De inwoners van de moderne staat Israël zijn 'Israëliërs' of 'Israëli's'. 'Israëlieten' is een historisch of Bijbels begrip dat verwijst naar de joden in de diaspora.
De term Israëlieten werd ook de naam voor de inwoners van het latere koninkrijk Israël. Niet te verwarren met de inwoners van het huidige Israël; deze heten Israëliërs, ongeacht etniciteit, afkomst of godsdienst.
Het Palestijnse volk of de Palestijnen zijn de Palestijnse inwoners van de Staat Palestina (de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever), alsook de Palestijnse inwoners in Israël, de regio Palestina (veelal wonend in Palestijnse vluchtelingenkampen) en elders in de diaspora.
De Joodse bevolking leeft verspreid door het hele land, met grote concentraties in de steden zoals Tel Aviv, in en rond het westelijke deel van Jeruzalem, langs de kusten en in de valleien van Galilea. de Palestijnen, van wie in 2006 de meerderheid in Israël geboren was. Als Palestijnse Israëliërs vormen zij 21%.
Het Koninkrijk Israël (Hebreeuws: מַמְלֶכֶת יִשְׂרָאֵל, Modern Mamlekhet Yisra'el Tiberiaans: Mamléḵeṯ Yiśrāʼēl), ook wel Tienstammenrijk genoemd, wordt in de Hebreeuwse Bijbel beschreven. Volgens de Bijbelse chronologie bestond het van ca. 930 tot 722 v.
Zoals zoveel Semitische namen vertegenwoordigt de naam een zinnetje, waarvan het eerste lid een werkwoord is en het tweede het woord el 'God'. In de naam Israël is el (dus God) eigenlijk onderwerp, de betekenis is dus ongeveer 'God heerst'. Israël in Nederland sinds de 18e eeuw aangetroffen.
Israël is de bakermat van vele godsdiensten. Zodoende vind je hier aanhangers van het jodendom, christendom, islam, bahai geloof en andere sekten. Ongeveer driekwart van de bevolking van Israël is joods. Binnen het jodendom bestaan drie hoofdrichtingen: het orthodoxe, het conservatieve en het liberale jodendom.
Naast deze industrie verdient Israël veel geld met het verkopen van geslepen diamanten en hightech-producten zoals computerprogramma's. Ook toerisme is een belangrijke bron van inkomsten. Veel mensen werken in een restaurant, hotel of als reisleider. Vooral Amerikanen en Nederlanders gaan in Israël op vakantie.
In 1922 werd door de Volkenbond officieel het mandaat over Palestina aan de Britten gegeven waarbij een groot gebied ten oosten van de Jordaan was inbegrepen. In 1946 werd dit oostelijke deel onder de naam Transjordanië een onafhankelijke Arabische staat.
Palestina heette eerst geen Israël
Daar, in het Midden-Oosten, lagen de wortels van het Jodendom. De meerderheid van de Joden was er lang geleden door de Romeinen verdreven. Toch was er altijd een kleine groep blijven wonen: een deel van de Palestijnen was Joods.
In totaal zijn zo'n één miljoen Joden uit Arabische landen naar Israël gegaan vanaf 1948. Soms dwongen overheden hen om het land te verlaten (zoals in Irak), in andere gevallen vertrokken zij omdat geweld vanuit de bevolking vreesden en niet voldoende bescherming kregen van de overheid (zoals in Marokko).
Voor moslims is het de plek waar de profeet Mohammed samen met de zielen van alle profeten heeft gebeden en tevens zijn vertrekpunt naar de hemel. Voor joden is Jeruzalem de plaats waar de Tweede Tempel stond, Daarvan is alleen de zogenoemde Klaagmuur nog over.
Het zionisme als politieke beweging
Anderen stelden voor zich te vestigen in het Heilige Land, het gebied waar Joden een eeuwenlande verbondenheid mee voelden. Tegenwoordig duidt de term 'zionist' niets meer of minder aan dan dat iemand gelooft in het bestaansrecht van de staat Israel als Joodse staat.
In Nederland leven heden ten dage naar schatting tussen de 30.000 en 40.000 joden. De meerderheid van hen woont in Amsterdam en in Amstelveen. Een aanzienlijk deel van hen, waaronder vrijwel alle traditioneel-religieuze joden, woont in de Amsterdamse wijken Rivierenbuurt, Oud-Zuid en Buitenveldert.
Joden bidden drie keer per dag. 's Morgens, 's middags en 's avonds. Bidden kan zowel thuis als in de synagoge. Bij het morgengebed dragen de mannen behalve hun keppeltje, ook een gebedskleed of tallith. Op werkdagen dragen strenge joden 's morgens ook twee gebedsriemen met daaraan twee kleine doosjes.
De officiële talen zijn Hebreeuws en Arabisch. Daarnaast worden ook andere talen zoals Frans, Russisch en Spaans gesproken. De meeste Israëliërs spreken Engels, dus met Engels komt een buitenlandse bezoeker vaak een heel eind.
Lid van de Verenigde Naties
Van 14 mei 1948 tot 11 mei 1949 werd Israël door 54 landen (voornamelijk niet-islamitische landen) erkend, waaronder 45 leden van de Verenigde Naties. Turkije erkende Israël in maart 1949. Nederland erkende Israël de facto in mei 1949, maar de jure pas in januari 1950.
Zionisme betekent het streven naar een onafhankelijke Joodse staat. Het woord is afgeleid van Zion, de naam van een heuvel bij de stad Jeruzalem. Maar lang niet alle Joden wonen in Israël en niet alle inwoners van Israël zijn joods.
Het Israëlisch-Palestijns conflict is de strijd om de soevereiniteit over het historisch Palestina sinds de opkomst van het zionisme in het begin van de twintigste eeuw. Sinds de stichting van de staat Israël in dit gebied heeft deze strijd zich ontwikkeld tot een conflict tussen deze staat en de Palestijnen.
In hun ogen hadden de joden het land van de palestijnen afgepikt, als dit zo is laat ik in het midden. De idf is een sterk en machtig leger, ook al bestaat het eigenlijke leger uit maar 130.000 manschappen, maar het feit waarom het idf toch een tegenstander van formaat is is heel simpel. Het idf kan nl.
Op 14 mei 1948, op de dag dat de laatste Britse troepen vertrekken, roepen zij de staat Israël uit. De eerste premier van het kersverse land Israël is Ben Gurion. Toenmalig president Shimon Peres praat bij de viering van het zestigjarig bestaan van de staat Israël over hoe het begon.
Het Israëlische leger gooide bommen op gebieden waar vooral Palestijnen wonen. Andere landen roepen de twee partijen op te stoppen met geweld. Sinds gisteravond is er nu een staakt-het-vuren. Het schieten is gestopt.
Er zijn arme Joden, rijke Joden, seculiere (niet-gelovige) Joden en zeer religieuze Joden. Gelovige joden delen gebruiken en tradities. Zo is er op vrijdagavond en zaterdag de sjabbat, dan gaan ze naar de synagoge – het gebedshuis – en werken ze niet. Spiritueel leider van een synagoge is een rabbijn of rabbi.
Yasser Arafat werd na het ondertekenen van de Oslo-akkoorden president van de Palestijnse Autoriteit.
Land (van) Israël (Hebreeuws: אֶ֫רֶץ יִשְׂרָאֵל, Eretz Yisrael) is een concept in de joodse traditie ten aanzien van een gebied/land in het oude Kanaän. Dit is gebaseerd op teksten uit de Hebreeuwse Bijbel, vooral die waarin God aan aartsvader Abraham een land voor zijn nakomelingen beloofde, het Beloofde land.