Om de impératif présent of de bevelende wijze te vormen, heb je de indicatif présent nodig. Er bestaan 3 vormen: een bevel gericht aan 1 persoon, gericht aan meerdere personen en de 'laten we' - vorm. Voor de eerste gebruik je de je-vorm, voor de tweede de vous-vorm en voor de laatste de nous-vorm.
Om een imperative te maken, gebruik je de infinitief van het werkwoord.Dit gebruik je zonder “to”. Bv. to come -> Come here! Bv. to open -> Open your bottle.
Het imparfait wordt gevormd door eerst de vorm van nous (1e persoon mv) in de présent te nemen, daar -ons (de uitgang) van af te halen en de uitgangen van het imparfait (-ais, -ais, -ait, -ions, -iez, -aient) ervoor in de plaats te zetten.
Het gebruik van DE GEBIEDENDE WIJS in het Frans
De gebiedende wijs kent drie vormen: de TU, NOUS en de VOUS vorm. De TU vorm heeft de uitgang van de 1e persoon enkelvoud van de présent: mange, viens, marche, etc. Dit wordt vertaald met eet, kom, loop. Er komt geen persoonlijk voornaamwoord bij het werkwoord te staan.
Om de impératif présent of de bevelende wijze te vormen, heb je de indicatif présent nodig. Er bestaan 3 vormen: een bevel gericht aan 1 persoon, gericht aan meerdere personen en de 'laten we' - vorm. Voor de eerste gebruik je de je-vorm, voor de tweede de vous-vorm en voor de laatste de nous-vorm.
De Franse impératif is een vrij makkelijke tijd om te vormen, omdat het gebaseerd is op dezelfde vervoeging als de simple present indicative tense. We beginnen met de vervoegingen tu, vous en nous, en net als in het Engels laten we het voornaamwoord vallen.Voor -er-werkwoorden in de vervoeging tu laten we ook de laatste "s" vallen.
De imparfait wordt gevormd door de eerste persoon meervoudsvorm van het werkwoord te nemen (d.w.z. de nous-vorm) en de -ons-uitgang te verwijderen, en vervolgens de imparfait-uitgangen toe te voegen, namelijk -ais, -ais, -ait, -ions, -iez en -aient . Als het werkwoord onregelmatig is in de tegenwoordige tijd, zal het de onregelmatige stam in de imparfait behouden.
De imparfait stam van être moet je simpelweg weten. Het is: “ét-“. Dan word ik was: j'étais. En wij waren: nous étions.
Imperatieve zinnen worden gebruikt om bevelen/orders of verzoeken uit te drukken en ook om instructies of advies te geven. Imperatieve zinnen hebben geen onderwerp nodig . Vergeet bovendien niet dat het werkwoord dat in een imperatieve zin wordt gebruikt, altijd in de simple present tense moet staan.
L'impératif is de gebiedende wijs in het Frans.Je gebruikt de l'impératif wanneer iemand een opdracht, bevel of aanwijzing geeft. Er zijn drie vormen van l'impératif: de tu (jij) vorm, de nous (wij) vorm en de vous (jullie/u) vorm. Je spreekt mensen die je goed kent aan met tu.
HOI HOI, Om een werkwoord in de nous-vorm (wij-vorm) te zetten in het Frans, volg je meestal deze stappen: Neem de infinitief van het werkwoord (het hele werkwoord, zoals parler (spreken), finir (eindigen), of choisir (kiezen)). Conjugeer het werkwoord in de tegenwoordige tijd (présent) voor de nous-vorm.
De gebiedende wijs (of: imperatief) is een werkwoordsvorm die wordt gebruikt in zinnen die een gebod of bevel uitdrukken. In dergelijke zinnen ontbreekt het onderwerp en staat de gebiedende wijs altijd op de eerste plaats: (1) Verroer je niet!(2) Blijf er toch ook met je vingers van af!
Onpersoonlijke werkwoorden
bijvoorbeeld het veel voorkomende - il faut- dat ongeveer 'het moet' of 'je moet' betekent. Er bestaat alleen een -il- vorm van , in alle tijden: il fallait - il a fallu - il faudra. Il faut wordt daarom ook wel een defectief werkwoord genoemd.
De imparfait (onvolmaakte) tijd is een verleden tijd die betrekking heeft op een voortdurende toestand of actie. Aller wordt als volgt in de imparfait vervoegd: j'allais, tu allais, il/elle/on allait, nous aliens, vous alliez en ils/elles allaient.
Être in de imparfait (imperfecte tijd)
Zoals we hierboven hebben uitgelegd, wordt bij het vervoegen van être voor het verleden vaak de imparfait-tijd gebruikt. Deze tijd beschrijft toestanden van zijn en handelingen die in het verleden gaande waren of herhaald werden.
De imparfait wordt gebruikt om lopende acties, settings of gebruikelijke gebeurtenissen in het verleden te beschrijven. Het zet de scène voor wat er rond de hoofdactie gebeurde. Daarentegen richt de passé composé zich op specifieke gebeurtenissen die voltooid zijn. Het beantwoordt vragen over wat er op een bepaald moment gebeurde.
De gebiedende wijs in het Engels wordt over het algemeen gebruikt om een bevel te geven, iemand aan te sporen iets te doen, een waarschuwing te geven of instructies te geven. Er zijn verschillende onderscheidende vormen van de gebiedende wijs in het Engels: bevestigend, ontkennend en vermanend , evenals de meer hartelijke manieren om een bevel uit te drukken.
De vertaling van de plus-que-parfait in het Nederlands is de 'voltooid verleden tijd'. Bijvoorbeeld: 'ik had gegeten'. De plus-que-parfait vormen gaat op exact dezelfde manier in het Frans: hulpwerkwoord avoir of être in de imparfait + het voltooid deelwoord.
De passieve zin wordt gevormd met het vervoegde werkwoord être + en het voltooid deelwoord van het hoofdwerkwoord. Être wordt vervoegd in dezelfde tijd als die van de actieve vorm.