Als de bevalling twee weken na de uitgerekende datum niet op gang is gekomen, spreken we van overdragenheid. De medische term hiervoor is serotiniteit.
Wanneer je langer dan 42 weken zwanger bent, heet dit in medische termen serotien zijn. 5 op de 100 zwangere vrouwen wordt serotien. Als je langer dan 42 weken zwanger bent, neemt de gynaecoloog de zorg voor jou en je baby over van de verloskundige. De gynaecoloog zal je adviseren om de bevalling in te leiden.
De gevolgen van serotiniteit
Bij een zwangerschap die langer dan 42 weken duurt, voldoet de placenta soms minder goed aan de behoefte van het kind. De baby kan zo geleidelijk minder voeding krijgen. De hoeveelheid vruchtwater wordt langzamerhand minder. Ook ontlasting van de baby in het vruchtwater komt vaker voor.
Een normale bevalling vindt plaats in de periode van drie weken voorafgaand tot twee weken na afloop van de uitgerekende datum. Als de bevalling 2 weken na de uitgerekende datum niet op gang is gekomen, wordt er gesproken van serotiniteit. Vijf tot tien procent van alle zwangerschappen duurt langer dan 42 weken.
Na 42 weken zwangerschap kan serotiniteit voor de volgende gezondheidsrisico's zorgen: De placenta kan minder goed gaan werken. Wanneer je overtijd bent, raakt de placenta minder goed doorbloed. Hierdoor wordt de kans groter dat deze onvoldoende zuurstof en voedingsstoffen levert aan je kindje.
De belangrijkste oorzaak voor onvoldoende groei van uw baby is dat de placenta minder goed werkt. Een goede ontwikkeling van de placenta en bloedvaten in de baarmoeder zijn erg belangrijk. Dit gebeurt in de eerste maanden van de zwangerschap. Via de placenta krijgt uw baby voedingsstoffen en zuurstof.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
Fluxus door gebrek aan naweeën
Trekt de baarmoeder niet goed samen, dan kunnen de bloedvaten naar de placenta niet goed worden dichtgeknepen en blijven deze bloedvaten te veel aan de oppervlakte en open staan. Hierdoor kan er de fluxus ontstaan: een hevige bloeding.
Dysmaturiteit is een te laag geboortegewicht in verhouding tot de zwangerschapsduur. Dysmaturiteit kan samengaan met vroeggeboorte (prematuriteit) maar het kan zich ook voordoen bij een voldragen zwangerschap. Kenmerkend voor een baby met een te laag geboortegewicht zijn een magere buik en een relatief groot hoofd.
Wanneer je gezond bent, mag je bevallen tussen de 37 en 42 weken zwangerschap. Na die 42 weken ben je over tijd.
In zeer zeldzame gevallen kan de bevalling worden ingeleid voor het 'persoonlijk comfort', met andere woorden: op verzoek van de patiënte, om niet-medische redenen. Zwangerschapsuitputting, angst dat de gynaecoloog-verloskundige of vroedvrouw er op de dag zelf niet zal zijn, familiale problemen enz.
Strippen wordt meestal ingezet wanneer je de 41 weken gepasseerd hebt. Dit omdat uit onderzoek is gebleken dat strippen het meest effect heeft na de 41 weken.
Bij baby's die tussen 24 en 32 weken zwangerschap geboren dreigen te worden, stimuleren we de longrijping. U krijgt dan injecties met corticosteroïden en medicijnen die de weeën remmen. Door de weeënremmers kunnen we de bevalling nog enkele uren uitstellen.
Als je zwangerschap langer duurt dan 42 weken, nemen risico's voor kind en moeder toe. Je wordt naar het ziekenhuis verwezen voor je bevalling. Het is nog niet bekend wat de beste keus is tussen 41 en 42 weken: afwachten of de bevalling opwekken.
Heel soms krijgt de baby te weinig zuurstof. Ook is er vaker ontlasting van de baby (meconium) in het vruchtwater. Baby's kunnen ernstig ziek worden als deze ontlasting in hun longen terecht komt. Mogelijk neemt de kans op deze risico's al tussen de 41 en 42 weken zwangerschap toe.
Wat is een randpremature baby? Een randpremature baby is een baby geboren tussen de 36 en 37 weken. Het kan ook zijn dat de baby wel op tijd geboren is, maar in gedrag toch meer lijkt op een baby die net iets te vroeg geboren is. Dat noemen we ook wel randprematuur gedrag.
Een normale zwangerschap duurt 40 weken, de baby is dan à terme (voldragen). Wanneer je baby wordt geboren vóór de 37ste zwangerschapsweek is het een prematuur of een te vroeg geborene. Wanneer een baby te weinig weegt voor de duur van de zwangerschap is hij dysmatuur.
Als een baby eerder wordt geboren, is hij of zij kleiner en ook lichter. Maar als je pasgeborene echt veel te klein en te licht is voor de duur van de zwangerschap, spreken we van SGA ofwel een te klein geboren kind. In Nederland worden jaarlijks 200.000 kinderen geboren.
Het is normaal om tijdens de bevalling wat bloed te verliezen. De medische term daarvoor is fluxus postpartum. Bij één op de twintig bevallingen komt echter overmatig bloedverlies voor. Als dat meer dan een liter bloed is, wordt gesproken van ernstige fluxus postpartum.
Uterusatonie, verminderde contractie van de baarmoeder, waardoor verhoogde hoeveelheid bloedverlies.
Fluxus: meer dan 1000 ml bloedverlies na de geboorte van de pasgeborene. Een lege blaas is altijd noodzakelijk om de baarmoeder goed te laten samentrekken, let er na de partus op dat de kraamvrouw probeert haar blaas te legen. Laat de kraamvrouw niets eten of drinken bij overmatig bloedverlies!
Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting. Aan de sterkte van je weeën en aan de verandering in je houding kunnen we al veel aflezen. En ook zelf zou je dit kunnen opmerken.
Strippen is niet gevaarlijk voor je kindje. De enige nadelen die aan het onderzoek zitten zijn veel harde buiken of voorwee? n hebben zonder dat je gaat bevallen en hierdoor een slecht nachtrust of een beetje bloedverlies door de aanraking van je baarmoedermond.
De verloskundige kan met haar vingers meten in hoeverre de ontsluiting is gevorderd. Het voelen van de baarmoedermond. Naarmate de bevalling vordert, wordt de baarmoeder weker en de baarmoederhals korter. Hierdoor kan de verloskundige een inschatting maken van de vordering van de bevalling.