Voor een echtgenoot / echtgenote, ouder of kind duurt de rouwperiode een heel jaar volgens de joodse kalender, dus na genoemde periode nog 10 maanden. De rouwenden gaan dan niet uit naar bijvoorbeeld theater, bioscoop of andere feesten.
De rouwenden verblijven een week lang met elkaar in het rouwhuis en werken niet. Meestal hoeft men ook niet te koken. Men houdt zich niet bezig met die dingen die men normaliter in het dagelijkse leven wel doet: luxueus baden, strijken, kleren wassen, seksuele omgang, trouwen, naar feesten gaan et cetera.
Een joodse uitvaart is vaak heel simpel en sober, zo ook de begraafplaats. Er worden over het algemeen geen bloemen neergelegd en er wordt geen muziek afgespeeld. Dit joodse gebruik komt vanuit de volgende gedachte: "Met lege handen komt men op de wereld en met lege handen verlaat men de aarde ook weer".
Elke sabbat draagt de naam van de Tora-lezing van die week. De lezing uit de Tora, het heilige boek van de joden, is het belangrijkste ritueel in de ochtenddienst in de synagoge. De Torarol, het heiligste voorwerp in het jodendom, wordt omringd door de aanwezigen naar de lessenaar in de synagoge gebracht.
In het jodendom is de sjivve, sjiva of sjiwwe (Hebreeuws: שבעה ; letterlijk: zeven) de zevendaagse rouwperiode die volgt op een begrafenis. Sjivve geldt voor de zeven verwanten in de eerste graad: vader, moeder, zoon, dochter, broer, zus en echtgenoot/echtgenote; dus niet voor grootouders en kleinkinderen.
Als er iemand was overleden werd er een zwarte doek over de spiegel gehangen. Dat was om de geest weg te kunnen laten gaan. Alle spiegels in huis moesten worden afgedekt. Buiten werden er ook nog zwarte linten opgehangen.
Voor moslims is het belangrijk dat de overledene zo snel mogelijk wordt begraven. Het liefst nog vóór de eerstvolgende zonsondergang of binnen 24 uur na de dood. Volgens het geloof lijdt een dode namelijk zolang hij/zij niet begraven is, omdat het lichaam zich nog onder de levenden bevindt.
Het hindoeïsme komt uit India en is de oudste godsdienst op aarde. De hindoes vereren veel goden en godinnen. Ze denken dat alle goden eigenlijk verschillende vormen van één goddelijke oerkracht zijn. De heilige boeken zijn de Veda's.
Joodse mannen en vrouwen trouwen meestal in de synagoge. Maar het kan ook ergens anders, zelfs gewoon buiten. De rabbijn, de geestelijke leider, zegent het huwelijk in. De kalla, de bruid en de chatan, de bruidegom worden daar goed door hem op voorbereid.
Vrome joden bidden 's ochtends, 's middags en 's avonds. Ze eten geen varkensvlees en geen melk en vlees gelijktijdig. Verder dragen joodse mannen een hoed of een keppel. Jongens worden besneden en kinderen vieren hun Bar mitswa (jongens) of Bat mitswa (meisjes).
De Davidster De Davidster of het Davidschild is het bekendste symbool van het Jodendom. Het is een zeshoekige ster die bestaat uit twee in elkaar geschoven driehoeken, het hexagram. De Davidster is genoemd naar het 'Schild van Koning David' dat hij volgens een legende droeg.
In twee landen is de Joodse bevolking groot: Israël en de Verenigde Staten (beiden rond 6 miljoen). Maar op een bevolking van meer dan 300 miljoen inwoners zijn de 6 miljoen Joden in de Verenigde Staten feitelijk een kleine minderheid. In Israël daarentegen is bijna 80% van de bevolking Joods.
Het wordt als een voorrecht gezien om het sterven aanwezig te mogen zijn. Wanneer het duidelijk is dat iemand gaat overlijden probeert men deze persoon de zonden te laten belijden door een gebed, het widdoej. Wanneer het einde echt nabij is, dan wordt het Sjeimes gezegd.
[jodendom] (Hebreeuws: kaddisj = heilige) Joods gebed, gewoonlijk gezongen bij de afsluiting van de gebeden in de synagoge, waarin wordt opgeroepen tot de heiliging van Gods Naam en wordt gesmeekt om het aanbreken van de Messiaanse vredestijd.
Wanneer een Joodse jongen de leeftijd van dertien jaar bereikt, wordt hij bar mitswa ("zoon van het gebod").
Op de dag van het huwelijk wordt door bruid en bruidegom gevast, totdat het huwelijk voltrokken is. Volgens de Talmoed (Bikoeriem 3:3) vindt op de trouwdag een vergeving plaats. De bruidegom en de bruid krijgen vergiffenis voor hun zonden en tekortkomingen, alsof het een persoonlijke Jom Kippoer is.
Talliet definities
naamw. Verbuigingen: tallitot gebedskleed, vierkante doek die om de schouder wordt geslagen met aan elke hoek een kwast (tsietsiet) Bron: WikiWoordenboek.
Een christelijk bruidspaar trouwt in de kerk, zodat God getuige is van de belofte die ze elkaar geven. De pastoor of dominee leest de trouwbeloften voor en de bruid en bruidegom beloven elkaar trouw te blijven en goed voor elkaar te zorgen. Als teken daarvan geven ze elkaar een ring.
De islam is de jongste van alle wereldreligies en komt op in de zevende eeuw in het huidige Saoedi-Arabië. Moslims geloven dat Allah de enige ware God is en dat Mohammed zijn profeet is. Ze menen dat het woord van Allah letterlijk is opgeschreven in hun heilige boek, de Koran.
Moslims geloven dat de islam is voortgekomen uit het christendom, dat op zijn beurt weer is geëvolueerd vanuit het jodendom. Mohammed leefde in een tijd waarin al wel redelijk wat joden en christenen rondliepen, maar nog relatief weinig moslims (hij was immers zelf de stichter van de Islam).
Heilige koe
Een van de redenen dat koeien heilig zijn, is omdat hindoes geloven dat de oermoeder wel eens de vorm van een koe aanneemt. Koeien zijn ook belangrijk vanwege hun melk en mest. Koeienpoep wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt als brandstof om huizen mee te verwarmen.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.