Eerste- en oppervlakkige tweedegraads brandwonden genezen meestal binnen 14 dagen, bijna altijd zonder littekens achter te laten. De genezing van diepere tweedegraads en derdegraads brandwonden duurt langer. Vooral bij derdegraads brandwonden ontstaan littekens. Door deze littekens kan de huid vergroeien.
De wond is roodachtig-wit, nat en erg pijnlijk. Er ontstaan blaren, waarbij de huid vaak niet meer heel is. Op sommige delen van het lichaam wordt de huid heel dik (bijvoorbeeld op de rug of het been) Genezing: meestal tussen de 3-6 weken. Een diepe tweedegraads brandwond kan na een maand of langer nog vanzelf genezen.
Als uw huid verbrand is door de zon, doet de huid pijn. Het duurt 2 tot 5 dagen voor de huid weer beter is. Te veel zon is niet goed voor uw huid.
Bij 1e graads brandwonden is de opperhuid nog niet beschadigd. De huid is rood, droog, pijnlijk en soms gezwollen. Een voorbeeld van 1e graadsverbranding is zonnebrand van de huid. Oppervlakkige 2e graads brandwond de huid is beschadigd, rood, nat en pijnlijk.
Het ontstaan van een litteken na een brandwond kun je niet volledig voorkomen. Je kunt wel de kans op afwijkende littekenvorming verkleinen, de zichtbaarheid van het litteken verminderen en huidklachten verlichten. Dat doe je door de verbrande huid goed te verzorgen, met een goede littekencrème.
Oppervlakkige tweedegraads brandwonden zullen meestal binnen twee weken vanzelf genezen. Op sommige delen van het lichaam is de huid heel dik (bijvoorbeeld de rug of het been) en kan een diepe tweedegraads brandwond nog binnen 3 tot 4 weken vanzelf genezen.
Doordat de cellen in de basale laag zich voortdurend delen en deze uiteindelijk aan de bovenkant afschilferen, vernieuwt de opperhuid zich ongeveer één keer per maand. Het vermogen tot aanmaak van nieuwe cellen in de basale laag, maakt dat de huid bij een verwonding vrij snel dichtgroeit.
Derde graads brandwonden zijn de diepste brandwonden. Alle huidlagen zijn beschadigd en de huid is op die plek zijn functionaliteit volledig verloren. Derde graads brandwonden zijn wit of zwart van kleur, droog en niet pijnlijk. De kleur is afhankelijk van de manier van verbranden.
1e graads brandwonden worden behandeld met een crème, zoals after sun of Vaseline®. 2e en 3e graads brandwonden worden behandeld met Flammazine® of Flammacerium® . Beide zijn anti-bacteriële middelen die ervoor zorgen dat de brandwond niet gaat ontsteken.
Werking Geïmpregneerde gazen met vaseline of betadinezalf bedekken de wond waarbij zij wondvocht doorlaten. Zij kunnen op open brandwonden gebruikt worden en afgedekt worden met een absorberend of hydrofiel verband.
'Gebruik een vochtinbrengende crème'
De dermatoloog raadt mensen die verbrand zijn aan om een vochtinbrengende crème te gebruiken, waar zo min mogelijk aan toegevoegd is. De bekendste crème is waarschijnlijk die van Nivea.
Maar nee, je hebt er geen apart product voor nodig. Meer zelfs, zo'n aftersun bevat vaak irriterende ingrediënten als parfum, menthol en alcohol. Precies die 'koelende' stofjes zetten je huid extra onder druk, en dat is na écht niet wat je beschadigde huid nodig heeft.
Tip 2: Kies voor Aloë Vera en hydraterende ingrediënten
De zon droogt de huid uit, maar ook het zoute zeewater, chloorwater en transpiratie hebben zo hun invloed.
Heb je een eerstegraads brandwond of een oppervlakkige tweedegraads? Dan zal je huid zich als het goed is vanzelf herstellen, meestal zonder brandwond. Maar ook dan verlicht ALHYDRAN je klachten: de crème werkt heerlijk verkoelend op je huid. Bovendien krijgt je huid extra hulp om snel(ler) te herstellen.
De verbrande huid koelen met een koude natte doek . Gebruik daarna een after sun gel of lotion. Bij pijn mag u altijd een aspirine of een paracetamol innemen. Bij jeuk kunt u een verkoelende zalf smeren.
Bij een derdegraads brandwond zijn zowel de opperhuid als de lederhuid volledig beschadigd tot in het onderhuids vetweefsel. Een derdegraads brandwond is wit, beige/bruin of zwart, droog en leerachtig en de wond is nauwelijks pijnlijk omdat de zenuwen zijn aangetast.
1e graads brandwond
De verbrande plek is rood of roze, pijnlijk, droog, zonder blaren. Een verbrande huid door de zon is hier een voorbeeld van. Het valt te vergelijken met een ontstekingsreactie, aldus de Brandwondenstichting, en na een paar dagen verdwijnen de onaangename verschijnselen.
De meeste blaren verdwijnen na enkele dagen of soms weken wanneer het grote blaren betreffen. Een blaar (bullae) is een holte tussen twee huidlagen die zich vult met vocht. Hoe lang blaren duren is ook afhankelijk van uw mogelijkheid ze te ontzien.
Kleine oppervlakkige verbrandingen zonder blaren kun je afdekken met geïmpregneerd (zalf)gaas. Laat tweede- en derdegraads brandwonden en kapotte brandwonden altijd door een arts behandelen. Een gaas of pleister hoef je niet dagelijks te verwisselen. Als deze goed zit, kan deze enige dagen blijven zitten.
Als u koorts krijgt of als de wond warm en rood is, zijn dat de eerste verschijnselen van een ontsteking. Het is belangrijk dat u dan contact opneemt met uw behandelend arts.
De gevolgen daarvan zijn; 'warmteverlies', het lichaam verliest veel warmte omdat de huid de temperatuur niet kan vasthouden; 'vochtverlies', de huid kan het vocht niet tegenhouden en. 'infectiegevaar'; waar de huid defect is, kan door inwerking van bacteriën een infectie ontstaan.
Zit er een korst op dan kun je deze soepel houden door er vaseline op te smeren. Smeer geen vaseline op een open wond. Als dit niet praktisch is (bijvoorbeeld in verband met kleding) en bij diepere schaafwonden kun je de schaafwond afdekken met metaline of ander niet aan de wond klevend verband.
De aanmaak van nieuwe bloedvaatjes wordt gestimuleerd en er wordt nieuw weefsel gevormd. Dit is vochtig, helderrood en korrelig. Cellen aan de wondrand vermenigvuldigen zich en bedekken het weefsel. De wond is gesloten (genezing wond).
Speciaal vocht uit de bloed- en lymfevaten voert afval en bacteriën weg, zodat er geen infectie ontstaat. Dit goedje heet wondvocht en is doorgaans dus een teken van goede genezing. Toch is er ook een keerzijde: té veel vloeistof kan je verwonding zacht maken en het genezingsproces in gevaar brengen.