IJzertabletten: Dit is het meest voorkomende geneesmiddel. IJzertabletten bevatten ijzer in een vorm die het lichaam gemakkelijk kan opnemen. Het duurt zes weken tot enkele maanden bij dagelijks gebruik totdat een ijzertekort is aangevuld.
Een ijzerkuur duurt meestal enkele weken tot maanden. Hoe lang u het precies moet gebruiken bepaalt uw arts, eventueel aan de hand van bloedcontroles. Krijgt u een ijzerkuur voorgeschreven voor bloedarmoede tijdens de zwangerschap? Dan moet u deze meestal minimaal 4 weken blijven gebruiken.
Belangrijke bronnen voor ijzer zijn vlees en vleeswaren, brood en graanproducten, aardappelen en groente. Mocht dit voor u onvoldoende ijzer opleveren, dan kan de arts een ijzerpreparaat, zoals ferrosulfaat, voorschrijven. Het duurt zes weken tot enkele maanden van dagelijks gebruik totdat een ijzertekort is aangevuld.
Het duurt 2 tot 3 maanden om de ijzervoorraden te herstellen. Bij sommige groepen patiënten (nierziekten, kanker) zal toediening van EPO overwogen worden. Bloedtransfusie gebeurt enkel bij personen met zeer ernstige bloedarmoede.
Bij orale ijzertoediening is een gemiddelde stijging van tenminste 0,5 mmol/l per week te verwachten. Bij medicamenteuze behandeling van een vitamine B12- of foliumzuurdeficiëntie mag na vier weken een stijging van het Hb met 10% worden verwacht.
Op zoek naar écht ijzerrijk fruit? Ga dan voor gedroogd fruit: dadels, vijgen en rozijnen. Maar ook vers fruit kan veel ijzer bevatten: watermeloen, zwarte bessen, abrikozen, perziken en pruimen.
Het lijkt beter om één ijzertablet per twee dagen in te nemen in plaats van een- tot driemaal daags een tablet. Weken- tot maandenlang een tot vaak drie keer per dag een ijzertablet slikken, leidt vaak tot maag- en darmklachten. Dit komt deels doordat de dunne darm maar 15 procent van het ijzer opneemt.
Stress kan namelijk ook een ijzertekort veroorzaken doordat het lichaam om meer ijzer vraagt. Soms is er een andere behandeling van ijzertekort nodig. Kortom, door bloedarmoede aan te pakken, zorg je voor een betere weerstand en meer energie!
De meest voorkomende oorzaak van bloedarmoede is een ijzertekort. Hierdoor wordt bloedarmoede in de volksmond ook wel 'een ijzergebrek' genoemd. Je kunt een ijzertekort krijgen door extreem bloedverlies (door verwonding, operatie, bevalling of zware menstruatie) of verkeerde voeding.
IJzer en magnesium: bij het avondeten
IJzer kan maagklachten veroorzaken en magnesium kan een laxerend effect hebben. Daarom is het een goed idee om beide te nemen met een maaltijd, bij voorkeur de avondmaaltijd. Op die manier is de kans kleiner dat je maag geïrriteerd raakt.
Vermoeidheid, hartkloppingen, duizeligheid, kortademigheid, bleek zien, zweten, hoofdpijn, rusteloze benen: het zijn allemaal klachten die kunnen horen bij een tekort aan ijzer in het lichaam. IJzertekort, of ijzergebrek, is een belangrijke oorzaak van bloedarmoede.
Bij voorkeur innemen met drank of voedingsmiddelen die vitamine C bevatten (bevordert de absorptie door het zure milieu), en niet binnen 2 uur voor of 4 uur na inname van koffie, thee of melkproducten innemen, omdat deze producten de absorptie van ijzer verminderen.
Producten zoals thee, koffie en melkproducten beperken de opname van ijzer. Hierbij gaat het om de theïne en cafeïne ( u kunt dus wel gebruik maken van cafeïnevrije koffie en theïnevrije thee). Vitamine C (groente, fruit, vruchtensap) zorgt er juist voor zorgt dat de opname van ijzer wordt bevorderd.
Een tekort aan ijzer vermindert ook de weerstand en kan uiteindelijk leiden tot onvruchtbaarheid, moeilijkheid tot slikken, irritatie en verwarring. Een lichaam dat voor een lange periode te kampen heeft met een tekort aan ijzer, kan ook te maken krijgen met 'lepelnagels'.
De symptomen van bloedarmoede zijn verschillend en gevarieerd. De belangrijkste zijn: Gewichtsverlies of verlies van eetlust. Bleekheid.
Tannine (in rode wijn, thee en druiven) en voedingsvezel remmen de opname. Andere stoffen, zoals oxaalzuur in rabarber, zorgen dat het ijzer een onoplosbare vorm krijgt, waardoor de opname in het lichaam wordt bemoeilijkt.
IJzertekort kan onder andere ontstaan door chronische ziekten, een ijzerarm voedingspatroon en een stoornis in het opnemen van ijzer. Voor een goede behandeling is het belangrijk om de oorzaak van het ijzertekort vast te stellen. Eventueel kunnen ijzersupplementen een tekort verhelpen.
De Wereldgezondheidsorganisatie raadt een dagdosis aan van 120 mg ijzer zonder te specifiëren over welk ijzerzout het gaat. De hier besproken studie wijst op de mogelijkheid om de absorptie van een ijzersupplement te verhogen door een intermittente (= om de 2 dagen) inname van één dagdosis.
Loop je het risico op een laag ijzergehalte dan moet je oppassen met (groene) thee. Thee remt namelijk de opname van ijzer uit de voeding of uit supplementen. In vergelijking met gewone thee heeft rooibos minder nadelig effect op de opname.
Te veel ijzer kan schadelijk zijn voor de lever. Hierdoor neemt mogelijk de kans op leverkanker, hart- en vaatziekten en diabetes type 2 toe. Bij het slikken van meer dan 45 milligram ijzer per dag, kunnen acute maagdarmproblemen optreden zoals misselijkheid, overgeven en diarree.