Bij uitstellers is een specifiek deel van de hersenen, de amygdala, gemiddeld groter. In dit gebied worden emoties als angst gecontroleerd. Mensen die vaker uitstellen, zijn over het algemeen dus voorzichtiger. Ze zijn vaker bang voor de uitkomst van hun handelen, waardoor ze eerder geneigd zijn de taak uit te stellen.
De lange werkuren vlak voor het verstrijken van de deadline kunnen een hoge mate van stress opleveren. Maar ook geïrriteerdheid, schuldgevoelens, angstgevoelens, slapeloosheid en zelfs apathie (niet in staat zijn ook maar iets te ondernemen) en depressie kunnen de vergaande gevolgen zijn van uitstelgedrag.
Het uitstelgedrag wordt altijd ergens door veroorzaakt. Vaak door de angst om iets verkeerd te doen of te falen. Een veelvoorkomende vorm hiervan is faalangst. Zonder dat je er perse bewust van bent, ben je al bang om iets fout te doen voor je eraan begint, dus stel je het maar uit.
Uitstelgedrag oftewel procrastinatie is de neiging om “uit te stellen wat nodig is om een bepaald doel te bereiken” (Lays, 1986). Iedereen stelt wel eens iets uit. Soms kan dat ook niet anders en moet je kiezen waar je je tijd in investeert, omdat je nu eenmaal niet alles tegelijk kan doen.
“Dit artikel lees ik later wel” is een perfect voorbeeld van uitstelgedrag, ook wel procrastinatie genoemd. Deze term is een samensmelting van de woorden pro en crastinus , die respectievelijk voor en tot de volgende dag betekenen in het Latijn. Iets bewaren voor de volgende dag dus.
Grofweg zijn er twee gebieden waarop mensen zaken uitstellen. Het meeste wordt er uitgesteld op het gebied van financiën. En mensen die hun belastingaangifte en administratie voor zich uitschuiven stellen ook vaak uit op het gebied van hun opleiding of carrière, zo blijkt.
Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan uitstelgedrag. Maar 1 op de 5 mensen heeft er echt ernstig last van: de chronische uitstellers. Dat kan je leven flink vergallen. Twintig procent van de bevolking schuift structureel zaken voor zich uit.
Wat zijn de gevolgen van uitstelgedrag
Slecht voor je gezondheid en ontwikkeling. Uit meerdere onderzoeken is gebleken dat uitstellen slecht is voor je gezondheid en je ontwikkeling. Het zorgt ervoor dat hetgeen wat gedaan moet worden op het laatste moment wordt afgeraffeld.
Uitstelgedrag tegengaan met een Impliciete Associatie Test
Uitstelgedrag is een probleem dat veel voorkomt bij studenten. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat het aantal studenten dat uitstelgedrag vertoont tussen de 70% en 95% ligt.
Het bijbehorende zelfstandig naamwoord procrastinatie betekent eigenlijk 'uitstel', maar wordt vaak gebruikt in de betekenis 'uitstelgedrag': het (structureel) uitstellen van vervelende of inspannende taken waarvan iemand eigenlijk wel weet dat uitstellen niet handig is.
Bij fysieke oorzaken kun je denken aan te weinig slaap, een ongezond voedingspatroon, of misschien een gezondheidsprobleem. Mentale en emotionele problemen als onrust thuis, moeite op werk, veel piekeren of sub-assertiviteit kunnen ook erg veel energie kosten die jou op termijn lusteloos maken.
Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan uitstelgedrag. Maar 1 op de 5 mensen heeft er echt ernstig last van: de chronische uitstellers. Dat kan je leven flink vergallen. Twintig procent van de bevolking schuift structureel zaken voor zich uit.
Uitstel is geen afstel,
d.w.z. 'al stelt men iets uit, men behoeft het daarom nog niet op te geven. Vooral in toepassing op schulden, die men in te vorderen heeft, of op iets, waarmede men iemand bedreigt' (Ndl.
[Kleine landschapselementen] Poelen zijn kleine, ondiepe watermassa's met weinig of geen stroming in het water. Ze zijn doorgaans ondiep en in tegenstelling tot de in 5.2.3 genoemde stilstaande waters kunnen waterplanten zich over de hele oppervlakte vestigen.
Soms worden mensen lui als ze ergens tegenop zien. Denk aan een vervelend klusje, een lastige opdracht of moeilijke confrontatie. Luiheid kan ontstaan na een gevoel van overprikkeling of overweldiging: hetgeen je moet doen stijgt je boven het hoofd en je kunt je er niet toe zetten om een begin te maken.
Oorzaak luiheid
Luiheid komt voort uit een gebrek aan doelen. Of beter gezegd: een gebrek aan inspirerende en concrete doelen. Er zit groot een verschil tussen 'ik ga vandaag gewoon werken' en 'ik ga vandaag het beste uit mezelf omdat ik meer geld wil verdienen'. De intentie is belangrijk.
Studieontwijkend gedrag ontstaat doordat het schrijven van een scriptie pas op lange termijn tot resultaten leidt. Het doel is veel te ver weg. Wanneer dit te lang blijft doorgaan, ervaren veel studenten (onbewust) al stress en paniek wanneer zij alleen al denken aan hun studie.
In zo'n geval zit het luie of gedemotiveerde gedrag medewerkers in de weg en heeft het negatieve invloed op hun functioneren. Aan deze vorm van luiheid ligt vaak een psychologische oorzaak ten grondslag. Bijvoorbeeld depressieve gevoelens, faalangst of angst voor hoge verwachtingen.
Schrijf één hoofdstuk, of zelfs één alinea. Doe iets, maar probeer niet alles te doen. Houd het klein en behapbaar. Bewijs aan jezelf dat je iets voor elkaar krijgt, voel je trots en merk hoe je de volgende keer sneller aan het werk zult gaan.