Kaarsenmakers waren verenigd in het Kaarsenmakersgilde. Goedkope kaarsen werden gemaakt van vet (talg), duurdere van bijenwas.
In de gele lichtgevende zone is de temperatuur van de vlam ongeveer 1200°C. De kaars dankt haar toepassing als lichtbron aan de onvolledige verbranding van het kaarsvet in deze zone.
Kaarsvet is een mengsel. Er zitten meerdere soorten vet doorheen. En soms kleur- en geurstoffen. Het smeltpunt is dan niet één temperatuur, maar bijvoorbeeld tussen de 42 en 55 graden.
Deze vroegere kaarsen leken meer op brandende fakkels.In het begin werden kaarsen gemaakt door biezen, een soort rietplant, te dopen in talk, een soort dierlijk vet, dat als het wordt aangestoken een zwarte rook en een vreselijke stank verpsreidt.
'Kaarslicht staat symbool voor de verbinding tussen hemel en aarde en wordt dan ook gebruikt om doden te gedenken. Een kaars aansteken is een middel om concreet wat te doen met iets wat zo onzeker, vaag en ongrijpbaar is als de dood. Het maakt het gemis van een dierbare tastbaar.
Kaarsen staan symbool voor het element 'Vuur'. Ze staan universeel symbool voor licht en spirituele verbondenheid. Een kaars kan ook je eigen spirituele kracht symboliseren: je innerlijke licht.
Via de website van het bedevaartsoord kan je een aanvraag indienen, de koster steekt dan in jouw plaats een kaarsje aan. "Een kaarsje laten branden kost 3,5 euro, evenveel als ter plaatse", zegt koster Patrick Geyskens.
Het enige wat bijenwas kaarsen soms iets doen is 'knetteren' dit ontstaat door vocht in de kaars (welk in het lont kan zijn getrokken) of door minuscule onzuiverheden in de bijenwas. Maar een brandende kaars van bijenwas is heel rustgevend.
Uitvinding. De Etrusken, een ontwikkeld volk in Midden-Italië, (nu Toscane), enkele eeuwen voor Christus, gebruikten als verlichting een touw gedrenkt in pek, olie of vet. Er zijn aanwijzingen dat al veel eerder kaarsen voor verlichting werden gebruikt. In de graftombe van Toetanchamon (14e eeuw voor Chr.)
Zo kan een kaars met allerlei synthetische ingrediënten wel jaren meegaan, terwijl een kaars gemaakt van natuurlijke producten een stuk sneller over de datum gaat. Toch raadt Kathy LaVanier, CEO van Renegade Candles aan Real Simple aan om je kaars binnen twaalf tot zestien maanden na aankoop aan te steken.
Doordat je lichaam 37 graden is, wordt het kaarsvet niet keihard. Het blijft soepel en daardoor poep je het na een tijdje gewoon weer uit. Maar pas wel op voor de kaarsen die van parafine gemaakt zijn. Deze zijn giftig, omdat er aardolie in zit.
Krimp is natuurlijk proces tijdens afkoeling. Paraffine zet uit bij warmte en krimpt bij stolling. Dit is normaal en onontkoombaar. Verwarm de gietvorm voor het gieten van de kaars.
Hij heeft 8 uur nodig om volledig te stollen en drogen. Als je kaars is gestold en gedroogd, moet je alleen de lont nog afknippen.
Bereiding. Paraffine wordt uit aardoliedestillaten en -residu's bereid, door deze in selectieve oplosmiddelen op te lossen, sterk af te koelen en de paraffine af te filtreren. De verkregen, nog olie bevattende paraffine wordt van deze olie ontdaan door zweten of door uitlogen met een oplosmiddel, en door centrifugeren.
Waxinelichtjes worden vaak gemaakt van paraffine, een bijproduct van petroleum. Brand je die kaarsjes binnen dan vervuil je de lucht in huis, en kunnen er giftige stoffen zoals benzeen en tolueen vrijkomen. Niet alleen slecht voor het milieu, maar ook voor je gezondheid.
De hitte van een vuurtje is afhankelijk van de hoeveelheid zuurstof en het soort brandstof. Een gewoon vuur van brandhout heeft een temperatuur tussen de 750 en 800 graden Celsius.
De meeste kaarsen zijn na zo'n 4-6 uur geheel vloeibaar. Probeer een kaars dus tussen de 1 en 4 uur te branden en blaas ze daarna voorzichtig uit.
Bereiding. Het rundvet wordt gewassen, gesneden en verbrijzeld en vervolgens gesmolten, afgeschept en gekoeld. Door persen wordt het vet gescheiden in het vloeibare deel (oleomargarine) en het vaste deel, stearine, dat ongeveer 40% van de vetmassa omvat.
Smelt stukken kaars of kaarstabletten au bain-marie en blijf roeren met de pollepel. Let op dat het water niet kookt, anders verbrand het kaarsvet. Giet het kaarsvet in je mal. Laten drogen, uit de mal halen (karton inscheuren en eraf trekken) en voila, je homemade kaarsen zijn klaar!
* Gebruik de deksel van de kaars als onderzetter zodat de ondergrond niet te heet kan worden of beschadigd. * De large jars bevatten de meeste geurolie, dus van alle jars geven zij de meeste geur af. * Hoe groter de pool kan worden hoe meer geur de kaars afgeeft.
Houtlonten worden veel gebruikt vanwege de mogelijkheid om de kaars zachtjes te laten knetteren. Dit haardvuur geluid geeft een extra dimensie aan de kaars. Een houtvuurgeur maakt het plaatje compleet. Een houten lont geeft meer warmte af dan een katoenen lont waardoor geurkaarsen een grote diameter kunnen hebben.
Je kunt de lont gemakkelijk korter knippen als deze te lang is. Doe dit al voordat je de kaars voor het eerst aansteekt en je zult merken dat hij langer meegaat. Daarnaast zorgt het knippen van de lont ervoor dat de vlam minder flikkert.
Kaarsenmagie kan worden gebruikt voor elk willekeurig doel of willekeurige wensen. Kaarsen spreken met hun beweeglijke vlammetjes een eigen magische taal. Het zitten in een kamer die alleen wordt verlicht door een paar kaarsen schept al een magische sfeer.