Turf, stalmest, compost kan je ook toevoegen om de grond te verbeteren. Zorg voor een goede combinatie van zwart grond, compost en mest. Potgrond zal de bomen verstikken. Bij kleigrond is het van belang om een goede afwatering te hebben zodat de grond luchtig wordt en voldoende zuurstof krijgt te maken.
Zanddeeltjes verweren nauwelijks en bevatten over het algemeen weinig voedingsstoffen. Zandgronden zijn voor de nutriëntenlevering sterk afhankelijk van organische stof. Uit organische stof komen bij de mineralisatie belangrijke elementen, zoals stikstof (N), fosfaat (P) en zwavel (S) beschikbaar.
Na de winter is de grond in je tuin niet meer zo luchtig. Door Pokon Gedroogde Mestkorrels te strooien in het voorjaar geef je de bodem een echte oppepper. Het verbetert je grond door het hoge gehalte organische stof en maakt het hierdoor weer een luchtig geheel.
Bepaalde planten, bloemen en gewassen in je (moes)tuin worden helaas graag opgegeten door slakken. Om dit te voorkomen kun je gebroken eierschalen rondom je planten en gewaassen leggen. De schalen zijn te scherp voor de lijfjes van de slak waardoor ze er niet overheen gaan.
De meeste planten verkiezen een licht zure grond (pH tussen 5,5 en 7). Maar zuurminnende planten zoals azalea's en rododendrons voelen zich het best bij een pH tussen en 4,0 en 5,5. Kalkminnende planten zoals buxus en lavendel daarentegen verkiezen een licht alkalische bodem (pH tussen 7,0 en 7,5).
Je kunt de bodem verbeteren door de eerste 20 centimeter tuingrond eenmalig goed los te maken door te spitten en daarna hoogwaardige compost in de bovenste grondlaag aan te brengen. Daarna doet de natuur de rest. Gebruik geen GFT compost of andere, vaak goedkope of gratis af te halen, compostsoorten.
Wat zijn de nadelen van zandgrond? Zandkorrels zijn grof en houden daardoor minder goed water en voedingsstoffenvast. Daarom moet je meer gieten, bemesten en bekalken. Zandgrond koelt ook sneller af en dus heb je meer last van nachtvorst.
Harde kleigrond kun je spitten met een goede stevige spade, maar ga nooit hele scheppen tegelijk proberen te nemen. Eerst stukje bij beetje ene klein kuiltje graven. Heb je eenmaal genoeg diepte om de hele spade in te steken, dan kun je van daaruit verder spitten.
Kleigronden zijn over het algemeen slecht waterdoorlatend. Als er water blijft staan in je tuin dan is dat vaak een gevolg van een storende laag in de ondergrond. Zo'n laag kun je doorbreken door de border diep door te spitten met een mobiele kraan.
De zuurgraad wordt beïnvloed door het kalkgehalte van de grond. Zand en veengronden zijn in het algemeen zuurder (pH van 4,5 tot 5,6) dan kleigronden (pH hoger dan 6,7). De pH regelt het evenwicht in de bodem d.m.v. chemische processen.
Groenteteelt komt op zand- en kleigronden voor. Prei en sla bijvoorbeeld kunnen het beste op zand geteeld worden. Kool het beste op klei. Interessant is dat de oude groenteteeltgebieden op zandgronden met bruine humus liggen.
Je maakt humusrijke grond door frequent organische stoffen door de grond te mengen. Dit kan bijvoorbeeld compost zijn maar ook bijvoorbeeld fijne houtsnippers, mulch, kokosgrond en oude bladresten van de herfst. Dit materiaal vergaat snel en dat maakt je bodem doorlaatbaar en ook voedselrijk.
Extra toevoegen van kalk is meestal niet noodzakelijk. Voor zandgrond is dat wezenlijk anders. Zandgronden zijn van zichzelf vaak zuurdere gronden. Een zuurgraad lager dan 4,8 komt hier regelmatig voor.
Hoe herken je zure grond? Je ziet een mix van vijftig procent grove delen onderin met daarboven circa 8 millimeter donkere delen. Dit zijn organische delen (grove afgestorven planten en dierenresten). Dan heb je te maken met bosgrond, een mooie maar iets zure bodem die makkelijk te bewerken is.
Humusrijke grond wordt ook wel 'voedselrijke grond' genoemd. Humus bevat namelijk veel voedingstoffen voor tuinplanten. Veengebieden, kleigronden en lössgrond zijn voorbeelden van vaak 'voedingsrijke gronden'.
Compost voedt de bodem. Compost bevat kleine hoeveelheden voedingsstoffen die geleidelijk vrijkomen. Een laag van 2 cm compost opbrengen en goed door de bovenste 20 cm van de grond mengen. Per 100 vierkante meter heeft u 2 kubieke meter (circa 1400 kilo) nodig.
Voordelen van spitten
Spitten is een eeuwenoude methode voor het klaarmaken van de grond. Door te spitten zorg je ervoor dat zware grond makkelijker te bewerken is. Je raakt ook het onkruid kwijt en je kunt meteen bodemverbeteraar of gedroogde mest door de bodem werken.
Er is sprake van infertiliteit als onomstotelijk is vastgesteld dat bij een (echt)paar één of beide partners niet in staat is om nakomelingen te krijgen. Zolang dat niet is vastgesteld, wordt gesproken van subfertiliteit, verminderde vruchtbaarheid.
Een vruchtbare en levende bodem is superbelangrijk voor de planten die erop groeien: het rijke bodemleven – met honderden levende organismen zoals wormen, schimmels en bacteriën – breekt het organisch materiaal af en maakt de voedingsstoffen beschikbaar voor de tomatenplanten wanneer ze die nodig hebben.
De humus houdt water en nutriënten beschikbaar voor de gewassen. Daarnaast vormt een vruchtbare bodem een natuurlijke bescherming tegen plagen en ziektes. Omdat een bioboer geen kunstmest en geen chemische bestrijdingsmiddelen mag gebruiken, is het des te belangrijker dat hij het bodemleven goed gezond houdt.