Beginnende weeënDeze weeën komen soms om de zeven – acht minuten, maar kunnen ook direct om de drie minuten komen. Het kenmerk van deze weeën is dat ze vrij kort duren, ongeveer een halve minuut en dat de pijn nog best te verdragen is.
Wanneer ze ongeveer om de 4 à 5 minuten komen en een minuut duren, spreken we van ontsluitingsweeën. Je bevalling is nu echt begonnen! Met deze weeën bereik je vaak zo'n 3 tot 4 centimeter ontsluiting. Dit noemen we de latente fase.
In de latente fase zijn de weeën begonnen en komen ze steeds regelmatiger en frequenter, met minimaal 2 weeën per 10 minuten. Het zijn beginnende weeën, die nog gemakkelijk op te vangen zijn; je kunt ze wegzuchten en je kunt nog praten. Door je weeën verstrijkt de baarmoedermond.
Weeën timen
Wanneer de weeën een uur lang om de 3-5 minuten komen en waarbij één wee een minuut of langer duurt, is de bevalling vaak begonnen. Hierbij is het zo dat er 5 minuten tussen het begin van elke wee zit, je hebt dus 3-4 minuten pauze tussendoor.
De actieve fase betekent dat het echte werk is begonnen. Je krijgt nu regelmatige krachtige en pijnlijke weeën . Deze weeën volgen elkaar sneller op: elke 5 tot 2-3 minuten en duren 60-90 seconden en zorgen voor verdere ontsluiting.
Bij een eerste bevalling bel je ons in ieder geval bellen bij weeën die 1 uur duren en om de 5 minuten komen en 1 minuut duren. Bij een tweede of een volgende bevalling, als je herkent dat het begonnen is en ons nodig hebt. Maar bel ons in ieder geval bij weeën om de 5-7 minuten.
Onderzoeken. Bij aankomst in het ziekenhuis sporen we eventuele weeën op met een cardiotocografie (CTG of monitor). Dit toestel registreert eventuele contracties en de harttonen van uw baby. Daarnaast meten we via een echografie de lengte van de baarmoederhals en checken we op tekens van infectie.
Meestal komen de voorweeën 's nachts opzetten, omdat de baarmoeder dan actiever is. Voorweeën zijn niet ondraaglijk, maar wel zo pijnlijk en vervelend dat je er niet van kunt slapen. Het verschil met echte weeën is dat de intensiteit van de weeën niet opbouwt.De weeën worden niet sterker.
Je kunt je grieperig of vaag gaan voelen.Ook kun je te maken krijgen met diarree, zuurbranden, misselijkheid door begin bevalling en overgeven. daarnaast kan diarree een teken zijn voor het begin van een bevalling. Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling.
Over het algemeen beginnen de weeën binnen 24 uur nadat je vliezen gebroken zijn.
Zolang de weeën nog goed te doen zijn is het verstandig je nog af te leiden, probeer een klusje te verzinnen, maak een wandelingetje of probeer (in ieder geval tussen de weeën door) te slapen of rusten. Door de afleiding kan het baringsproces zich in alle rust ontwikkelen. Je zult merken dat je beter kunt ontspannen.
Wij laten meestal minimaal een dag tussen voordat we een nieuwe poging doen om de bevalling op te wekken. Meestal heb je wel direct na het strippen een menstruatie-achtige pijn in je onderbuik. Ook kan het voelen als harde buiken. Wanneer de bevalling echt begint voelt het natuurlijk anders.
De hoeveelheid oxytocine die u nodig heeft wisselt sterk evenals de duur van de inleiding. De meeste vrouwen bevallen echter wel binnen 24 uur na het starten van de oxytocine. Als u weeën krijgt wordt de conditie van het kind gecontroleerd met een cardiotocogram (CTG).
Oefenweeën worden niet steeds wat erger.
Dit in tegenstelling tot de echte ontsluitingsweeën, die komen steeds iets vaker en gaan ook steeds meer pijn doen. Als je twijfelt en veel voorweeën hebt die niet door lijken te zetten, maar toch behoorlijk pijnlijk zijn, bel dan voor alle zekerheid je verloskundige.
Een bevalling begint vaak met wat 'gerommel', willekeurige samentrekkingen van je baarmoeder waar nog geen ritme inzit en die niet heviger worden. Deze voorweeën kunnen ook weer afzakken. Deze activiteit van je baarmoeder geeft nog geen ontsluiting, maar zorgt wel voor het soepel en korter worden van de baarmoedermond.
Thelma Chiaka beviel in Houston van een zesling in amper tien minuutjes tijd. Een gemiddelde bevalling duurt al snel meer dan 7 uur. Maar voor Thelma Chiaka vloog de tijd: tussen 4.50 uur en 4.59 uur waren haar zes kinderen allemaal al ter wereld gekomen.
Voorweeën
Al weken of zelfs maanden voor de grote dag kan je last krijgen van harde buiken. Deze heten ook wel oefenweeën en voelen aan als een soort spanning in je buik. Merk je een verandering in deze harde buiken? Dan is dit misschien een van de symptomen dat je bevalling eraan komt.
Ongeveer 4-6 weken voor de bevalling gaat uw kindje indalen, hierdoor kunt u indalingsweeën voelen. U voelt deze weeën kort en onregelmatig, en soms kunnen ze voor pijnscheuten in uw onderbuik zorgen.
Je kunt de pijn van de weeën voelen in de (onder)buik, de (onder)rug en soms ook in de bovenbenen. Aan het begin van de bevalling kunnen de weeën onregelmatig zijn en zeurende onderbuikpijn geven. Naarmate de bevalling doorzet komen de weeën regelmatig en worden ze pijnlijker.
Duren de weeën 60 tot 90 seconden en komen ze om de 4 tot 5 minuten? Dan heb je waarschijnlijk ontsluitingsweeën. Deze zullen steeds heftiger worden. Tussen de ontsluitingsweeën door neemt de pijn echter af.
Zolang je twijfelt of het weeën zijn en geen darmkrampen bijvoorbeeld, is de kans groot dat je geen weeën hebt. Weeën zijn namelijk niet goed met iets anders te vergelijken. Als je ze eenmaal hebt, weet je dat het weeën zijn. Een wee begint met pijn in de lage rug die dan uitstraalt naar voren, laag in de onderbuik.
Harde buiken worden ook wel 'Braxton-Hicks contracties', 'oefenweeën' of 'valse weeën' genoemd. De baarmoeder kan samentrekken door bewegingen van de baby, lichamelijke activiteit, stress of door je darmen of blaas. Vaak ontstaan valse weeën in het tweede of derde trimester van de zwangerschap.
Wat betekenen de lijnen op de elektronische foetale monitor? De monitor naast uw bed heeft twee kronkelende lijnen, de een boven de ander. De bovenste lijn toont de hartslag van de baby. De onderste lijn toont uw weeën.
Er zijn verschillende lichamelijke klachten die kunnen wijzen op een vroeggeboorte, zoals vroegtijdige weeën, harde buiken, vroegtijdig gebroken vliezen, infecties, veranderende of toegenomen vagina afscheiding, vloedverlies, buikpijn en een drukkend gevoel in de onderbuik, vagina of het bekken.