert is het direct herkenbaar als muskusgeur.
Hoe herkent u de aanwezigheid van steenmarters? Vaak begint dit met geluiden of lawaai. Steenmarters zijn 's nachts actief, wat zorgt voor lawaai op zolder of in de spouwmuur. In veel gevallen hangt er ook een intense stank, afkomstig van de urine, uitwerpselen en prooien van de steenmarter.
Over het algemeen maakt een steenmarter geen geluid. Wanneer een marter angstig is of opgewonden, maakt hij grommende of schreeuwende en fluitende geluiden. Wanneer er onderling confrontaties zijn, zoals in bovenstaande filmpje, gaat de steenmarter krijsen als een kat of grote vogel (papegaai).
Overlast door steenmarters
Anders dan muizen, heb je bij steenmarters echt last van gebonk in plaats van licht getrippel. Deze geluidsoverlast is erg vervelend, zeker als de steenmarter op je zolder zit. Behalve geluidsoverlast heeft de steenmarter nog een vervelende gewoonte.
De steenmarter houdt niet van geuren. Daarom kun je op verschillende plaatsen geurstoffen aanbrengen zoals restjes parfum, ammoniak, bleekwater een toiletblok met citroengeur, mottenballen.
De steenmarter wordt vooral tijdens de schemer, avond en nacht actief. Overdag gebruiken ze meestal oude konijnenholen als dagrustplaats. In de winter slapen ze veel en worden ze af en toe wakker om voedsel te zoeken.
Je mag een steenmarter alleen verjagen en dus niet bestrijden met gif, vangen of doden. De steenmarter behoort namelijk tot de beschermde diersoorten. Steenmarters zijn in principe goed te verjagen door een speciale spray te gebruiken. Deze spray is onder andere verkrijgbaar bij de bouwmarkt of in de dierenwinkel.
In de laatste week voordat ze uitlopen kan je ook meer gekrijs en gestommel horen omdat de jongen aan het spelen zijn. Ook het lopen over het dak of het lichten van een dakpan die terug dicht valt kan hoorbaar zijn. Als twee marters elkaar ontmoeten, of een kat een steenmarter, dan kunnen ze katachtig krijsen.
De uitwerpselen van de marter zijn worstachtig en zo'n 3 à 4 tot 10 cm groot. De achterzijde wordt gekenmerkt door een gedraaide, spitse punt. Die gedraaide punt is het gevolg van het feit dat de steenmarter een roofdier is en harige prooien eet. U kunt dan ook vaak wat haren of veren in de uitwerpselen terugvinden.
Toiletblok met sterke citroengeur
Hij verstopt sinds jaar en dag een citroengeurend WC-blokje onder de motorkap. Weg blijft de steenmarter, op voorwaarde dat je af en toe het geurblokje eens vervangt!
Ransuilen broeden vaak in halfopen (natuur)gebieden, waar ook veel campings zijn te vinden. Je hoort ze 's nachts al van ver met hun typische hoge, piepende, bijna klagende aanhoudende geluid. Ransuilen zijn tijdens de zomer zo luidruchtig omdat de uilskuikens hun nest verlaten en door de omgeving gaan zwerven.
TIP: Bij een steenmarter op je zolder hoor je een luid en duidelijk bonkend geluid. Sommigen beschrijven het als een inbreker op zolder. Vaak hoor je 's nachts ook luidkeels gekrijs van vechtende marters.
Het natuurlijke leefgebied van steenmarters is voornamelijk het loofwoud, aan de rand van bossen en op open rotsheuvels. De steenmarter heeft zich goed aangepast aan de mens en leeft daarom ook in bewoonde gebieden, waar hij schuilplaatsen maakt op zolders, in garages en in schuren.
Steenmarters onder de dakpannen kunnen voor veel overlast zorgen in en rondom huis. Het diersoort is bezig met een opmars in Nederland en dit is voor veel huishoudens te merken. Het gedrag van de dieren kan voor veel irritatie en overlast zorgen.
Zijn steenmarters een gevaar voor mijn huisdieren? Steenmarters hebben eerder te vrezen van katten dan omgekeerd. Katten durven een steenmarter al eens opjagen. Een steenmarter die zelf een kat aanvalt is nog niet geobserveerd.
Steenmarters zijn erg goede klimmers en kunnen zonder problemen 1,5 meter hoog springen. Ze klimmen ook moeiteloos rechte muren op en af vooral wanneer diepe voegen houvast bieden.
De één vindt het naar urine ruiken, de ander naar ammoniak en sommigen doen het zelfs denken aan de geur van wiet. Hoe dan ook, voor de expert is het direct herkenbaar als muskusgeur. een teken van de aanwezigheid van spitsmuizen.
Steenmarters hebben soms wel tientallen schuilplaatsen. Ze slapen in boomholtes, tussen houtstapels, in hooibergen, op zolders, in spouwmuren, onder dakbedekking, in schuurtjes, in nestkasten of in grotten. En een enkele keer graaft hij een hol in de grond.
In principe zullen Bunzings en Steenmarters rattengif niet rechtstreeks opnemen. Knaagdieren zoals ratten en muizen uiteraard wel. Maar net die knaagdieren vormen een lekkere hap voor een hongerige Bunzing of Steenmarter. Hierdoor lopen ze het risico om vergiftigde prooien op te peuzelen.
In de zomer slaapt een steenmarter graag onder takkenhopen, in de winter kiest hij liever schuurtjes, zolders e.d. Iedere avond als het donker is gaat de steenmarter gewoon op stap om voedsel te zoeken.
Een steenmarter is in principe niet gevaarlijk en zal nooit spontaan aanvallen. Dit gebeurt enkel wanneer hij in het nauw wordt gedreven of zijn jongen bedreigd worden. Hij blijft ook uit de buurt van honden en katten.
In Nederland zijn de natuurlijke vijanden van de steenmarter eigenlijk alleen de vos en de oehoe. In andere landen komen daar wolf, beer en grote roofvogels als arenden bij.
Omdat de kleine roofdieren uitgesproken speels en heel nieuwsgierig zijn, is niets wat ze in de motorruimte vinden, veilig voor hen. Bougiekabels, water- en remleidingen en plastic behuizingen worden gretig aangeknaagd of zelfs doorgebeten. Hier lopen vooral auto's gevaar die ver pendelen.
De steenmarter eet zowel plantaardig als dierlijk voedsel. Hij heeft een veelzijdig menu. Hij eet o.a. muizen, ratten, egels, jonge konijnen, vogels, eieren, kevers, rupsen, kikkers en regenwormen.