Wanneer een kind een grote mond geeft dan mag je dit nooit negeren of accepteren. Ook al zegt hij of zij misschien iets uit boosheid of onmacht; je moet laten weten dat je het gedrag niet accepteert. Jij bepaalt als volwassene wat de grens is en dit moet je duidelijk en zo emotieloos mogelijk aangeven.
Tips voor brutaal en opstandig gedrag
Als je kind brutaal is of opstandig doet, blijf dan rustig. Je stem verheffen of schreeuwen helpt niet. Als je je kind zijn zin geeft, beloon je het gedrag en gaat je kind het vaker doen. Als je kind is afgekoeld, is het belangrijk dat je met je kind over het gedrag praat.
Jouw puber gaat op zoek naar wie hij/zij zelf is en wat hij/zij belangrijk vindt. Jouw puber is bezig om zijn eigen identiteit te vormen. Het kan in deze overgangsfase van kind naar jong volwassene voorkomen dat jouw puber minder respect voor je toont. Veel pubers gedragen zich af en toe grof, onbeleefd of passief.
“De strijd aangaan heeft meestal weinig effect. Praat er op een rustig moment met je kind over. Vraag waarom hij die woorden gebruikt en vertel in de ik-vorm wat het voor jou betekent. Wil je op het moment zelf het schelden stoppen, geef het kind dan een time-out op een plek waar hij uit z'n dak kan gaan.
Kinderen hebben vaak nog te weinig kennis en ervaring om in woorden uit te drukken wat er van binnen bij ze gebeurt. Als je niet kunt verwoorden wat je dwars zit, is een scheldwoord er snel uit gegooid. Zeker als je de ervaring hebt dat volwassenen niet naar je willen luisteren, kan schelden een gewoonte worden.
Stel grenzen, laat je kind net zo goed verantwoordelijkheid nemen, opruimen, of wat dan ook. Je biedt een luisterend oor, maar ga daarnaast je eigen gang als je kind over jouw grenzen gaat.” En bied je puber ruimte, probeer te bekijken of er toch mogelijkheden zijn om anderen te ontmoeten.
Jonge kinderen kunnen nog niet goed praten over hun gevoelens. Daarom uiten ze hun frustratie soms in dwingend, boos, brutaal, opstandig of agressief gedrag. Als kinderen ouder worden, leren ze steeds beter op andere manieren met hun emoties om te gaan. Voor sommige kinderen is dat makkelijker dan voor anderen.
Kijk uit met straffen of opmerkingen geven
Straffen werkt zelden omdat het een kind geen alternatief gedrag leert. Een straf geeft uw kind geen zicht op wat u van hem verwacht. Kinderen met autisme zullen niet altijd een verband leggen tussen hun gedrag en de straf of een opmerking.
In Nederland is er geen wet die bepaalt vanaf welke leeftijd kinderen alleen thuis mogen zijn. De wet zegt alleen dat je een hulpbehoevend persoon niet alleen thuis mag laten.
Het is in Nederland niet wettelijk bepaald vanaf welke leeftijd je een kind alleen thuis mag laten. In artikel 255 van het Wetboek van Strafrecht staat echter wel dat het verboden is om iemand 'tot wiens onderhoud, verpleging of verzorging' je verplicht bent 'in hulpeloze toestand' achter te laten.
Hoe laat ze thuis moeten komen varieert, maar uit de J/M Ouders-enquête komt per leeftijdsgroep wel een grote gemene deler naar voren. Zo is één uur voor de meeste veertien- en vijftienjarigen een heel acceptabele tijd en gaan oudere tieners minstens tot twee á drie uur uit (zie tabel).
"In de puberteit maken jongeren zich los van hun ouders, ze worden zelfstandig. Zich afzetten tegen hun ouders hoort daarbij en is volkomen normaal," aldus de psycholoog. Een puber met kwaaie zin is dus niet uitzonderlijk, maar ook niet altijd even gezellig.
Pubers gaan zich losmaken van hun ouders. Ze willen zelf beslissingen nemen. Ze willen experimenteren en hebben daarvoor meer vrijheid nodig. Door bijvoorbeeld kleding en gedrag zetten pubers zich af tegen hun ouders.
Stel duidelijke grenzen aan het taalgebruik van je kind en wees consequent. Bij vloeken en schelden werkt negeren meestal goed. Je kunt eventueel ook een woord corrigeren en je kind een ander (onschuldig) vloekwoord aanleren, zoals chips in plaats van shit. Bij jonge kinderen helpt dat soms.
Op het moment dat je kind jou uitscheldt, herhaal je de regel die jullie hiervoor hebben en zeg je direct wat je WEL verwacht, bijvoorbeeld: 'Hier in huis wordt niet gescholden, wij praten met elkaar. ' Meer dan dit kun je niet toevoegen, want het hoofd van je kind is al zo vol.
Schreeuwen is een teken van frustratie; frustratie is een teken van goed ouderschap. Immers, een goede ouder heeft verwachtingen en hoop rondom het gedrag van haar kinderen. Als dat niet uitkomt, raakt ze gefrustreerd. Als ze gefrustreerd is, ligt het gevaar van stemverhoging (lees: schreeuwen) op de loer.