Hij kan een muis al van ver horen en ruiken. Heel traag besluipt hij zijn prooi. Hij maakt geen enkel geluid en dan bespringt hij de prooi en maakt hij ze dood. De vos eet nooit op de plaats waar hij zijn prooi doodt.
De vos heeft verschillende methoden om zijn prooi te verschalken. Het meest spectaculair is de zogeheten muizensprong. De vos sluipt dan door de begroeiing en springt vervolgens met gestrekt lichaam in de lucht. Vervolgens belandt hij dan met een bewonderenswaardige nauwkeurigheid boven op de niets vermoedende prooi.
Kleine prooidieren worden op het gehoor gevangen. Soms besluipt de vos een prooi, soms zit hij de prooi achterna in een sprint. Vogelnesten worden leeggehaald, holen in de grond uitgegraven en fruit en bessen geplukt. Een ei houdt hij met de voorpoten vast, doorboort het met een hoektand en slobbert dan de inhoud op.
Ziekte is de voornaamste doodsoorzaak. Ziektes waaraan vossen kunnen lijden zijn bijvoorbeeld schurft en hondsdolheid. Verder zijn ze ook drager van vlooien, teken en een serie parasieten waarvan de vossenlintworm de belangrijkste is (tot 4 verschillende soorten per vos).
In de heel uitzonderlijke gevallen dat een kat of hond toch ten prooi valt aan een vos, gaat het om jonge, gekwetste of zieke dieren. Daarom is het aan te raden om dergelijke huisdieren zo veel mogelijk af te schermen. Kleine huisdieren zoals hamsters, cavia's en konijnen lust de vos wel.
"Vossen komen steeds vaker voor op plekken waar mensen ook zijn. Ze zien er leuk uit, maar kunnen bijten als mensen te dichtbij komen.''
Vossen zijn niet kieskeurig en vinden alles lekker. Het liefst eten ze woelmuizen, hazen, en konijnen, maar ze zijn ook niet vies van kevers, regenwormen, egels, konijnen, vogels, insecten, eieren, bessen, afgevallen fruit, aas en afval.
Vossen doen het op z'n hondjes en blijven - eveneens zoals honden - tot een half uur aan elkaar gekoppeld na het paren. Hun gezwollen geslachtsorganen maken het onmogelijk om van elkaar los te komen.
Bel meteen de dierenambulance, maar raak het dier niet aan en kom niet te dichtbij. Je loopt de kans om gebeten te worden of een ziekte op te lopen. Vind je een dode vos, neem dan contact op met Spaarnelanden. Binnen maximaal 24 uur wordt het dier dan weggehaald.
"De bijtkracht van een vos is helemaal niet zo groot. Denk aan de ribben van een schaap, hier bijt een wolf zo doorheen, maar een vos niet. Het is een muizeneter, als een vos ons in onze arm zou bijten komt 'ie er ook niet doorheen." Zou een wolf een hele kudde aanvallen, is dit bij een vos anders.
Tijdens de paartijd gaat het mannetje (rekel) op zoek naar een vrouwtje (moertje). Als je 's avonds heel stil bent, kun je ze mogelijk horen keffen en schreeuwen. Dat is om hun territorium af te bakenen of om een partner te roepen. Vossen zien er in de ranstijd ook op hun mooist uit.
Als je bezorgd bent over je familie als je op reis bent, dan is een vossen talisman bij uitstek geschikt om bij je dragen. De vos als totemdier staat dus voor eenheid, onopvallendheid en aanpassingsvermogen, intelligentie, observatie en snelheid van denken en handelen.
Vossen jagen alleen, meestal 's nachts en in de schemering, maar in onverstoorde gebieden jaagt hij liever overdag. De vos is een opportunist: hij eet bijna alles. Hij kan hard rennen, tot zestig kilometer per uur, alhoewel zes tot dertien kilometer per uur de normale snelheid is.
Het experiment
De vossen waren al wat tammer dan hun wilde voorouders. Sinds het begin van de 20ste eeuw werden deze vossen al gefokt, waardoor de eerste stappen van het domesticatieproces al waren gezet. Vervolgens werden de tamste vossen steeds gekozen om zich voort te planten, in een zeer strenge selectie.
Pluimvee met afgebeten kop is meestal wel een goede aanwijzing dat een vos op bezoek is geweest, maar dit kan soms ook een hond, kat, steenmarter of zelfs de kleinere bunzing geweest zijn. De laatste jaren is de populatie vossen en steenmarters sterk aan het uitbreiden.
Afmetingen: Kop-romplengte: 50 – 80 cm Staart: 33 – 50 cm (ongeveer 1/3 lichaamslengte) Gewicht: 3.5 – 14 kg Het mannetje (rekel) is groter dan het vrouwtje (moer) en vossen in het noorden van Europa zijn iets groter dan die in het zuiden.
De vos is een mooie verschijning met zijn kenmerkende rode pels en zijn dikke, lange pluimstaart. De vos heeft een scherp gehoor en een uitstekende reuk. Hij besluipt zijn prooi en kan zelfs op bomen klimmen. Soms rust hij overdag op de onderste takken van een boom.
Je kunt ze rustig tot een meter of twee naderen, maar aaien zit er niet in.
4) Bijna overal in Nederland leven vossen, behalve op de Waddeneilanden. Meest populair zijn Flevoland, de Veluwe en Utrechtse heuvelrug. Maar tegenwoordig worden er ook steeds meer vossen in de kustgebieden en in de duinen gezien. Of er vossen in de buurt zijn kun je zien aan de sporen.
Voor de hoogte van de omheining reken je ca. 2 meter. Een vos kan gemakkelijk over een obstakel van anderhalve meter hoog springen.
De moervos en de rekel paren in de winter. De moervos krijgt vijf, maar soms ook wel acht of tien jongen tegelijk. Die jongen heten welpen. Ze zijn bij de geboorte tien centimeter lang en ze wegen honderd gram.
Kruisingen met vos of wasbeerhond zijn nog nooit waargenomen en liggen ook niet voor de hand aangezien ze genetisch te veel van elkaar verschillen.
Een vos kiest doorgaans de gemakkelijkste weg naar zijn prooi. Eens in een hoenderhok, doodt hij vaak alle aanwezige dieren. Na een smakelijke maaltijd laat hij het gros onaangeroerd achter.
Naast de bejaging van vossen met het geweer is het ook toegestaan om vossen te vangen met een kastval of vangkooi. Ook hiervoor is de schriftelijke toestemming nodig van de grondgebruiker. Hiervoor geldt echter niet de minimale 40 ha regeling zoals dit wel het geval is bij de bestrijding met het geweer.
De rode vos slaapt meestal zo'n 10 uur per dag; 's nacht jaagt hij of zij. In zijn territorium gebruikt hij verschillende vaste slaapplekken, soms wel 10.