Zee-egels zijn van gescheiden geslacht. Mannetjes en vrouwtjes zijn slechts zelden uiterlijk te onderscheiden. De eicellen worden in het water bevrucht.Daaruit komen pluteus-larven, die na enkele gedaanteverwisselingen naar de bodem zakken om daar uit te groeien tot volwassen zee-egels.
Het vrouwtje laat de eicellen los in het water, waarna het mannetje ze vrijwel direct bevrucht. Uit de eitjes komen larven die eerst samen met het andere plankton hoog in het water drijven. Na een paar gedaanteverwisselingen zakken de jonge zee-egels naar de bodem en ontwikkelen ze hun stekels.
Geraakt door een zee-egel
Als je onverhoopt toch door een zee-egel getroffen bent, dan breken de holle stekels meestal af in de huid. Het doet behoorlijk pijn, vooral door het gif dat zich op de stekels kan bevinden.
Als je met je voet in een zee-egel bent gaan staan, hoef je in principe niet naar een dokter. Bezoek de huisarts wel wanneer je andere klachten krijgt, zoals infecties, kortademigheid en pijn bij het ademen. Ook wanneer je stekels in je handen hebt, is het raadzaam om een arts te bezoeken.
Meer dan 150 miljoen jaar oud
Deze fossiele exemplaren komen uit het Jura tijdperk en zijn tussen de 150 en 200 miljoen jaar oud. De zee egels zijn gevonden in Madagaskar. Kenmerkend voor deze soort is het vijf vingerige bloemblad. Dit zijn eigenlijk poriën waarmee het diertje kan bewegen.
Zee-egels vallen niet actief aan, het grootste gevaar is dat je er per ongeluk op eentje gaat staan. Als dit gebeurt, dan breken de stekels af in de huid. Er ontstaan tal van kleine wondjes. Omdat veel zee-egels een licht gif meedragen doen deze wondjes veel pijn.
De smaak van zee-egel is wat nootachtig en leunt erg aan bij die van een smeuïge, romige kreeft. Het is gebruikelijk om de zee-egel rauw uit het kommetje te eten, maar je kan hem ook op andere manieren verwerken in je gerechten. Je kan de gonaden uit de kommetje halen en ze verwerken in een omelet of in een saus.
Een egel mag er best wel slim uitzien, het is één van de primitiefste zoogdieren. Hoewel egels te boek staan als insecteneters, zijn het eigenlijk alleseters.
Reacties. De bekendste is de zeeotter omdat er een aardige studie is gedaan naar de interactie tussen kelp (reuzenalg) , zeeotters en zeeegels.
Zee-egels hebben geen ogen, maar zien toch alles. Onderzoek toont nu aan dat ze hun hele lijf daarvoor inzetten. Uit eerdere onderzoeken was al gebleken dat zee-egels reageren op licht. En dat is opvallend, aangezien de dieren helemaal geen ogen hebben.
Egels zijn beschermde dieren, het is dan ook verboden om egels zelf op te nemen. U geeft een egel de meeste kans door het dier zo spoedig mogelijk naar de dichtstbijzijnde opvang te brengen.
Dan zijn waterschoentjes helemaal een uitkomst. Niet meer schuifelen naar het water en au au roepen maar gewoon zo het water inlopen. De waterschoentjes hebben ook een beschermende functie zoals bv tegen zee egeltjes. De naalden van zee-egeltjes zijn pijnlijk maar er ook zeer lastig uit te krijgen.
Egels kunnen goed zwemmen, maar verdrinken vaak in vijvers of zwembaden met rechte randen. Zorg daarom voor zacht glooiende oevers of leg er een ruw loopplankje in (niet dwars op maar parallel met de oever, zoals een trap tegen een muur, zodat ze de uitweg vinden).
Zee-egels zijn van gescheiden geslacht. Mannetjes en vrouwtjes zijn slechts zelden uiterlijk te onderscheiden. De eicellen worden in het water bevrucht. Daaruit komen pluteus-larven, die na enkele gedaanteverwisselingen naar de bodem zakken om daar uit te groeien tot volwassen zee-egels.
Zeven- tot achtduizend stekels beschermen de egel tegen hun vijanden: dassen, vossen, honden en roofvogels. Toch zitten stekels soms ook in de weg. Bij de paring leggen vrouwtjes de stekels plat.
Egels zijn natuurlijke bestrijders van schadelijke beesten als rupsen, slakken en andere insecten. Zij zorgen voor een natuurlijk evenwicht in de tuin zonder het gebruik van insectenverdelgers.
De stekels gitzwart, de binnenkant van het kalkskelet wit en de vijf gonaden, de eetbare delen van het dier, knalgeel tot oranjerood. Het was wel lekker maar, zo herinner ik me, altijd veel te weinig. Van wat in zo'n zee-egel zit is slechts een paar procent eetbaar, de rest is om naar te kijken.
Er bestaan meer dan 800 verschillende soorten zee-egels. Zee-egels hebben een bolle, hartvormige of schijfachtige vorm. Zee-egels hebben geen wervels en behoren dus tot de ongewervelde waterdieren. Zee-egels hebben een hard pantser dat is bedekt met stekels.
Let op: egels kunnen bijten. Plaats de egel in een hoge kartonnen doos, kist of kattenmandje.
En de domste: de kakapo
Domheid is natuurlijk moeilijk te vergelijken, maar een van de allerdomste dieren is de kakapo. Van deze papegaai is bekend dat hij regelmatig vergeet hoe zwaar hij is, waardoor hij bij het opstijgen neerploft.
Ze vermijden vochtige gebieden en naaldbossen zonder onder begroeiing, egels hebben een hekel aan nattigheid en prefereren droge schuilplaatsen.
Zee-egelkuit wordt meestal rauw gegeten, maar kan ook gekookt worden. Het heeft een intense, romige (umami) zilte smaak die nog het meest aan zeewier doet denken.
De zee-egel is een luxeproduct in de gastronomie. Het zijn de gonaden, de eierstokken, van het dier die we eten. Deze hebben een licht geel tot oranje bruine kleur en zijn nootachtig en licht leverachtig van smaak.
Naast regenwormen, kevers, slakken en spinnen eet een egel kadavers van vogeltjes en als het de kans krijgt jonge muizen. Ook fruit en zachte zaden worden graag gegeten. Egels leven vooral in struikgewas, in dichtbegroeide tuinen en parken, maar ook bij houtwallen en ongemaaide slootkanten.