Een peesontsteking kan ontstaan door overbelasting van het schoudergewricht. Dit kan door het maken van veel dezelfde bewegingen of hoge belasting van de spieren door sporten. De kans op het ontstaan van een peesontsteking kan verhoogd worden door spierzwakte van de schouderspieren.
Oorzaken van een peesontsteking in de schouder
Er kunnen verschillende oorzaken zijn, die een peesontsteking in de schouder kunnen veroorzaken. Denk hierbij aan: Overbelasting. Door te vaak een herhaaldelijke beweging te maken (RSI), een te intensieve activiteit of door een trauma/val (verstuiking of spierverrekking).
Hoelang duurt een peesontsteking in de schouder? Doordat een pees een slecht doorbloed lichaamsdeel is, zal het herstel van de scheurtjes in de pees langere tijd kunnen duren. De klachten kunnen daardoor zeker enkele weken tot zelfs maanden aanhouden.
Een lichte peesontsteking geneest meestal vanzelf. Dit herstel kan echter lang duren, het is dus belangrijk dat u de pols op de juiste manier laat genezen. Het is belangrijk om te blijven bewegen. U mag de hand belasten, maar niet overbelasten.
Wat is de oorzaak van een peesontsteking? De oorzaak achter een peesontsteking is doorgaans tweeledig. Enerzijds is er bijna altijd sprake van continue overbelasting.Anderzijds is er een verkeerde beweging (bijvoorbeeld een te zwaar gewicht heffen) waardoor de pees ontstoken raakt.
De 9 dingen die u niet moet doen!
Rekken: Rekken geeft allen maar meer compressie op de meeste pezen wat juist de klacht in stand kan houden. Of meer schade toebrengt. Massages: ook massages maken de pees niet sterker en kunnen zelf meer pijn geven.
Tendinitis kan goed worden behandeld. Het soort behandeling is sterk afhankelijk van de plaats van de ontsteking. Meestal wordt een combinatie van rust, ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's) en fysiotherapie voorgeschreven.
De koude en warmte zijn je beste vrienden in geval van een peesontsteking. Je moet echter wel weten hoe je ze het beste gebruikt om een optimaal effect te verkrijgen.
Deze NSAID-gels kunt u bij de drogisterij kopen, bijvoorbeeld diclofenac-gel 1-3% of ibuprofen-gel 5%. Deze kunt u 2 tot 4 maal per dag zacht op het pijnlijke plekje smeren. Lees voor u het medicijn gaat gebruiken altijd eerst de bijsluiter.
Is een peesontsteking schadelijk? Een peesontsteking is niet schadelijk. Het is zoals gezegd een normale lichaamsreactie. Ontstekingen worden nog wel eens verward met een infectie.
De ontsteking van de rotatorenmanchet veroorzaakt zwelling en pijn. Meestal zit deze aan de voorkant en op de kop van de schouder. Soms voelt u de pijn pas als u de arm zijwaarts beweegt. Ook het laten zakken van de arm vanuit een opgeheven positie kan erg pijnlijk zijn.
Ga op een kruk zitten en leg je handen op je schouders.Draai met je ellebogen eerst kleine en vervolgens steeds groter wordende cirkels, voor- en achteruit. Voer de oefening langzaam en precies uit. Deze mag alleen als de schouderfuncties in alle richtingen pijnvrij zijn.
Als u niet behandeld wordt, dan kan de pijn zich uitbreiden naar de duim en de bovenzijde van de onderarm. Als u kracht zet met uw hand kunnen de pezen kraken. In ernstige gevallen ontstaat er zwelling rond het gebied van de peesschede.
In de eerste stadia van een peesontsteking zijn alternatieve trainingsvormen mogelijk, bijvoorbeeld fietsen, zwemmen of cardiofitness.
Bij een peesontsteking is het van belang dat u de pijnlijke spier koelt en een aantal dagen rust geeft. Het zou kunnen helpen om bijvoorbeeld een mitella te gebruiken of een massage te krijgen, afhankelijk van de plek van de peesontsteking.
Een peesontsteking kan maandenlang pijn doen en soms gauw terugkomen, zeker bij 60 plussers of wanneer de herhaalde beweging en belasting van een pees of gewricht, voortdurend gebeurt. Uw huisarts zal samen met u de meest geschikte behandeling kunnen bepalen en u zo nodig verwijzen naar kine of naar een specialist.
Een peesontsteking is een veel voorkomende schouderklacht. De pijnklachten lijken erg op die van een slijmbeursontsteking. Bij beginnende klachten kunt u het beste uw schouder zo min mogelijk te belasten.Paracetamol of ontstekingsremmers kunnen de ergste pijn verminderen.
Een peesontsteking herken je onder andere aan pijn, een lichte zwelling, stijfheid en bewegingsbeperking op de plek van de ontsteking. De behandeling bestaat uit een injectie met een ontstekingsremmer, oefeningen van een oefentherapeut en soms een operatie.
Naast de stilstaande opnames kunnen er ook bewegende beelden gemaakt worden. Hierdoor kan het dynamische gedrag van gewrichten, pezen en spieren beoordeeld kan worden. Dit is bijvoorbeeld bij een MRI, CT-scan of rontgen-foto niet mogelijk.
Het is verstandig om een ontsteking met rust te laten. Uitwendige wondjes en ontstekingen kun je het beste goed schoonhouden en afdekken. Bij inwendige ontstekingen is het van belang goed te drinken en de weerstand op peil te houden. Bijkomende klachten zijn vaak goed te behandelen met zelfzorgmiddelen.
Optimaliseren van eiwitinname om verlies van spiermassa te beperken en herstel van de pees te optimaliseren. Het is belangrijk om de eiwitinname goed te verdelen over de dag. Ideaal ongeveer 20 gram eiwit elke drie uur uit vlees, vis, kip, ei of zuivel.
In de eerste fase voel je pijn na een zware inspanning. Die pijn ebt weg, maar verergert bij meer belasting. In het tweede stadium is de pijn ook voelbaar bij een normale bezigheid, tijdens het sporten of op het werk. In het laatste stadium wordt de pijn steeds erger en treedt ook op in rusttoestand.
Wat kun je zelf doen bij een peesontsteking
Een kalmerende werking op de ontsteking is door de aangetaste plek een aantal dagen rust te geven. Om de zwelling en pijnklachten te verminderen kun je met ijs koelen. Dit kun je meerdere keren per dag herhalen. Leg het ijs ongeveer 10 minuten op de aangetaste plek.
Beide ontstaan meestal acuut en geven heftige pijn. Maar met een echo is het verschil wel te zien. Dit kan voor de behandeling belangrijk zijn, omdat een slijmbeursontsteking – in tegenstelling tot een peesontsteking – wel goed kan reageren op een injectie of tabletten met ontstekingsremmers.
Hoewel de kwaliteit van de gebruikte studies laag was, was de conclusie dat er enkele supplementen werden gevonden, die daadwerkelijk invloed hadden op peesweefsel: curcumine, glucosamine / chondroitine, L-arginine en vitamine C.