Hoe wordt mollen carbid gebruikt? De molshoop moet eerst open gegraven worden met een schepje of de handen. Dan worden er een paar brokjes carbid in de molshoop gestrooid. Wanneer de grond vochtig is, zal het carbid gelijk reageren.
Strooi uien of knoflooksnippers in de gangen. Door de stank worden de mollen verjaagd. Stop een in terpentijn, ammonia of petroleum gedrenkte doek in de mollengang. Plant keizerskronen (Fritillaria imperialis) in groepjes om de 8 m.
Het meest effectief mollen bestrijden kan met mollenvallen. Er bestaan twee soorten mollenvallen, namelijk mollenvangkokers, waarmee je de mol levend vangt in een buisvormige val om hem vervolgens elders vrij te laten, en mollenklemmen die de mol niet sparen.
Het plan: je maakt reepjes van oude stof, bijvoorbeeld katoen. Week de reepjes in azijn en leg ze dan in een mollengang. De mol zit niet te wachten op sterke geuren. Als deze theorie klopt, dan kom je dankzij de azijn wel van het beestje of de beestjes af.
De molshoop spoelen met een tuinslang
Druk je tuinslang middenin de molshoop en vind met waterkracht de opening van de hoop. Vaak zit die in het centrum van de molshoop. Spoel net zo lang tot het water gemakkelijk in de grond wegzakt, dan heb je de opening gevonden.
Voorkom dat mollen je tuin vinden
Mollen bezoeken minder snel je tuin als je verschillende soorten planten en bomen plant in plaats van alleen gras. Boomwortels zijn mooie obstakels voor de mol. Je kunt mollen ook effectief uit je tuin weren door een mollennet verticaal in te graven tot een diepte van 70 cm.
De slechtziende diertjes zijn niet alleen gevoelig voor geluid en trillingen, ze hebben ook een goed ontwikkeld neusorgaan. Mollen hebben een hekel aan sterke geur, bijvoorbeeld die van knoflook. Je kunt dus knoflookteentjes in de molsgang leggen om ze te verjagen.
Stilzitten is er niet bij; een mol graaft zo'n 4 meter tunnel per uur. Ze eten wormen, emelten, engerlingen en andere insecten die in de bodem leven. Mollen zijn solistische dieren en behalve in het paarseizoen (van februari tot april) leven ze alleen.
Mollen hebben een hekel aan bepaalde geuren zoals de geur van Keizerskroon (Fritillaria imperialis) en Kruisbladwolfsmelk (Euphorbia lathyris). Het beste koop je een commercieel verkrijgbare geurstof. Dit zijn meestal granulaten op natuurlijke basis. Ze werken langdurig en de mollen hebben een hekel aan de geur.
Ze hebben een hekel aan hoge, fluitende tonen. Daarom kan het helpen een fles zonder bodem (met de hals naar boven) in de verse mollengang te steken. Bij tuincentra zijn apparaatjes te koop die trillingen veroorzaken die de mol (maar ook veldmuizen en woelratten) niet waarderen.
Mollen graven gangen tot zo'n 120 centimeter diep, dit zijn de diepgelegen gangen. Deze gangen zijn ongeveer 5 centimeter breed. De mol graaft soms ook gangen die meer aan de oppervlakte liggen. De ondergrondse gangen zijn soms wel 200 meter lang.
Kruisbladwolfsmelk wordt daarom ook wel eens mollenkruid genoemd. De wortels van deze plant geven een hele sterke geur af waar mollen een afkeer van hebben. Pas wel op met deze plant want, net zoals bijna alle wolfsmelksoorten, is het melksap van deze plant giftig. Ook keizerskroon is een goede plant tegen mollen.
Een klein handje (ca. 150 gram) is voldoende voor een heftige knal. Dit carbid kun je enkele malen hergebruiken. Met 5 kg heb je al ruim voldoende voor een paar uur knallen met 1 melkbus.
Naast carbidschieten wordt carbid nog voor enkele andere doeleinden gebruikt. Zo wordt calciumcarbide in de metaalindustrie gebruikt om ruwijzer te ontzwavelen. Ook wordt carbid van oudsher al door boeren gebruikt ter bestrijding van mollen in het land.
Mollen-carbid is een natuurproduct en dus niet schadelijk voor uw tuin. Mollen-carbid heeft een extra hoge penetrante geurafgifte (acetyleengas) om mollen te bestrijden. Een mol heeft een sterke reukzin en een hekel aan deze "stank". De mol zal hierdoor diep de grond in vluchten en zoeken naar een nieuw territorium.
Mollen houden niet van de geur van de wortels, daarom wordt deze plant ook wel 'mollenkruid' genoemd. Wel opletten met deze plant, want het melksap is giftig. Keizerskroon tegen mollen helpt ook. De mollen houden niet van de geur van de bollen, omdat het ze doet denken aan een geur die door vossen wordt verspreid.
De leefruimte (burcht) ligt meestal onder de grootste molshoop. Graaf de molshoop voorzichtig een beetje open om te kunnn voelen welke kant de gang precies op loopt. De hoofdgang is niet alleen belangrijk om te weten bij het mollen vangen met een mollenklem. Ook de mollenval moet in een hoofdgang geplaats worden.
Dieper graven van nieuwe gangen levert grond op die ze kwijt moeten. Wanneer het weer warmer wordt, kruipen de regenwormen weer richting aardoppervlak. De mol gaat er ook dan weer achteraan, graaft nieuwe gangen en werpt dus extra hopen op.
Mollen komen slechts zelden boven de grond, dus de kans dat u er een te zien zult krijgen is klein. Maar wees voorzichtig als u een levende mol vangt, want ze hebben heel scherpe tanden en zullen zeker proberen te bijten.
Een kleine tuin zal dus meestal maar plaats bieden aan één mol. Omdat die mol zijn eigen territorium heeft, is het verwijderen van je bodemgast vaak zinloos. Het enige wat je doet is een thuis aanbieden aan een nieuw exemplaar.
Klemmen staan beter iets te diep dan te hoog. Dek de klem af met een omgekeerde emmer, plastic pot of bakje. Leg er een steen op om wegwaaien te voorkomen. Na het plaatsen deze plek vermijden, want mollen mijden plaatsen met veel trillingen of geluid.
Mollen houden niet van water, dus het zou logisch zijn om te denken dat je ze kunt verjagen door water in de mollengangen te spuiten. Het probleem is echter dat mollengangen ellenlang kunnen zijn. Voor je het weet, ben je honderden liters kwijt en heeft de mol zich slechts verplaatst.
Hoe werkt het? Plaats de mollenklem in een mollengang, niet in een molshoop! Loopt de mol in de klem, dan slaat de klem dicht. De mol wordt op slag gedood.
Zijn reuk- en tastzintuigen zijn dusdanig ontwikkeld dat hij ondergronds goed uit de voeten kan. Hierdoor kan een mol met 7 km/u ondergronds graven en per uur graven ze gangen tot en met 15 meter lang.