In de koelkast kun je brie 4 dagen bewaren nadat het product geopend is.In de vriezer kun je brie zelfs tot drie maanden bewaren (lees verderop op deze pagina hoe dat moet). De vriezer moet dan een temperatuur hebben van minus 18 graden Celcius.
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kaas is uitgedroogd of beschimmeld of ruikt vreemd. Bederf herken je snel door goed te kijken, ruiken of proeven.
Tijdslimiet. Als we Bon Appetit mogen geloven, zit je met een stuk kaas dat maximaal vier uur buiten de koelkast is gegarandeerd goed.
Zachte en smeuïge kazen zoals brie, feta en camembert - blijven een stuk minder lang houdbaar. Wanneer je deze kaassoort in huis hebt gehaald, doe je er verstandig aan deze binnen twee weken op te eten (lijkt ons geen vervelende opgave).
De houdbaarheid van kaas verscheelt per type kaas. Harde kazen zijn het langst houdbaar, namelijk zo'n 3 maanden mits u ze u ze in de koelkast bewaard. Geopend zijn harde kazen ongeveer 2 weken houdbaar. Half harde zijn in de koelkast 2 maanden houdbaar en geopend 2 weken.
Gevaren van beschimmelde kaas eten
coli, Listeria, Salmonella, en Brucella. Deze kunnen allemaal voedselvergiftiging veroorzaken (5, 6). De symptomen daarvan zijn onder meer braken, maagpijn en diarree. In ernstige gevallen kan het tot de dood leiden.
Plakken kaas zijn 4 dagen houdbaar in de koelkast. Geraspte kaas 2 dagen. Invriezen kan, maar geeft kwaliteitsverlies.
Je kunt een bedorven kaas herkennen aan een sterke geur die in de buurt komt van ammoniak. Ruik je dit? Dan kun je hem beter weggooien. Ook wanneer de korst sterk verkleurd is of als er vreemde plekjes op zitten die er eerst niet op zaten kun je hem beter in de groencontainer deponeren.
Nee, beschimmeld voedsel moet je niet altijd weggooien, maar in de meeste gevallen wel. Een overzicht. Schimmels op voedsel zijn niet altijd gevaarlijk. De schimmel(korsten) van camembert, brie of blauwe schimmelkazen zijn perfect veilig om te eten.
Door het vocht verandert de kaas. In plaats van schimmels en bacteriën die van een droge omgeving houden (zoals de witte korst van Camembert en Brie) zul je bacteriën aantreffen die zich meer in een zoute, vochtige omgeving thuisvoelen.
Je kunt het beste vaststellen of brie niet meer goed is door te zien, ruiken en proeven. Als de brie beschimmeld is of uitgedroogd, is deze niet meer geschikt voor consumptie en dient deze weggegooid te worden. Als er schimmel op brie zit, kan je niet dit stukje wegsnijden en de rest opeten.
Zoals gezegd zijn harde kazen geschikter om in te vriezen dan romige. Maar als je een goed doel voor een zachte kaas hebt na het ontdooien, kan je bijvoorbeeld brie of camembert invriezen en daarna smelten. Dan is er niet zoveel aan de hand. Bewaar het echter niet langer dan een paar weken in de vriezer.
Brie, en alle andere zachte kaassoorten, moet in de koelkast bewaard worden. Natuurlijk is dit enerzijds omdat de kaas bederven zou buiten de koelkast, maar anderzijds ook omdat de kaas bij hoge temperaturen vloeibaar of minder vast zou kunnen worden.
“Een zachte kaas zoals een camembert of een brie kun je een week tot anderhalve week bewaren. Het lekkerst is om de kaas binnen zeven dagen op te eten. Als de zachte kaas bestaat uit buffelmelk is de kaas gevoeliger en kun je hem maximaal zeven dagen bewaren.
In tegenstelling tot wat gedacht wordt, kan je kaas wel bewaren in de diepvries. Vooral harde kazen zijn daarvoor geschikt, maar het kan wel ten koste gaan van de smaak. De kaas blijft tot acht maanden goed in de diepvriezer. Zachte kazen vries je best niet in.
Parmezaanse kaas kun je zes weken in de koelkast bewaren nadat je de verpakking hebt geopend. Ongeopend kunnen harde kazen zoals pecorino en cheddar maar liefst zes maanden bewaard worden.
De wrongel wordt niet gesneden of geperst. De kunst van het brie-maken is om de lagen wrongel gelijkmatig in de kaasvormen te scheppen en de wei er goed uit te laten lopen. Wanneer de kaas stevig is geworden, wordt deze op (stro)matjes gelegd.
Brie is een zogeheten witschimmelkaas, bedekt met een laagje donzige witte penseelschimmel die de kaas zijn unieke smaak en geur geeft. Laat dat laagje je niet afschrikken, want het is geheel eetbaar en juist goed voor de gezondheid.
Schimmels zijn niet allemaal giftig, maar van sommige schimmels is bekend dat ze in staat zijn gifstoffen (mycotoxines) aan te maken. Het eten van deze gifstoffen kan leiden tot een voedselvergiftiging. Dat kan gepaard gaan met misselijkheid en diarree.
Besmetting en preventie van listeria
Voedingsmiddelen kunnen besmet raken door het gebruik van rauwe, besmette ingrediënten. Voorbeelden zijn zachte kazen gemaakt van ongepasteuriseerde melk (bijvoorbeeld sommige soorten brie, camembert, feta en blauwe kaas) en vleesproducten (zoals gehakt, filet américain en paté).
Vaak is de hoofdreden van een stinkende koelkast dat de temperatuur te laag is. Dat is vrij spel voor stinkende kazen en fruit om hun geur lekker te verspreiden. Sterker nog: er zijn zelfs onderzoeken geweest waarbij is gebleken dat ander voedsel de smaak en geur in zich opnemen.
De ergste stinkkaas ter wereld
De allerallergrootste uitdaging voor je neus is zonder twijfel Vieux Boulogne. Volgens een studie van de Engelse universiteit van Cranfield in 2004, is dit de ergste stinkkaas ter wereld. De kaas uit Pas de Calais is na 7 tot 9 weken rijpen prima in te zetten als chemisch wapen.
Het beste is de kazen dan op onbehandelde houten planken te bewaren, die u regelmatig met water en azijn afneemt. Dit werkt reinigend en desinfecterend en de azijn vervliegt al snel zonder sporen achter te laten. U kunt ook telkens een vers laagje stro op de planken leggen.
Volgens diverse kaasspeciaalzaken kun je harde kazen, zoals Parmezaanse kaas, buiten de koelkast bewaren bij een kamertemperatuur van acht tot vijftien graden. Zachte kazen, zoals brie, kunnen beter in de koelkast bewaard worden.
Roomkaas kun je na het openen van de verpakking nog zo'n twee dagen bewaren in de koelkast. Op de verpakking zal dan ook staan “na openen beperkt houdbaar”. Als de verpakking nog goed dicht zit, dan kun je in principe de THT-datum aanhouden die op de verpakking vermeld wordt.