Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg. Aan het eind van de persfase is het (achter)hoofdje van de baby zeer goed zichtbaar..
Persen (de uitdrijving)
Dit kan liggend (op je zij of rug) op bed, maar ook op een baarkruk, handen en kniën, staand of in een bevallingsbad. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur en mag maximaal 2 uur duren. Bij een volgend kindje gaat dit meestal een stuk sneller en mag dit maximaal 1 uur duren.
Bij het persen voel je persweeën: de kracht die je baarmoeder zet om de baby naar buiten drijven. Zelf zet je vaak ook nog druk, waardoor je baby, soms snel en soms langzaam, geboren kan worden. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld 1 tot 1,5 uur, maar bij een volgende kindje kan dat soms veel sneller zijn.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
Dit oprekken en verweken van de baarmoedermond wordt ook wel ontsluiten genoemd. De baarmoedermond moet hierbij 10 centimeter oprekken in doorsnede voordat je baby geboren kan worden. Daarna heb je volledige ontsluiten en mag je gaan persen, waarna je baby geboren kan worden.
Neem tijdens het persen een hap lucht en houd deze vast in je middenrif. Duw vervolgens zachtjes met je middenrif en je buikspieren naar beneden. Per wee kan je dit 3 tot 4 keer herhalen. Adem in door je neus tot diep in je buik.
Veel barenden moeten even wennen aan het persen, ze hebben zolang moeten puffen en zuchten, dat het omschakelen naar actief meedoen soms wat moeite kost. Dat geeft niks, neem je tijd. Als je er nog niet aan toe bent mag je best nog een poosje de weeën weg zuchten en alleen op het hoogtepunt van een wee mee persen.
Ja, het liefste is je blaas helemaal leeg tijdens de bevalling! Een volle blaas kan namelijk de ontsluiting tegenhouden, ondanks sterke weeën. Ga dus gedurende de ontsluitingsfase regelmatig plassen.
Het grootste deel van de vrouwen geeft aan het strippen gevoelig te vinden, maar niet echt pijnlijk. Altijd geldt: doet het je teveel pijn, dan stoppen we het strippen!
De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen. Ook de pijn tijdens het persen verschilt per persoon. De meesten vinden het een opluchting en prettig om actief aan het werk te gaan.
Je voelt weeën die op den duur overgaan in krachtigere (pers)weeën. Net als met poepen zal je tijdens je bevalling merken, dat wanneer je ontspannen bent, je nauwelijks / tot niet hoeft mee te persen. Je kunt dan dus bevallen zonder persen.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
De meeste vrouwen ervaren pijn in de onderbuik, onderrug en in de bovenbenen. Tijdens het persen kan ook je vagina pijn doen.
Poepen tijdens de bevalling is misschien iets waar je liever niet over praat, maar toch overkomt het 9 van de 10 vrouwen! Eigenlijk is het dus een heel normaal verschijnsel, en het is niet gek als het jou ook gebeurt.
Door harde ontlasting en hard persen, ontstaan aambeien. Voorkom harde ontlasting door 2½ liter te drinken per dag. Eet laxerende voeding zoals bruin brood, groenten en ontbijtkoek.
Met 10 centimeter heb je volledige ontsluiting. Dat betekent dat je kindje goed door je baarmoedermond past. Het is belangrijk dat je pas gaat persen als je dit stadium hebt bereikt. Ga je eerder persen, dan loop je het risico op uitscheuren.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Het zogenaamde puffen is een bekende ademhalingstechniek voor bij de bevalling die vooral wordt gebruikt aan het einde van de ontsluitingsfase. Bij het puffen is je inademing korter dan je uitademing, waardoor je lichaam een teken krijgt om de hartslag en de bloeddruk te laten dalen.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Epidurale ruggenprik
Je hebt dan wel nog controle over de spieren in je onderlichaam. Na ongeveer een kwartier begint de ruggenprik te werken. Wanneer het tijd is om te persen, wordt er minder van de verdovende vloeistof toegediend zodat je beter kunt aanvoelen wanneer het tijd is om te persen.
Tijdens de laatste centimeters van de ontsluiting krijg je persweeën en neemt een oergevoel het van je over. Je krijgt echt het gevoel dat je móet persen. Persen mag pas als je 10 centimeter ontsluiting hebt. Als het nog niet zover is en jij wel persdrang hebt, moet je deze persweeën wegpuffen.
Persdrang voelt net zo aan als een hevige aandrang om te poepen. Het is nauwelijks tegen te houden. Dit komt doordat het hoofdje van de baby steeds dieper komt. Het hoofdje drukt tijdens een wee op de anus.
De eerste 6 weken kunt u beter niet gaan zwemmen of andere sporten beoefenen. U mag weer gaan sporten, als u zich hiertoe in staat voelt. Probeer dit rustig op te bouwen, forceer niets. Zwemmen mag pas weer als het vloeien gestopt is.