De stippen op de rug van een lieveheersbeestje vertellen niets over hoe oud het diertje is. De stippen staan dus niet voor het aantal jaren of maanden dat een lieveheersbeestje op deze planeet is.
Giftige insecten
„Alle lieveheersbeestje kunnen bijten, maar de harlekijnlieveheersbeestjes zijn groter en bijten vaker.”
Nee, lieveheersbeestjes zijn niet gevaarlijk. Ze kunnen wel bijten maar doen dit zelden. Steken kunnen ze niet en ze zijn ook niet giftig. De gele vloeistof die ze kunnen afscheiden is wel erg bitter en kan je maar beter van je handen wassen.
Want dit kleine kevertje heeft een geheim wapen om andere dieren op afstand te houden. 'Blijf uit de buurt! ' Dat zegt het opvallende dekschild tegen mogelijke vijanden. En als ze dan toch te dichtbij komen, krijgen ze te maken met het geheime wapen van het lieveheersbeestje – zijn eigen bloed.
Lieveheersbeestjes ontwaken ook massaal uit hun winterslaap. Zij overwinteren als volwassen kever, nooit als ei of larve, in spleten hout, tussen boomwortels, achter loszittend boomschors, onder bladeren of mos en andere plaatsen waar zij kunnen schuilen tegen de kou, zoals zolders en schuurtjes.
ze doen geen mensen kwaad, maar soms wel hun eigen soortgenoten. Gelukkig zijn ze niet schadelijk voor je huis, de beestjes eten namelijk niet in de winter.
Recent Brits onderzoek op basis van radargegevens heeft aangetoond dat lieveheersbeestjes letterlijk hoogvliegers zijn. Voor het eerst werd vastgesteld dat ze tot 1.100 meter hoog kunnen vliegen en snelheden tot 60 kilometer per uur halen.
Lieveheersbeestjes lijken heel onschuldig en ze zien er zélfs wat schattig uit, met hun stipjes. Maar ze kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn, blijkt. Een man is bijna overleden aan de gevolgen van een bloedvergiftiging, veroorzaakt door een beet van het rood-zwarte insect.
Op het einde van de zomer als de bladluizen schaars worden, voeden lieveheersbeestjes zich ook met stuifmeel en schimmelsporen. Ook in het vroege voorjaar, als ze net uit de winterslaap zijn gekomen, voeden ze zich met nektar of jonge blaadjes om vocht binnen te krijgen.
Rode lieveheersbeestje zijn dus zelfs giftiger dan de gele want ze vallen met hun knalrode kleur harder op in de natuur. De gele beestjes zijn dan wel minder opvallend maar hebben dus ook minder gif in zich. Gelukkig kunnen ze zich makkelijker verstoppen voor vijanden.
Een volwassen lieveheersbeestje eet gemiddeld 80 bladluizen per dag en zijn larve maar liefst 120! Lieveheersbeestjes grijpen een bladluis met hun kaken vast en zuigen deze leeg. De oudere larven en de volwassen lieveheersbeestjes eten een niet al te grote bladluis zelfs volledig op.
Als je een lieveheersbeestje "pest" door zachtjes op hem te drukken dan produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden". De vloeistof (hemolymfe), die tevoorschijn komt bij het femoro-tibiale gewricht van de poten, heeft een kwalijk geurtje en smaakt erg bitter.
Larven variëren in kleur en patroon, net als de volwassen lieveheersbeestjes. Vele larven zijn grijs van kleur maar soms ook geel, bruingeel of bruin. Naarmate de larven groter worden, vallen ook de stippen op hun achterlijf meer op.
Lieveheersbeestjes bevinden zich overal op de wereld en symboliseren bescherming, weerstand en geluk. Lieveheersbeestjes staan erom bekend dat zij het plantenrijk beschermen doordat zij ongedierte eten die mogelijk de planten zouden kunnen beschadigen. Dit is waarom lieveheersbeestjes geluk brengen.
Als ze toch binnen zijn kan je verschillende dingen doen, maar vooral: geen paniek, maar gezond verstand gebruiken. Je kunt lieveheersbeestjes gewoon in je huis laten overwinteren: in het voorjaar gaan ze vanzelf weer naar buiten. Als je ze hinderlijk vindt of allergisch bent, kun je ze vangen en weer buitenzetten.
Zij hebben de voorkeur voor bepaalde gebieden en zijn zeer prikkelbaar voor de temperatuur die er heerst. Hiernaast kiezen zij voornamelijk aan de hand van de hoeveelheid beschikbaar voedsel hun leefomgeving uit. De insecten hebben de voorkeur voor onder andere brandnetels en korenbloemen.
Het lieveheersbeestje maakt tijdens de vlucht een brommend geluid door de aanwezigheid van de dekschilden. Ze botsen soms ergens tegenaan en deukjes in de dekschilden zijn daardoor niet zeldzaam.
Bij het lieveheersbeestje ziet men bijna geen verschil tussen het mannetje en het vrouwtje. Meestal is het mannetje iets kleiner. Pas bij de paring wordt duidelijk wie het mannetje is, want deze klimt dan op de rug van het vrouwtje. Voordat het vrouwtje haar eitjes gaat afleggen gaat ze eerst flink eten.
Deze soort heeft een voorkeur voor licht gekleurde gebouwen die veel zonlicht ontvangen. Zodra ze zijn geland, gaan ze op zoek naar een beschutte plek om de winter door te brengen. Via naden, kieren, spleten en ventilatieroosters komen ze naar binnen. Of ze vliegen simpelweg door een openstaande raam.
De volwassen lieveheersbeestjes plaats je in een grote, gesloten bak met luchtgaten en zet je op kamertemperatuur maar wel uit de zon. Je voegt dagelijks voldoende voedsel toe, bladluizen op takken zijn ideaal om te voeden en ook het beste om de lieveheersbeestjes op kracht te houden.
Volwassen lieveheersbeestjes en/of larven kopen. U kunt zowel volwassen lieveheersbeestjes als larven kopen. Wanneer u bladluis in uw tuin wilt bestrijden dan kunt u het beste larven van het lieveheersbeestje bestellen. Die kunnen niet vliegen en blijven daardoor op de plek waar ze zijn uitgestrooid.
Tijdens het overwinteren eten de lieveheersbeestjes niks en planten zich ook niet voort. Het grootste deel van de tijd zitten ze stil en teruggetrokken in een hoekje. Aan het eind van de winter worden ze weer actief en lopen of vliegen dan rond in je huis. Gelukkig vertrekken ze eind maart/ begin april weer vanzelf.
Als een lieveheersbeestje "gepest" wordt door zachtjes op hem te drukken, produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden".
Voorkomen dat lieveheersbeestjes je huis binnenkomen. Gebruik citronellakaarsen en citrusolie om de lieveheersbeestjes met behulp van geur af te weren. Lieveheersbeestjes houden niet van de geur van citronella en citrusvruchten.