De meteorenzwerm Perseïden bereikt op zaterdag 13 augustus 2022, rond 8 uur, zijn maximum. De meteoren van de Perseïden zijn helder en snel en hebben nalichtende sporen. Wanneer de radiant in het zenit zou staan, zouden er van deze zwerm naar verwachting gemiddeld zo'n 85 meteoren per uur vallen.
Kijk naar noordoosten. De beste tijd om je blik op de hemel te richten is volgens Icke tussen 02.00 of 03.00 uur. Dat is “meestal zo” voor wie een vallende ster wil spotten. Wie de vallende sterren wil zien, moet naar het noordoosten kijken, het liefst vanaf een donkere plek.
Dan is het komende nacht het moment om te kijken. Tussen 03.00 en 04.00 bereikt de meteorenzwerm Perseïden namelijk zijn hoogtepunt. In dat uur zijn er zo'n tien vallende sterren te zien. Ieder jaar bereikt de meteorenzwerm op hetzelfde moment het hoogtepunt.
Om de Perseïden te spotten moet men richting het noordoosten kijken en de beste periode is tussen 2:00 en 5:00 uur. Gedurende de nacht verplaatst het punt waaruit de Perseïden komen (de radiant) zich van een hoogte van 47 naar 69 graden.
Houd je blik op de hemel gericht
Ook vanavond tussen 22.00 en 23.00 uur heb je al een goede kans om een vallende ster te spotten. Bovendien komen de objecten op dat tijdstip scherend door de dampkring. Dat betekent dat de meteoren lange sporen achterlaten.
Tussen 23.00 uur en 04.00 uur zijn de meeste vallende sterren te zien.
Vanavond is een mooie, nauwe samenstand zichtbaar van de maan en de planeet Jupiter, op kleine afstand boven de maan. Rond 21.45 uur staan de twee hemellichamen vrij hoog boven de zuidelijke horizon. Vandaag het maximum van de Tauriden, een meteorenzwerm met het vluchtpunt in het sterrenbeeld Stier.
Heel groot is de kans niet: ongeveer 1 op 2700 (0,037 procent). Toch geldt Bennu daarmee als een van de gevaarlijkste asteroïden in ons zonnestelsel.
Als een lichtstraal door die trillende lucht gaat, wordt het licht ietwat gebroken. Het resultaat is een fonkelende ster. Het licht van een ster die laag boven de horizon staat, moet een langere weg door de dampkring afleggen. Daarom zullen die sterren meer flikkeren.
Het ontstaat wanneer een klein ruimtesteentje met hoge snelheid de dampkring van de aarde binnendringt. Door de enorme wrijvingswarmte verdampt het steentje, en beginnen de luchtmoleculen in de dampkring te gloeien. Het verschijnsel ontstaat dus niet op grote afstand in het heelal, maar hoog in de aardse atmosfeer.
De Werkgroep heeft twee speciale meldpunten voor spectaculair heldere meteoren (vuurbollen) en mogelijke meteorietvondsten. Heb je een vuurbol waargenomen, meld je waarneming dan via het Vuurbolmeldpunt. Daarmee meld je via het online meldingsformulier jouw waarneming bij het internationale vuurbolmeldpunt.
Kleine meteorieten smelten vaak helemaal weg voor ze de grond raken; alleen grotere overleven de helletocht. Hun kleur is meestal zwart of donkerbruin. IJzermeteorieten zijn vaak glanzend en hebben vaak gladde kuiltjes die lijken op duimafdrukken in klei. Steenmeteorieten zijn matter en ook een beetje ruw.
De plek op aarde waar de meeste meteorieten worden aangetroffen, is Antarctica. Niet omdat er daar meer terechtkomen, maar omdat de kans dat je ze kunt terugvinden er groter is. Volgens berekeningen zouden er meer dan 300.000 meteorieten aanwezig zijn aan het oppervlak van de ijskap.
Waar kan ik het beste waarnemen? De beste waarneemplaats is er een met uiteraard een vrije blik op de hemel, eventueel beschut tegen wind en het liefst zo donker mogelijk. Wat dat laatste betreft, is een plaats buiten je dorp of stad beter dan daarbinnen.
Het beste kijkmoment, met de meeste zichtbare vallende sterren, is op 13 augustus rond 4:45 uur. Er zijn er dan zo'n 20 per uur te zien. Kijk daarbij schuin omhoog naar het oosten tot noordoosten, dan maak je de beste kans om een vallende ster te zien. Je ziet dan een snel, helder en nalichtend spoor.
De vallende sterren zijn het best te zien tussen 3 uur en 4.30 uur als u richting het noordoosten kijkt. Een verrekijker is niet nodig, maar het is wel belangrijk om een donker plekje op te zoeken.
Hemellichamen zoals sterren ondervinden hetzelfde effect. Zelf fonkelen zij niet, maar doordat ze door de dampkring schijnen wordt hun licht enigszins afgebogen en gebroken (zoals in een prisma), waardoor de ster licht lijkt te trillen of voortdurend van kleur te veranderen.
Sterren bewegen natuurlijk niet alleen naar ons toe of van ons af, maar ook zijwaarts. Die beweging is dus te 'zien' aan de hemel (door iedere paar jaar nauwkeurige positiemetingen te doen met telescopen) en deze beweging wordt de eigenbeweging van de sterren genoemd.
7 september 2022
De heldere 'ster' die je op grote afstand linksboven de maan ziet, is de planeet Saturnus.
In het donker kun je soms vallende sterren aan de hemel zien. Dan mag je een wens doen, maar je kunt er ook een op je hoofd krijgen.
Het komt niet zo vaak voor, maar het kan dus voorkomen dat een meteoriet uit de dampkring naar beneden valt. Kan je dan een meteoriet op jouw hoofd krijgen? Ja, dat is mogelijk. Sterker nog, het is wel eens gebeurt.
Als het helder is kan je ze goed zien als glinsterende puntjes in het donker, maar we zien maar één van die sterren alleen overdag. Dat is de zon. Heel groot en heel dichtbij. Toch is de zon maar een klein sterretje vergeleken met de andere sterren in het heelal.
Vooral de drie gordelsterren die op één lijn staan, zijn opvallend. De helderste sterren van een sterrenbeeld krijgen Griekse letters. De drie gordelsterren zijn delta, epsilon en zeta Orionis. "Linksboven" staat de helderste ster van Orion, Betelgeuze: dat is dus alpha Orionis.
Antwoord. De helderste 'ster' aan onze huidige avondhemel is eigenlijk geen ster, het is de planeet Venus, die kort na zonsondergang in het zuidwesten staat. Wat meer naar het zuiden, en vrij laag aan de hemel, staat Sirius, en dat is de helderste ster die je met het blote oog kan zien.
De Grote Beer herken je aan de vorm van de 'steelpan' die 7 felle sterren met elkaar vormen. Maar wist je dat De Grote Beer eigenlijk uit veel meer dan alleen die 7 felle sterren bestaat? De 'steelpan' is slechts een gedeelte. Ook leuk om te weten is dat de Latijnse naam van dit sterrenbeeld Ursa Major is.