De strooiwagens worden geladen met een mengsel van pekel (zout water) en zout. Het smeltpunt van zo'n mengsel ligt ongeveer 10 graden lager dan dat van water. Bij een temperatuur van min 5 graden is een kilo strooizout nodig om 11,5 kilo ijs te laten smelten.
Het zout (vrijwel altijd natriumchloride, NaCl, soms calciumchloride, CaCl2) mengt zich met het aanwezige water (ijs of sneeuw) en vormt zo pekel, dat een lager vriespunt dan water heeft; als water 1 molal natriumchloride bevat, zal het vriespunt met ongeveer 1,86 °C naar beneden gaan.
Strooi gelijkmatig
Een handvol zout (circa 20gram) per vierkante meter is vaak voldoende. Zorg er wel voor dat u het gelijkmatig verdeelt! Indien u een groot terrein ijsvrij wil houden, is het natuurlijk onbegonnen werk om dit met de hand te doen. In dat geval gebruikt u best een strooiwagentje.
Zout en auto's zijn geen vrienden. Strooizout is meestal een mengsel van 70% natriumchloride – wat je ook op je eitje strooit – en 30% calciumchloride pekel.
Hoelang strooizout (of pekel) blijft liggen, hangt af van een aantal factoren. Wanneer er veel beweging op de weg is zal het strooizout automatisch verwaaien naar bermen en grassen langs de wegen. Het verkeer zorgt er daarnaast voor dat het strooizout zich beter gaat mengen met het water waardoor het beter oplost.
Feit: strooizout is schadelijk voor uw auto
Door zout te strooien, maakt Rijkswaterstaat het op de weg veiliger. Maar strooizout heeft ook een nadeel: het is niet goed voor uw auto. Het metaal van uw auto heeft meer last van water als er zout zit. Het roest dan sneller.
Strooizout is gewoon keukenzout (NaCl) maar wel minder zuiver. Vroeger werd het zout vaak roze gekleurd om het te onderscheiden van consumptiezout. Aan wegenzout is een anti-klontermiddel toegevoegd. Zout is hygroscopisch (trekt vocht aan) waardoor het gaat klonteren.
Omdat hard steenzout langzaam smelt, wordt het goed gedoseerd afgegeven aan het onkruid. Hierdoor heeft het ten opzichte van strooizout een veel langere en doelmatigere werking. Het verbruik is hierdoor ook veel minder.
Onkruid houdt niet van een zoute omgeving, daarom kun je dus strooizout gebruiken om de groei van onkruid tegen te gaan. Je kunt het zout over de tegels strooien, maar je kunt ook een wateroplossing van 1 kilo zout met 10 liter water maken.
U kunt strooizout niet eten. Strooizout heeft een irriterend effect wat bij langdurig contact tot brandwonden kan leiden.
Het sterft af als het zout opneemt. Zout werkt bovendien langer door dan schoonmaakazijn. Maar helaas, ook zout tegen onkruid mag niet van de Rijksoverheid. Door zout te strooien krijg je een 'verzilting' van de grond.
Eén van de meest efficiënte middeltjes om niet alleen onkruid te bestrijden, maar ook tegen te gaan is zout. Strooi ze met de nodige regelmaat in de voegen van je tegels en je zal merken dat onkruid geen schijn van kans meer heeft. Het volstaat om zo'n 20 gram zout per vierkante meter te strooien.
Voor het strooiwerk worden meerdere zoutsoorten gebruikt: natriumchloride (NaCl), het agressieve calciumchloride (CaCl2) of het vrij zeldzaam toegepaste magnesiumchloride (MgCl2). In België gebruiken de openbare diensten sinds 2008 vooral natriumchloride, vaak gemengd met water.
Dit seizoen is er tot nu toe bijna 12 miljoen kilogram zout gestrooid. Vorig jaar was dit iets meer dan 56 miljoen en dit is allebei weinig vergeleken met het tienjarig gemiddelde van 90 miljoen kilogram per jaar. Het hoogterecord staat op de winter van 2009-2010 toen 191 miljoen kilo gestrooid is (figuur 1).
Het onthardingszout is spierwit, maar strooizout mag ook wat donkere spikkels bevatten. In de opslag ontstaan inmiddels enorme witte bergen. Het lijken wel skipistes.
De beste onkruidverdelger met glyfosaat is 'Roundup'. Dit is een sterk middel die zo effectief is dat het bijna alle onkruiden volledig kan doden. De 'ouderwetse' Roundup met met glyfosaat mag in Nederland en België niet meer aan particulieren verkocht worden wegens mogelijk kankerverwekkende stoffen in de glyfosaat.
Steenzout voor schone bestrating
Dan is steenzout hiervoor de oplossing. Het zout zout werkt ook goed tegen groene tegels en bestrating. Op steeds meer opritten en stoepen ligt in het voorjaar en de zomer een laagje zout.
Azijn, bleekwater of zout zijn af te raden. Waspoeder is ook een slecht idee. Het bevat fosfaten die de bodem verzuren.
Veel mensen gebruiken azijn tegen onkruid of groene aanslag op hun terras of oprit, maar dit is niet toegestaan. Het gebruik van azijn tegen onkruid en groene aanslag kan een risico vormen voor mens en milieu.
Van alle zoutsoorten op basis van natriumchloride, met of zonder jodium, is er geen één echt gezonder dan de ander. Dus ook niet Himalayazout, Keltisch zeezout of Koosjerzout. 'Deze bestaan voor het overgrote deel uit natriumchloride en zijn niet gezonder dan gewoon keukenzout', zegt Geleijnse.
Het is belangrijk preventief te strooien, dus nog vóór het glad wordt. Op die manier kan men een permanente veiligheid van de weg garanderen én houdt men het zoutverbruik in de hand.
Er wordt in een winter ongeveer 30.000 ton zout gestrooid. Het zout ligt opgeslagen op 83 verschillende locaties. In de winter van 2005-2006 werd een record van 40.000 ton strooizout uitgereden.
Schade aan planten en dieren door strooizout
Zout wat direct op het blad komt zorgt voor verschroeiing en uiteindelijk sterft het blad af, bij ernstige schade zal de gehele plant verdrogen en afsterven. Strooizout wat door de regen in de sloot loopt heeft ook nadelige gevolgen op dieren en planten in het water.