Een slak gaat hooguit vijf meter per uur, volgens Vroege Vogels-columnist Koos Dijksterhuis. Aukje Gjaltema uit Delft geloofde er niks van en deed snelheidsmetingen bij diverse soorten slakken. En wat blijkt? Sommigen halen makkelijk het dubbele.
Dus het ligt erg aan de ondergrond hoe ver de slak komt. De snelheid van een slak kan per soort verschillen. Zo zijn er slakken die 30 centimeter in 3 minuten kruipen. Op een gladde ondergrond legt de slak ongeveer 5 meter per uur af.
Alle slakken hebben één pootje, en dat is zijn buik. Deze buik of voet is één grote spier waarmee die vooruit kruipt. Om vooruit te komen maakt de slak golvende spierbewegingen met zijn voet. Een slak kan overal overheen kruipen.
Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren. Slakken reageren op pijnprikkels en onthouden dit een tijdje.
Een klier in de mantel van de slak of de rughuid van een slak zorgt voor de aanmaak van een kalkachtige stof. Een slak maakt vervolgens steeds meer kleinere ribbeltjes aan en hierdoor wordt het huisje steeds groter. Een huisje beschermt een slak tegen uitdroging en tegen andere dieren die de slak anders zouden opeten.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
Ze bijten niet, maar raspen gaten. Langs de gemaakt gaten krijgen ook schimmels en bacteriën vrije ingang tot de planten. Wat eten slakken het liefst? Slakken hebben een duidelijke voorkeur voor zachte plantendelen.
Huisjesslakken zijn iets “aangenamer” te vangen dan naaktslakken… Je kan ze doodtrappen of je kan ze ook “verdrinken” in heet water. Giet het op tijd weg want het begint al snel te stinken. Een plank op de grond leggen in de (moes)tuin zorgt er voor dat ze hieronder kruipen om overdag te schuilen.
Nee. Sommige slakken hebben wel een huisje, maar ze kunnen niet zoals mensen via het slakkenhuis horen. Ongewervelde dieren (wat slakken zijn) hebben namelijk geen zintuigen om te kunnen horen. Wel kunnen ze bepaalde trillingen in de bodem waarnemen, zoals van regen of van naderende voetstappen.
Sterk ruikende planten zijn ouderwetse planten als salie, tijm, Oost-Indische kers, goudsbloem, geranium, lavendel, vingerhoedskruid, viooltjes, varens en klimop. Slakken hebben hier een hekel aan. Daarbij is het verstandig om de planten vroeg in de ochtend water te geven.
Anus op de kop
De achterkant van het dier zit feitelijk boven zijn kop. Het voordeel daarvan is dat de buik van de slak, met alle ingewanden en de geslachtsorganen, teruggetrokken kan worden in de schelp. Als een slak poept komen de uitwerpselen eigenlijk op zijn kop.
Grazen Voor sommige soorten slakken is het zeker dat ze hoog boven de grond op planten, bomen of oude muren rondkruipen omdat ze daar algen, schimmels (epifyten) of andere organismen van bladeren, schors of stenen grazen.
Een slak gaat hooguit vijf meter per uur, volgens Vroege Vogels-columnist Koos Dijksterhuis. Aukje Gjaltema uit Delft geloofde er niks van en deed snelheidsmetingen bij diverse soorten slakken.
Gewassen en kruiden. Hoe dol slakken ook zijn op sla, de rucola in jouw tuin vermijden ze zeker. Hetzelfde geldt voor tomatenplanten. Ook met sterk geurende kruiden zoals munt, lavendel, salie, tijm en knoflook zorg je ervoor dat jouw tuin onaantrekkelijk wordt voor slakken.
Slakken hebben in het algemeen een hekel aan leerachtig, hard en dik blad en aan blad van sterk geurende en bitter smakende planten, zoals veel keukenkruiden. Ook planten met giftig blad of sap (vingerhoedskruid, wolfsmelk, monnikskap enz.) laten ze met rust.
Nee. Slakken maken geen geluid; er bestaat geen knor- of zangslak. In plaats van een geluid, zoals bij de koekoek of tjiftjaf, bootst de naam 'slak' een substantie na of, beter gezegd, het geluid dat zo'n substantie in onze verbeelding zou maken als er geluid in zat, zoals slurpen of slobberen.
De ontwikkeling tot een volwassen slak duurt twee maanden. Paring geschiedt meestal in het voor- en najaar. Een naaktslak (zoals de grote aardslak) kan twee tot drie jaar oud worden en overwintert.
In geval van nood/extreme kou of iets anders, kan een slak 3 jaar zonder te eten slapen.
Op de kop zijn de twee gesteelde ogen zichtbaar, de steeltjes worden tentakels genoemd. Lang niet alle slakken hebben echter ogen, de soorten die ze wel hebben kunnen alleen lichtverschuivingen waarnemen. Sommige soorten hebben complexe ogen met lenzen.
Slakkenkorrels met metaldehyde of methiocarb
Dit zijn zeer giftige korrels die alle slakken doden maar óók de vogels en egels die de korrels of de vergiftigde slakken eten. Je kinderen worden er hartstikke ziek van. Ook honden en regenwormen eten die korrels graag op en gaan er dood aan.
“Het gewone pintje bleek het meest efficiënt om slakken te vangen.” “Het is vooral de gisting die substanties vrijgeeft waar slakken op afkomen. De slakken kruipen naar dat glas bier, vallen erin, en komen zo aan hun einde” zegt Backeljau.
Zout: een afrader
Het is bovendien verboden, omdat het geen toelating heeft als middel om slakken te doden. Als zout in de bodem komt, is het ook schadelijk voor planten en zorgt het voor verzilting van het water.
Naaktslakken leven 9 tot 12 maanden. Eén slakje kan tot 500 eitjes leggen. Bij vochtig zomerweer en in afwezigheid van natuurlijke vijanden kan dat tot spectaculaire aangroei leiden. De eitjes zijn klein en wit doorschijnend.
Het beestje heeft een lange tong met daarop honderden kleine tandjes waarmee hij over de rotsen schraapt om aan zijn maaltje te komen.
Een slak kan water drinken en water opnemen via de huid.