Wanneer u hechtingen heeft, mag u er zachtjes overheen poetsen. De hechtingen lossen na twee tot drie weken vanzelf op, het mee poetsen van de hechtingen bevordert het oplossen ervan. Omdat de mond na de behandeling misschien niet ver open gaat, is het makkelijker om een kindertandenborstel te gebruiken.
Oplosbare hechtingen in de wond verdwijnen vanzelf.
Direct na de hechting (de eerste 24-48 uur) is het van belang om je wond en de hechtingen droog en schoon te houden. Vuil kan zorgen voor een ontsteking en vertraging van de genezing. Als er nog steeds vocht of bloed uit je wond komt, nadat deze gehecht is, kun je een pleister of gaasverband gebruiken.
Hechtingen. De meeste wonden worden gehecht met hechtdraad dat na enkele dagen vanzelf oplost en uit de wond verdwijnt. Dit kan variëren tussen de 2 en 14 dagen. Het vroegtijdig verlies van draden is dus niet verontrustend.
Als de hechtingen te strak zitten, kan littekenvorming onregelmatig ogen en kan de vorm van de wond nadelig beïnvloed worden.
Het kan ook nodig zijn om een afspraak te maken met de dokter om de hechtingen te laten verwijderen. Pak de hechtingen vast met het schone pincet en trek voorzichtig aan elke knoop. Schuif de punt van de schaar in de lus en knip de steek af. Trek voorzichtig aan de draad om de hechting door de huid te laten glijden.
Als je hechtingen te lang laat zitten, kunnen er huidvlekken ontstaan. Soms kan het littekens veroorzaken. Het maakt het ook moeilijker om de hechtingen eruit te halen.
Op deze pagina vindt u het antwoord op de vraag: Hoe verwijder je hechtingen? Let op: verwijder nooit zomaar zelf uw hechtingen, maar doe dit altijd in overleg met een arts.
Gebruik liever geen vaseline; Neem een klein beetje crème / zalf. Met het topje van de pink heeft u in principe voldoende. Ga met een ronddraaiende beweging over het litteken.
De opperhuid wordt continu vernieuwd. Het duurt ongeveer vier weken voordat de hele opperhuid is vernieuwd. Het bovenste laagje dode hoorncellen laat steeds vanzelf los. Meestal is dit niet merkbaar, maar bij een snelle celdeling, zoals na verbranding door de zon is dit zichtbaar als 'vervellen'.
U kunt het litteken soepel houden door een vette crème of anti-litteken crème te gebruiken nadat de wond gesloten is. Soms groeit het litteken verder.
De oppervlakkige laag met verteerbare of niet-verteerbare hechtingen. De hechtingen in de oppervlakkige laag worden na 1 à 2 weken verwijderd. Soms gebeurt het dat een verteerbaar draadje uit de diepe laag tevoorschijn komt doorheen de huid, vooraleer dit volledig verteerd is. Dit is volledig goedaardig.
Niet schrobben. Breng vaseline aan met een schoon wattenstaafje en dek het vervolgens af met een pleister of een andere vorm van niet-klevende verband . Herhaal deze routine dagelijks totdat de hechtingen oplossen en de wond volledig is genezen. Als het gebied schurftig of jeukend blijft, breng dan dagelijks vaseline aan om het vochtig te houden en jeuk te verminderen.
Komt er nog vocht of bloed uit de wond, doe er dan een pleister of gaasje op tot de wond droog is. Douche met hechtingen niet langer dan 10 minuten. Als de hechtingen eruit zijn, mag je weer langer douchen, in bad en zwemmen.
De hechtingen lossen na twee tot drie weken vanzelf op, het mee poetsen van de hechtingen bevordert het oplossen ervan. Omdat de mond na de behandeling misschien niet ver open gaat, is het makkelijker om een kindertandenborstel te gebruiken. Als het nodig is, krijgt u een plastic spuitje mee (Monoject).
Niet-oplosbare hechtingen (meestal donkerblauw of zwart gekleurd) dienen meestal na 10 tot 14 dagen verwijderd te worden. Oplosbare hechtingen (meestal niet zichtbaar) hoeven niet verwijderd te worden. dit kan 4-6 weken duren.
Zalf met zink bevordert de wondgenezing en heeft een ontstekingsremmende werking. Honing is ook een effectieve natuurlijke wondgenezer. Aangezien het als natuurproduct echter niet bacterievrij is, is het aan te raden om bij je apotheker te kiezen voor medische honing, de zogenaamde Medihoney.
Vermijd het gebruik van waterstofperoxide , dat schadelijk kan zijn voor de genezing van wonden. De aanwezigheid van vuil, bacteriën of andere onzuiverheden in open huid kan een infectie veroorzaken en de ontstekingsperiode verlengen. Fisher zegt dat langdurige ontsteking de littekenvorming versterkt.
Oplosbare hechtingen in de wond verdwijnen vanzelf. Als de uiteinden van de hechtingen niet oplossen en gaan irriteren of ontsteken, laat deze dan na twee weken bij uw huisarts verwijderen.
De onderliggende hechtingen hebben wel 6 weken nodig om zelf op te lossen. Soms lost het onderhuidse hechtmateriaal niet goed op. Restanten van de hechtingen zullen zich dan vanzelf naar buiten werken. Je kunt dus weken na de bevalling nog wat hechtingen verliezen.
Onderhuids gebruikt de dermatoloog oplosbare hechtingen. Deze hoeven niet verwijderd te worden. Wel kan soms een draadje boven de huid komen en irriteren. U kunt deze bij de huisarts boven de huid af laten knippen.
Trek met het pincet voorzichtig aan elke knoop.Schuif de schaar in de lus en knip de steek af.Trek voorzichtig aan de draad totdat de hechting door uw huid en eruit glijdt . U kunt hierbij lichte druk voelen, maar het verwijderen van hechtingen is zelden pijnlijk.
Een onveilige gehechtheid is wel een risicofactor, maar ook wat vanuit het gewone dagelijkse leven te herstellen is. Door nieuwe (wel goede) ervaringen op te doen. Eventueel met extra hulp; een periode behandeling is ondersteunend om oude pijn op te ruimen en nieuwe goede ervaringen binnen te laten komen.
Maar de meest populaire theorie is dat een steek wordt veroorzaakt door irritatie van het pariëtale peritoneum , het membraankorset dat om uw buikstreek heen zit. Tijdens het sporten raken uw rompspieren vermoeid en uw rugspieren overbelasten zich om dit te compenseren, door op zenuwen te drukken die u in uw buik, zij of schouders voelt.