Het herstel van een longembolie kan even duren, vaak wel 3 maanden. In die periode blijft u onder controle van uw arts. Houd rekening met het feit dat u bloedverdunners gebruikt. Hierdoor kunnen sneller bloedingen ontstaan.
Uw arts start de behandeling met antistolling die uw bloed verdunnen, zoals: Direct werkende orale anticoagulantia (DOAC's). DOAC's zijn tabletten die het samenklonteren van het bloed doen verminderen. Ze remmen de vorming van bloedstolsels en verminderen de kans op afsluiting van een bloedvat.
Herstel bij een longembolie
Hoe lang hangt af van de ernst en de oorzaak van de longembolie. Vaak duurt het tussen drie en twaalf maanden. In sommige gevallen moet je de bloedverdunners altijd blijven gebruiken, bijvoorbeeld als je meerdere longembolieën hebt gehad.
Over longembolie
Als de bloedprop zo groot is dat de toevoer van bloed naar de longen blokkeert of ernstig belemmerd is, dan leidt dit tot problemen. Als een grote bloedprop de longslagaders van beide longen afsluit, dan is er sprake van een ruiterembolie. Een longembolie kan dodelijk zijn.
Herstel na een longembolie
Na de behandeling van een longembolie herstelt u meestal helemaal. Soms blijft uw conditie wat minder als een stukje van uw longen beschadigd is. Een enkele keer kan er na een longembolie een groot bloedvat van de longen beschadigd zijn. U kunt dan hartfalen krijgen.
Stop met roken en voorkom meeroken, dit verkleint de kans op een longembolie. Leef op een gezonde manier, beweeg voldoende, eet gezond en behoud een gezond gewicht. Overgewicht is een risicofactor voor een longembolie. Gebruik u een anticonceptiepil?
Volgens voorzichtige schattingen sterven elk jaar 1250 Nederlanders aan trombose en 7000 aan een longembolie die niet op tijd is ontdekt. “Bij een kwart tot de helft van hen was de dood mogelijk te voorkomen.
Veelvoorkomende symptomen die horen bij een longembolie zijn een benauwd gevoel, pijn op de borst tijdens het ademhalen, een verhoogde hartslag en bloed ophoesten.
Welke klachten kan ik krijgen bij een longembolie? Door een longembolie kunt u verschillende klachten krijgen, zoals: sneller ademen of moeilijk ademen. pijn bij het ademen (op de borst of in de bovenrug)
Belangrijke klachten bij een longembolie zijn:
Hartkloppingen en / of pijn op de borst. Flauwvallen. Bloed of slijm ophoesten. Benauwdheid.
Het korte antwoord: ja, dat kan. “Als iemand bloedverdunners gebruikt voor de behandeling van trombose, longembolie of boezemfibrilleren, en diegene neemt de medicatie zorgvuldig alle dagen in, is de kans om trombose of longembolie te krijgen laag”, aldus dr. Gerdes.
In zeldzame, ernstige gevallen van longembolie is het nodig het stolsel op te lossen met medicijnen. U mag naar huis als de bloedverdunning goed is.
Een gezond voedingspatroon met veel vezels, groente en fruit, vis en weinig rood vlees, geraffineerde graanproducten en fastfood kan de kans op het ontwikkelen van een trombose in de aders of slagaders verkleinen. Noot 1.
' Omdat een longembolie vaak vanzelf verdwijnt, zijn andere medicijnen meestal niet nodig. 'Alleen als iemand een levensbedreigende longembolie heeft, wordt soms een medicijn gegeven dat het stolsel echt laat oplossen.
Het herstel van een longembolie kan even duren, vaak wel 3 maanden. In die periode blijft u onder controle van uw arts. Houd rekening met het feit dat u bloedverdunners gebruikt.
De vernauwing door het vastgegroeide stolsel kan hoge bloeddruk in de longslagader veroorzaken. Dat is gevaarlijk voor je longen en je hart, en uiteindelijk ook voor je leven. Veel patiënten zijn te laat voor een operatie.
Chantal Driesen legt uit: 'De longen reageren overmatig op prikkels, zoals temperatuurwisselingen, stof en pollen. Stress is ook zo'n prikkel. Hierdoor knijpen de spiertjes om de luchtwegen te sterk samen, waardoor je je heel benauwd kunt voelen.
Een longembolie zorgt ervoor dat er een bloedvat naar de longen afgesloten is. Hierdoor kan er verminderd zuurstof in het bloed komen, wat een benauwend gevoel geeft.
Hoe lang, dat wordt bepaald in overleg met uw behandelend arts. Meestal is dat 3 tot 6 maanden, maar soms ook voor een langere periode. Dit hangt van de oorzaak, en of u voor de eerste keer of al vaker een longembolie of trombose heeft gehad.
Hebt u een bloedstolsel in uw been (trombosebeen) of in uw longen (longembolie), dan komt u op de Spoedeisende Hulp. Er wordt gestart met bloedverdunnende medicijnen. Bij een longembolie is een ziekenhuisopname nodig van ongeveer vier dagen om u de juiste injecties te kunnen geven.
Vaak voelt u iets op de plek van de blokkade. Bij een bloedpropje in uw voet of been voelt u kramp, tintelingen of uw been gaat opzwellen.
Tijdens een langere behandeling is de kans op een nieuwe longembolie laag zolang de behandeling duurt, maar bij het stoppen is de kans op een recidief ook in dat geval 10%/jaar in het eerste jaar. Ongeveer 1/20 van deze recidieven is fataal, dus 0.5%/jaar.
Genoeg bewegen, niet roken, een gezond gewicht en voldoende water drinken. Door deze adviezen te volgen, verkleint u de kans op een longembolie. Een longembolie is een heftige ervaring met soms ingrijpende gevolgen.
Een hartfilmpje (ECG). Dit filmpje geeft informatie over de toestand van uw hart en kan aanwijzingen geven dat u misschien een longembolie heeft. Een longfoto (X-thorax). Deze wordt vaak gemaakt om te kijken of u andere ziektes heeft die uw klachten zouden kunnen verklaren, zoals een longontsteking of een klaplong.
Wie bloedverdunners slikt, moet oppassen met vitamine K. Deze vitamine is nodig voor de aanmaak van stollingseiwitten. De meest gebruikte bloedverdunners (acenocoumarol en fenprocoumon) zijn vitamine-K-antagonisten: ze vangen vitamine K weg en zorgen ervoor dat je minder stollingseiwitten maakt.