Zwakte in de spieren bij benen en heupen herken je bijvoorbeeld zo: Benen voelen zwaar en vermoeid aan bij het lopen. Problemen bij het traplopen. Moeite bij het opstaan uit een stoel.
Verminderde kracht in armen en/of benen. Niet meer kunnen knielen of vooroverbuigen. Moeite om iets te dragen of iets zwaars op te tillen. Moeite met traplopen.
Een beknelde of beschadigde zenuw kan zorgen voor krachtverlies in de benen. Een rughernia, stenose of ernstige slijtage zijn voorbeelden van aandoeningen waarbij dit gebeurt. Krachtverlies kan ook beperkt blijven tot één plek. Plaatselijk krachtverlies kan veroorzaakt worden door verschillende aandoeningen.
Slap gevoel in ledematen.Slappe spieren.Krachtverlies.Vermoeidheid.
Krachtverlies door blokkades
Vanuit de hersenen worden via het zenuwstelsel de spieren aangestuurd. Bij blokkades in het zenuwstelsel wordt de signaaloverdracht verstoord, dit leidt tot verminderde kracht of motoriek. Of er is een andere voor u onbekende oorzaak. En daar kunt u behoorlijk ongerust van worden.
Door prikkeling van de zenuwen met elektrische schokjes kan worden vastgesteld welke zenuwen zijn beschadigd. Om de werking van de spieren en zenuwen extra te onderzoeken, moet er soms tijdens een EMG met een dun naaldje in de spieren geprikt worden.
Snellere afbraak dan aanmaak van spieren bij het ouder worden, waardoor de spierkracht afneemt en het fysiek functioneren achteruit gaat.
Spierkrampen en fasciculaties zijn vaak de eerste verschijnselen van ALS maar ook beide klachten die bij gezonde mensen kunnen voorkomen. Spierzwakte en atrofie beginnen vaak plaatselijk in een arm of been of in de spieren van de mondkeelholte. Beide nemen vaak geleidelijk toe.
Spierzwakte merk je vooral in je benen. Ze voelen zwaar aan of je hebt een moe gevoel in je heup. Ook kun je je voet moeilijker optillen: je sleept met je been waardoor je gemakkelijk kunt struikelen. Bij spierstijfheid zijn je spieren stijf omdat je ze altijd een beetje aanspant en moeilijk kunt ontspannen.
Als de aders in uw benen, om wat voor reden dan ook, niet optimaal werken, kunnen ze minder goed het bloed naar uw hart vervoeren. Er blijft dan (te veel) vocht in uw benen en hierdoor voelen uw benen zwaar en vermoeid aan. Daarom kunnen vermoeide benen wijzen op problemen met de bloedcirculatie in uw benen.
Uw benen voelen na een lange zit niet meer fijn aan. Vermoeide benen kunnen ontstaan door een tijdelijk minder goed functionerende bloedsomloop. Meestal is van tijdelijke aard, omdat u bijvoorbeeld lang heeft gezeten. Zo hebben veel mensen in meer of mindere mate wel eens last van vermoeide benen.
Regelmatig sporten en bewegen draagt bij aan soepele en sterke spieren. Je lenigheid, spierkracht, uithoudingsvermogen, balans en behendigheid hebben hier baat bij. Dit is belangrijk om vitaal en gezond te blijven.
Wat is Myotone Dystrofie (type 1) Myotone Dystrofie type 1 (MD1) is een zeldzame, erfelijke, progressieve spierziekte en kenmerkt zich op volwassen leeftijd door het vertraagd ontspannen van aangespannen spieren (myotonie) en een langzaam toenemende spierzwakte (dystrofie).
Vanaf uw 30ste zult u ongeveer 1 procent per jaar aan spieren verliezen. Hoe ouder u wordt, hoe hoger dit percentage zal uitvallen. Een persoon rond 70-jarige leeftijd zal bijvoorbeeld zo'n 3 tot 5 procent per jaar aan spiermassa inleveren.
De ziekte MS begint meestal (in 80% van de gevallen) met 'schubs'. Bij een schub ontstaan vrij plotseling neurologische klachten die minstens 24 uur aanhouden. Een schub wordt meestal gevolgd door een remissie. Deze duren soms maar enkele minuten en verdwijnen daarna weer.
MS kan niet door een simpele test (bijvoorbeeld een bloedtest) worden vastgesteld. De diagnose kan alleen worden gesteld aan de hand van een combinatie van uw klachten, neurologisch onderzoek en aanvullend onderzoek. Daarom zal de arts u zorgvuldig vragen wat uw klachten zijn en u uitgebreid onderzoeken.
Om meer te weten, moet een arts je hersenen en ruggenmerg bestuderen. Dit kan op twee manieren; via een MRI-scan of een ruggenmergvochtonderzoek. Bij een MRI-scan kan de arts witte plekken zien in de hersenen en ruggenmerg. Ook daardoor kan hij of zij de diagnose MS stellen.
Diabetes kan je zenuwen beschadigen. Zenuwschade kan op verschillende plaatsen in het lichaam voorkomen. Deze zenuwschade wordt ook wel neuropathie genoemd.
De diagnose van spierziekten wordt gesteld op basis van de symptomen en lichamelijk onderzoek. Daarnaast vinden vaak aanvullende onderzoeken plaats, zoals bloedonderzoek, spierbiopsie, DNA-onderzoek en een spier- en zenuwonderzoek (EMG). Ook scans kunnen helpen om spierveranderingen te detecteren.
Voor het stellen van de diagnose kan een MRI nodig zijn. Een Magnetic Resonance Imaging (MRI) is de meest gebruikte beeldvormende test voor het onderzoeken van de hersenen en het ruggenmerg.
Spierzwakte bij ouderen kan worden aangepakt met gerichte krachttraining en neuromusculaire oefeningen. Regelmatige lichaamsbeweging, zoals wandelen of zwemmen, helpt ook bij het behouden van spierkracht.
PSMA (progressieve spinale musculaire atrofie) is een spierziekte waarbij de spieren steeds meer verzwakken. Uiteindelijk raken mensen verlamd en kunnen ze vroegtijdig overlijden. Het huidige onderzoek richt zich op het vinden van de oorzaak van de ziekte.
Rhabdomyolyse betekent een overmatige afbraak van spierweefsel. Het zijn de dwarsgestreepte spiercellen die worden aangetast: dat zijn de spieren die gebruikt worden om het skelet aan te sturen. De wand van de spiercel wordt beschadigd, waardoor de spier niet meer kan functioneren.