Adem rustig in naar je buik en flanken zeker voor een minuut of tien.Het kan daarnaast helpen om een liedje te neuriën, daardoor ontspan je en daarmee ook de baby. De baby kan stress niet makkelijk verwerken, en geeft deze, letterlijk via huidcontact over aan jou. Jouw rust neemt je baby over.
Help je baby zich te ontspannen
Het begint met een liefdevolle, relaxte manier van omgaan en kijk daarna wat het beste werkt. Geef bijvoorbeeld zachte klopjes op de rug, masseer het lijfje of doe je kind in bad. Houd het rechtop tegen je aan en loop samen rond of zing, neurie of babbel.
Uw baby kan zichzelf troosten en rustig worden.Dit noemen we zelfregulering.Hierdoor voorkomt of vermindert uw baby stress. Als het stressniveau toch teveel toeneemt, is het lastig voor uw baby om zichzelf te troosten.
Sommige baby's zijn al op jonge leeftijd erg onrustig. Dit kan allerlei oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld komen door lichamelijke ongemakken, zoals darmkrampen, reflux of een vastzittend boertje.De meest voorkomende oorzaak is een onregelmatig slaap- en drinkpatroon.
Baby's kunnen bij de minste geringste prikkel al heel heftig reageren. Dat komt omdat hun stresssysteem nog niet helemaal 'af' is. Niets om je zorgen over te maken, maar wél iets om rekening mee te houden. Als de stress te lang aanhoudt is dat niet goed voor de ontwikkeling van je baby.
Men zegt vaak dat men bij oudere kinderen kan zien dat ze moeite hebben met de conflicten van hun ouders, maar dat baby's “toch niets merken”. Maar baby's zijn net een emotionele spons.Zij voelen spanningen heel sterk aan, maar hebben geen duidelijke manier om dat te uiten.
Je baby voelt het als jij ontspannen bent. Hij voelt zich dan ook beter. Als je moe bent of verdrietig, reageert je kind daar ook op.Zo leert je baby om te gaan met gevoelens.
Onprettige prikkels
Maar van bijvoorbeeld zachtjes neuriën of praten wordt je baby juist rustig. Fel licht of felle kleuren kunnen extra prikkelen. Kies voor zacht licht en zachte kleuren en vermijd drukke prints en patronen. De geur van mama heeft een kalmerend effect.
Hoera. De veiligste slaaphouding van je baby is op de rug. Op deze manier is het gezichtje helemaal vrij, waardoor je kleintje goed kan ademen. Op het moment dat je kindje met de armen omhoog ligt, creëert je kindje meer ruimte in de longen en wordt het ademenen nog meer vergemakkelijkt.
Stress bij de baby is te herkennen aan een hoge hartslag en een snelle ademhaling op de monitor. Verder kunt u stress bij uw kindje herkennen aan ongecontroleerde, schrikachtige bewegingen, het afwenden van het hoofdje, gestrekte en gespreide vingers, overstrekken en hoog huilen.
De gevolgen van een trauma tijdens de zwangerschap of geboorte lopen uiteen. Soms zijn gevolgen al direct zichtbaar bij het pasgeboren kindje. Voorbeelden hiervan zijn veel en lang huilen, erg aanhankelijk zijn, eet- of slaapproblemen, problemen met slikken, darmkrampen, overstrekken, onrust en een voorkeurshouding.
Een baby die in de wakkere tijd teveel indrukken (prikkels) heeft opgedaan, heeft vaak ook wat meer moeite om in slaap te vallen. Een overprikkelde baby wordt, soms al huilend, steeds drukker in zijn bewegingen en draait zijn hoofdje weg van licht, speelgoed en/of mensen.
een co-sleeper. Ritmische bewegingen kalmeren het zenuwstelsel van een gevoelige baby. Daarom werkt wiegen vaak erg goed om je baby te troosten en laten ontspannen. Houd je baby bij het wiegen in een gebogen en geborgen houding, liefst op zijn zij en leg je baby in bed voor hij in slaapt valt.
Bij deze methode werden moeders geadviseerd om in intervallen te reageren op het huilen van hun baby, namelijk om de 2, 4, 6, 8 en 10 minuten, zodat de baby kon leren zelf in slaap te vallen.
Sommige baby's huilen zichzelf vaak in slaap, ook als ze 's nachts even wakker worden. Dat kan erbij horen. Is het alleen wat gepruttel, dan kun je het even aankijken. Als het echt huilen wordt, probeer je baby dan in bed te troosten met wat aaien en door er naast te zitten.
Vooral in de avond en het begin van de nacht kunnen baby's erg onrustig gedrag vertonen. Dit is normaal.De 'huilpiek' ligt rond de leeftijd van zes à acht weken, daarna neemt de onrust bij baby's meestal vanzelf af. De ene baby huilt meer dan de andere.
Gaat je baby toch huilen als het in bed ligt? Dit betekent meestal dat je baby moe is, maar dat het niet lukt om meteen in slaap te vallen. Het heeft geen zin om je baby langer op houden. Baby's kunnen dan oververmoeid raken en vallen dan nog moeilijker in slaap.
Een drukke baby:
is heel alert. is vlug van slag. heeft vaak geen duidelijk slaap- en eetritme. slaapt vaak moeilijker in en wordt 's nachts vaker wakker.
De baby beweegt veel met armen en benen om te ontdekken wat er allemaal mogelijk is met het lichaam. Beweging is niets om je druk over te maken. De baby beweegt veel met armen en benen om het lichaam te leren kennen en te ontdekken.
Daarnaast slapen ze minder makkelijk door. Doordat de hersenen constant aan het werk zijn, slaapt je kindje veel lichter. Hij wordt daardoor snel en makkelijk wakker: er hoeft maar een kleine verandering of een klein geluid te zijn en hij zit rechtop in bed. Ook gaat elke sprong gepaard met een enorme onzekerheid.
Baby's en dreumesen kunnen angstig worden en gaan huilen als hun ouders weggaan. Dit heet scheidingsangst en dat is een normale reactie. Scheidingsangst begint meestal vanaf zes maanden en kan doorgaan tot in het derde levensjaar.
Een baby huilt als het ergens behoefte aan heeft. Behoefte aan eten, slaap, een boertje dat dwars zit, krampjes of ander ongemak, zoals een vieze luier of de behoefte aan nabijheid. De eerste maanden kun je deze behoeften uit de klank van het huilen halen.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten. Je baby lang laten huilen is namelijk niet goed.Hij kan overstuur raken en gaat dan al helemaal niet meer slapen.