De gebiedende wijs (of: imperatief) is een werkwoordsvorm die wordt gebruikt in zinnen die een gebod of bevel uitdrukken. In dergelijke zinnen ontbreekt het onderwerp en staat de gebiedende wijs altijd op de eerste plaats: (1) Verroer je niet!(2) Blijf er toch ook met je vingers van af!
Om een imperative te maken, gebruik je de infinitief van het werkwoord.Dit gebruik je zonder “to”. Bv. to come -> Come here! Bv. to open -> Open your bottle.
Imperatieve werkwoorden zijn woorden die worden gebruikt om een gebiedende zin te maken die een bevel geeft aan de persoon die wordt aangesproken . Het gebiedende werkwoord is de actie die de spreker of schrijver wil dat iemand uitvoert. Een voorbeeld: "Flip the burger." Flip is het gebiedende werkwoord.
Een zin staat in de "gebiedende wijs" als er een bevel (= een opdracht/boodschap) in de zin staat en er geen onderwerp in die zin staat. Je schrijft het werkwoord in de ik-vorm (= de stam) als de zin in gebiedende wijs staat.
gebiedende wijs (GRAMMAR)
de vorm van een werkwoord die gewoonlijk wordt gebruikt om bevelen te geven : in de gebiedende wijs In de zin "Laat hem met rust!" is het werkwoord "verlaten" een gebiedende wijs/staat in de gebiedende wijs. Meer voorbeelden. Een zin die een bevel is, zoals 'Blijf daar staan', bevat een gebiedende wijs.
De gebiedende wijs in het Engels wordt over het algemeen gebruikt om een bevel te geven, iemand aan te sporen iets te doen, een waarschuwing te geven of instructies te geven. Er zijn verschillende onderscheidende vormen van de gebiedende wijs in het Engels: bevestigend, ontkennend en vermanend , evenals de meer hartelijke manieren om een bevel uit te drukken.
Gebiedende wijs (imperatief)
De imperatief of gebiedende wijs wordt gebruikt om bevelen, aansporingen of verzoeken uit te drukken: 'Kom binnen', 'Ga zitten', 'Meld u aan'. De gewone gebiedende wijs is gelijk aan de eerste persoon enkelvoud van het werkwoord.
HOI HOI, Om een werkwoord in de nous-vorm (wij-vorm) te zetten in het Frans, volg je meestal deze stappen: Neem de infinitief van het werkwoord (het hele werkwoord, zoals parler (spreken), finir (eindigen), of choisir (kiezen)). Conjugeer het werkwoord in de tegenwoordige tijd (présent) voor de nous-vorm.
Om de impératif présent of de bevelende wijze te vormen, heb je de indicatif présent nodig. Er bestaan 3 vormen: een bevel gericht aan 1 persoon, gericht aan meerdere personen en de 'laten we' - vorm. Voor de eerste gebruik je de je-vorm, voor de tweede de vous-vorm en voor de laatste de nous-vorm.
dwingend, bindend, gebiedend, stringent. als synoniem van een ander trefwoord: dwingend (bn) : bindend, imperatief, compulsief, stringent, verplichtend.
Eigenlijk is het heel simpel: je kan hier nooit 'dt' zien staan, want in de gebiedende wijs moet je nooit een 't' toevoegen. Als je toch zou twijfelen kan je altijd het werkwoord vervangen door een ander werkwoord. Maar soms (met wederkerige werkwoorden) staat er in een zin met gebiedende wijs toch een onderwerp.
Imperatieve zinnen worden gebruikt om bevelen/orders of verzoeken uit te drukken en ook om instructies of advies te geven. Imperatieve zinnen hebben geen onderwerp nodig . Vergeet bovendien niet dat het werkwoord dat in een imperatieve zin wordt gebruikt, altijd in de simple present tense moet staan.
Houd is goed in bijvoorbeeld: 'Ik houd de deur open', 'Houd jij de deur open? ' en 'Houd de deur open! ' Houdt is goed in bijvoorbeeld: 'Jij houdt de deur open', 'Maaike houdt de deur open' en 'Houdt u de deur open? '
De imperatief is een bevel of verbod. De imperatief kan in het enkelvoud of meervoud staan. De vorming van de imperatief is voor het enkelvoud gewoon de stam en voor het meervoud de stam "+te".
Je gebruikt de l'impératif wanneer iemand een opdracht, bevel of aanwijzing geeft. Er zijn drie vormen van l'impératif: de tu (jij) vorm, de nous (wij) vorm en de vous (jullie/u) vorm. Je spreekt mensen die je goed kent aan met tu. Je gebruikt dan de ik-vorm in de tegenwoordige tijd van het werkwoord.
De gebiedende wijs wordt ook imperatief genoemd. Zinnen die in de gebiedende wijs staan, zijn vaak een opdracht, gebod of bevel.Er staat dan ook vaak een uitroepteken achter. Als een zin in de gebiedende wijs staat, staat er geen onderwerp in de zin.
Mits het grammaticale imperatieven zijn, ja, dan zijn het complete zinnen . Imperatieven en vraagzinnen zijn verschillende soorten zinnen, maar niet onvolledig. Ze hebben hun eigen grammatica, dat is alles.
Een imperatieve taal is een programmeertaal die expliciet de set opdrachten of procedures specificeert die nodig zijn om een output te bereiken . Het wordt gekenmerkt door de expliciete codering van toestanden in zowel de representatie- als uitvoeringslagen van de taal.
Met de gebiedende wijs (the imperative) zeg je dat iemand iets moet doen. Dit kun je bedoelen als bevel, waarschuwing, advies of aanwijzing. In het Engels begint de gebiedende wijs altijd met het hele werkwoord zonder to.
1. Voor de werkwoordsvormen in de imperatief die eindigen op een klinker en gevolgd worden door en/y, voegen we nog een -s toe om uitspraak vloeiend te laten klinken. Bijvoorbeeld: Daenerys vraagt om even te gaan kijken of haar draken het goed stellen. Veuillez voir comment se sentent mes dragons !