Streepje naar links (accent grave)
Accent aigu. Het accent aigu, Latijn: acutus, scherp, in de drukkerij kort met kuut aangeduid, is een diakritisch teken in de vorm van een streepje boven een letter dat van linksonder naar rechtsboven wijst.
Een streepje op de e (é), ook wel een e met accent aigu genoemd, maak je door op je toetsenbord de hoge komma (de toets rechts van de dubbele punt en puntkomma) in te tikken en vervolgens de letter e in te toetsen.
Een diakritisch teken is een schriftteken dat boven, onder, vóór, achter of door een letter gezet wordt ter aanduiding van de uitspraak.
Streepjes en puntjes op letters
Om een trema e te krijgen, is er weer een andere combinatie van toetsen nodig. Houd de shift toets ingedrukt en druk kort op de toets met “. Laat beide toetsen los en tik de e.
Trema/umlaut (ä, ë, ï, ö, ü, ÿ): typ het teken " (links naast de Enter-toets) en daarna de letter. Grave (à, è, ì, ò, ù): typ het teken ` (links naast de 1-toets) en daarna de letter. Circonflexe (â, ê, î, ô, û): typ het teken ^ (op de 6-toets) en daarna de letter.
De puntjes op de e van financiën zijn een trema. Een trema geeft het begin van een nieuwe lettergreep aan, bijvoorbeeld in financiën, coördinatie en reünie. Een umlaut (preciezer gezegd: een umlautteken) is bedoeld om de juiste uitspraak van de klinker weer te geven, bijvoorbeeld in föhn en hüttenkäse.
Diakritische tekens kunnen kronkels, lijnen of stippen zijn en ze kunnen boven een letter zweven of eraan vastzitten. Ze worden ook wel diakritische tekens of accenten genoemd. Hoe je ze ook noemt of hoe ze er ook uitzien, diakritische tekens zijn er om je te laten zien hoe een letter klinkt als je hem hardop uitspreekt.
Streepje naar links (accent grave)
Alt+` en daarna e maakt è.
Trema (bijvoorbeeld ü): Option + U. Circonflexe (bijvoorbeeld ê): Option + I.
De correcte spelling is én.
Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (én). Luka én Lotte zijn erbij betrokken.
Ę (minuscule: ę; Pools: ez ogonkiem, "e met een klein staartje"; Litouws: e nosinė, "nasale e") is een letter in het Poolse, Litouwse en Dalecarliaanse alfabet . Het wordt ook gebruikt in het Navajo om de nasale klinker [ẽ] weer te geven en Kensiu om de bijna-open, bijna-voorste, niet-afgeronde klinker [e̝] weer te geven.
Je spreekt de è dan hetzelfde uit als dat je in het Nederlands het woord 'erg' zou zeggen. Een streepje naar boven: (') In het Frans noem je dit de accent aigu . Dit zie je alleen boven de letter e. Als er een woord is met é dan spreek je de é uit als een lange ee.
Het streepje (—), ook wel het em-streepje genoemd, is de lange horizontale balk, veel langer dan een koppelteken. Weinig toetsenborden hebben een koppelteken, maar een tekstverwerker kan er meestal op de een of andere manier een produceren. Als uw toetsenbord geen koppelteken kan produceren, zult u een koppelteken als vervanging moeten gebruiken.
accent aigui (é) – Gebruikt men om nadruk te leggen op de letter bijvoorbeeld in 'Dé beste school', de é is ook te gebruiken als uitdrukkingsteken bijvoorbeeld bij hé ('hee').
Het trema (¨) is een teken dat uit twee puntjes bestaat die boven een klinkerletter staan. Een trema geeft aan dat de klinkerletter niet samen met de voorgaande klinkerletter als één lange klank of tweeklank uitgesproken mag worden, maar dat er een nieuwe lettergreep begint.
Deze wordt gebruikt voor leesbaarheid. Een aantal gevallen waar je het korte streepje gebruikt: Bij samenstellingen met letters, afkortingen en cijfers. Het streepje wordt hierbij ook wel het koppelteken genoemd.
è = typ de ` en daarna de e. (De ` toets zit op de meeste toetsenborden helemaal linksboven.) ê = typ de ^ en daarna de e. (Hier gebruik je ook weer de 'shift'-toets om het ^te maken omdat het ^bovenaan staat op de toets, namelijk boven de 6) h.
Klanken die met twee letters worden geschreven, krijgen twee accenten, bijvoorbeeld: máát, héél, vóór, dúúr, zéúren, níét, móét, fláúw, nóú, kléín, erúít. Ook de tweeklank ij krijgt twee accenten, maar het is moeilijk om met een tekstverwerker het letterteken j een accent te geven.
diakritische tekens (taalkundige term) Een diakritisch teken is een hulpteken boven of onder een letterteken dat aangeeft hoe de letter uitgesproken moet worden.
In de praktijk wordt liggend streepje dikwijls als synoniem van koppelteken gebruikt.
Ñ, of ñ (Spaans: eñe, [ˈeɲe]), is een letter uit het moderne Latijnse alfabet, die wordt gevormd door een tilde (in het Spaans ook wel virgulilla genoemd, om hem te onderscheiden van andere diakritische tekens, die ook tildes worden genoemd) boven een hoofdletter of kleine letter ⟨n⟩ te plaatsen.
Als je ooit Duits hebt gestudeerd, heb je een umlaut gezien. Het is een teken dat eruitziet als twee stippen boven een letter en het geeft een verandering in uitspraak aan.
Als uitspraaktekens worden het accent aigu (´), het accent grave (`) en het accent circonflexe (^) gebruikt. Uitspraaktekens worden in Nederlandse woorden boven de klinker e gezet om de juiste uitspraak weer te geven.
De Ë wordt in de meeste talen, waaronder het Nederlands, Afrikaans, Catalaans, en Frans, niet gebruikt voor een specifieke klankweergave, maar om aan te geven dat E niet met een voorgaande klinker een diftong vormt, maar met een hiaat alléén uit te spreken is.