Mannen zullen zich na het verlies van een dierbare vooral stil houden. Dat heeft te maken met het gevoel geen controle te hebben als er iemand overlijdt. Terwijl hij normaal gesproken weet hoe hij een situatie kan redden, voelt hij zich nu vooral machteloos.
Meestal wordt rouw langzaam minder. Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin.
Zo kun je verdriet voelen, maar ook boosheid, ongeloof of schuld. Daarnaast brengt rouwen ook vermoeidheid, lichamelijke pijn en bijvoorbeeld hoofdpijn met zich mee. Lichamelijke klachten door rouw zijn te verklaren door de schok die het plotselinge verlies bij je teweegbrengt.
Gun jezelf de tijd om te rouwen.
Je doet jezelf een groot plezier te accepteren dat de emoties verbonden zijn met de liefde voor wat je hebt verloren. Gun jezelf de tijd om stil te staan bij je verlies. Realiseren wat de totale impact is van je verlies kan helpen om te accepteren dat het tijd kost die jij nodig hebt.
Normale rouwreacties zijn reacties op de dood van een dierbare; en deze normale menselijke reacties komen overeen met de logische verwachtingen die men heeft over dat soort rouwreacties. Toch zijn er vormen van abnormale rouwreacties, ofwel gecompliceerde rouw.
Zo zijn er volgens de Zwitsers-Amerikaanse psychiater Elisabeth Kübler-Ross 5 fases van rouw. Het rouwproces begint volgens haar met ontkenning en wordt opgevolgd door woede, het gevecht aangaan / onderhandelen, depressie en uiteindelijk aanvaarding.
1- Veel praten over het verlies is de beste manier om het te verwerken. Praten over het verlies is een van de vele manieren om om te gaan met het verlies. Je beperken tot praten is echter niet de meest effectieve manier van verliesverwerking.
Het maakt dat ons werkgeheugen minder kan opslaan dan normaal als we in de rouw zijn, en als wel, dan kost dat meer energie. 'Daardoor hoor je ook vaak dat mensen langere tijd hevig vermoeid zijn na het verlies van een dierbare.
Als je rouwt kun je je geruime tijd erg moe, futloos of passief voelen. Ook kun je symptomen ervaren zoals slaapproblemen, hoofdpijn, buikpijn, spierpijn, hartkloppingen of druk op de borst en gebrek aan eetlust. Het kan ook zijn dat je juist overactief bent om maar niet met het verlies bezig te hoeven zijn.
Rouw is persoonlijk, ga na wat u zelf nodig heeft. Een tijdje niks doen kan prima, maar uiteindelijk toch het leven weer oppakken zal ook moeten. Dat kan heel geleidelijk door eerst weer eens boodschappen te doen en daarna bijvoorbeeld weer te gaan werken.
We rouwen om verlies van wat ons dierbaar is. Rouw is de achterkant van de liefde. Als rouw niet wordt genomen, ontstaat er gestolde rouw met als gevolg dat de hechting stagneert en de liefde niet meer voluit kan stromen.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
Herstellen van de schok
Mensen met stress kunnen minder eetlust hebben, slechter slapen, maag- en darmklachten of hoofdpijn krijgen. Daarnaast zijn er allerlei mentale klachten zoals gevoelens van angst, onzekerheid, een opgejaagd gevoel en negatieve gedachten.
Rouw hoort helaas bij het leven en mensen kunnen zich er echt ziek van voelen. Uit recent onderzoek blijkt ook dat 1 op de 10 mensen die een dierbare hebben verloren, een burn-out krijgt door de combinatie rouw en werk.
We rouwen omdat we liefde hebben gekend en deze hebben verloren. Daarom wordt er gezegd dat rouwen de achterkant van liefde is. Je kunt verschillende stadia in het rouwproces onderscheiden, maar niet iedereen doorloopt alle stadia en het kan er voor iedereen anders uitzien.
Probeer structuur in je dag te houden door op tijd op te staan, drie keer per dag te eten (al is het nog zo weinig), het huishouden te doen en op tijd naar bed te gaan. Probeer stap voor stap het leven weer op te pakken en ga bijvoorbeeld bij iemand langs of maak een wandeling, ook al vind je dat nog een grote stap.
Uitgestelde rouw of onvoldoende rouwen. Onvoldoende of uitgestelde rouw betekent eigenlijk dat je een rouwproces niet hebt kunnen doormaken. Je hebt het rouwproces vermeden wat vaak gevolgen heeft voor situaties verderop in jouw leven. Met een verlies omgaan is nog niet zo gemakkelijk.
Rouw maakt deel uit van het normale, gezonde leven, terwijl er bij depressie sprake is van een ziekte. Dit verschil is belangrijk omdat het gevolgen heeft voor de behandeling. Wie in de rouw is, kan wel dezelfde klachten hebben als iemand die depressief is.
Normaal, bestaat dat eigenlijk? Er bestaat geen standaard proces voor rouw. Er is ook geen tijdlimiet aan een rouwproces. Verdriet van een verlies draag je met je mee en er kunnen in een leven altijd momenten komen dat dit weer heel sterk voelbaar is.
Volgens dit model doorloopt de rouwende vijf achtereenvolgende fasen: eerst ontkenning, dan woede, daarna onderhandeling, vervolgens depressie en tot slot aanvaarding. Rouwenden krijgen van hun omgeving nog regelmatig adviezen die, meestal onbewust, gebaseerd zijn op deze verouderde theorie.
Vijf fases van het Kübler-Ross verandermodel
Fase 1: Ontkenning. Fase 2: Boosheid. Fase 3: Onderhandelen. Fase 4: Depressie & Testen.
Woede, ontkenning en rationalisatie bestaat voornamelijk uit onderdrukte pijn die wij vaak opkroppen. Deze fase kan behoorlijk lang duren. Niet iedereen heeft even lang verdriet. Dit kan verschillen van dagen, weken tot zelfs maanden of jaren.